CHAPTER 40

“You’re awake.”

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata para makapag-adjust sa liwanag ng paligid. Tanging ang ilaw lang sa labas ang nagbibigay ng liwanag sa kinaroroonan namin. Gabi na yata. Ilang minuto pa akong nanatiling nakahiga sa matigas at makitid na higaan habang inaalala ang mga pangyayari bago ako mawalan ng malay. Bumangon ako nang mag-sink in sa utak ko ang lahat.

“Vhan!” pagtawag ko sa pangalan niya. Nakita ko siyang nakaupo sa dulo ng wooden bench—sa bandang paanan—kung saan ako nakahiga. Sa unahan siya nakatingin. Iginala ko ng tingin ang paligid. Base sa mga locker na nakahilera sa unahan at tunog ng mga motorsiklo sa labas ay unti-unti akong naging pamilyar sa lugar. Dinala niya ako sa motocross camp.

“Bakit tayo nandito? Vhan, ano ‘to?”

“May gusto lang akong malaman.” Tumayo siya sa kinauupuan niya at humarap sa akin. Kinuha niya sa bulsa ng jeans ang cellphon