CHAPTER 44

“Apo, nandito ka na pala. Kumain ka na ba?” bati sa akin ni Lolo pagkatapos kong kumatok nang tatlong beses sa nakabukas pang pinto ng kaniyang kwarto.

Hindi ko siya naabutan sa dining at nakasabay sa dinner nang dumating ako sa bahay niya mula sa motocross camp. May mga gamot daw kasi siyang kailangang inumin on time. Si Nanay Rosing na lang at ang iba pang kasambahay ang nakasabay ko sa pagkain. Kaya naman pagkatapos kumain at mag-ayos ng sarili ay agad ko siyang pinuntahan sa kwarto niya.

Ngumiti ako nang pilit bago nilakihan ang awang ng pintuan at saka humakbang papasok. Maingat na bumangon si Lolo mula sa pagkakahiga niya sa kama. Mabilis kong isinara ang pinto para sana alalayan siya sa pagbangon pero huli na ako. Umupo na ako sa gilid ng kama niya sa bandang kanan.

“Kumain na ho ako,” sagot ko sa naging tanong niya.

“I’m sorry… I’m sorry for causing all these chaos,” ani niya sa mababang tinig