CHAPTER SEVENTY

Lloyd

"Tingnan kaya natin siya sa sementeryo?" sambit ni Matthew habang hinihintay ko ang in-order naming pagkain sa receiving area ng drive thru.

Nagpasiya kaming um-order para kapag nakita namin si Olivia at hindi pa siya kumakain ay may kakainin siya kaagad.

"Of all places, sa sementeryo pa talaga, Matthew? Kahit kailan talaga, hindi ka nag-iisip, 'no!" pagsusungit na sambit ko at pagkatapos ay inikot ang aking mata sa kaniya.

"Hindi 'yon imposible, Kuya! Hindi mo ba alam na patay na ang Mommy niya? Namatay siya no'ng pinanganak niya si Olivia."

"I disn't know! Never niyang nabanggit sa akin 'yon!"

"Palagi mo kasi siyang sinusungitan kaya siguro 'di malapit ang loob mo sa kaniya, pero kung kikilalanin mo lang siya? You will know how amazing she is!"

Hindi ko na siya sinagot pa. Pagkakuha ko nang order ko ay umalis na rin kami agad.

Ang sabi ni Matthew, ilang kilometro raw ang layo no'ng sementeryo sa building na pag-aari ng Daddy ni Olivia. Pamilyar naman ako sa sementeryong iyon