Nasa kitchen sina Aliyah at Darlene habang kumakain ng lunch nang biglang nakarinig sila ng sigaw ni Manang Korina, "Ma'am Darlene! Ma'am Aliyah…. Diyos ko!" Tumatakbo ang matanda papalapit sa dining table na kinaroroonan nila.Nagkatinginan ang dalawa at kinabahan, "Manang, bakit po?" Tanong agad ni Aliyah na tumayo at sinalubong si Manang Korina."Si ano po… Si Sir Reed, nasa hospital. Na aksidente raw sabi ng tumawag sa telepono." Wika nito habang hingal na hingal pa at nanginginig ang labi dahil sa kaba at takot. Namutla si Aliyah sa narinig, bumilis ang tibok ng puso niya, "Huh?! Diyos ko! Saang hospital, Manang?" Napahawak siya sa matanda dahil nanghihina ang mga tuhod niya."Ate, Si Kuya .. Kaya siguro hindi niya tayo sinasagot at hindi natin siya makontak dahil may masamang nangyari na sa kanya." Napaiyak si Darlene dahil sa pag-aalala sa kuya niya."Ang sabi po ng tumawag na nagdala kay Sir Reed sa hospital, na bangga daw ng truck ang kotse niya. Nasa Delgado Hospital po, M
Nagising si Aliyah dahil naramdaman niyang may humahalik sa leeg niya. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata.Ang pagod na mukha ng asawa niya ang bumungad sa kanya, "B-Baby..." Paos ang boses at namumungay pa ang mga mata niya, "Anong oras na? Nakatulugan na pala namin ni Darlene ang paghihintay sayo." Dahan-dahang bumangon siya sa kama para hindi magising si Darlene sa tabi niya.Hinaplos nito ang pisngi niya at hinalikan sa noo. Inalalayan siya nito na makatayo at niyakap siya ng mahigpit ng magpantay na sila, "It's 3am. I'm sorry, Baby." Bulong nito sa puno ng tainga niya.Nakatayo sila pareho habang yakap-yakap ang isa't- isa, "Hinintay ka namin ni Darlene at hindi ko namalayan nakatulog na pala ako." Inihilig niya ang ulo sa dibdib nito. "Did you eat dinner?" Bulong nito sa tainga niya.Umiling siya. "Hindi kami makakain ni Darlene dahil sa kakaisip sayo." Sagot niya at inilayo niya ang katawan rito. At tiningnan niya ito sa mga mata, "Bakit ngayon ka lang nakauwi?
Tanghali na nang magising si Aliyah at wala na si Reed sa tabi niya. Wala pa sana siyang balak bumangon ngunit nakarinig siya ng malalakas na katok sa pintuan, tamad siyang bumangon at tila ang bigat ng pakiramdam niya, "Who's outside?" Tanong niya muna. Kapag si Reed, hindi niya talaga ito pagbubuksan.Wala pa siya sa mood na imikan ito, dahil kumukulo ang dugo niya rito. Ayaw nitong sabihin ang mga ganap sa buhay nila na hindi niya maintindihan. Kung matigas ito, makikipag-matigasan din siya."Bahala siya sa buhay niya. Uuwi ako sa condo ko." Pagmamaktol na bulong niya."Ate, ako 'to! Si Darlene. Buksan mo." Sagot nito na tila irritado, kaya binuksan niya ang pintuan at nagtama ang kanilang mga mata."Namaga ang mga mata mo?" Sabay-sabay na sambit nila. Saka sila sabay rin na nagkatawanan. "Si Kuya kasi, nakakainis talaga. Hindi man lang nag-paliwanag kung ano ang nangyari sa kanya kahapon." Padabog na pumasok si Darlene sa loob at pasalampak na umupo sa kama."Wala nga din siyang
Hindi naka-sunod sa Naphintash Mall si Reed, dahil tinawagan siya ng isang informer niya, hawak na daw nila ang taong nagpadala sa kanya ng kabaong noong birthday niya. Mabilis siyang nag- u turn at tinungo ang hideout na kinaroroonan ng mga tauhan niya. Ang hideout niya kung saan dinadala ang mga taong nagkasala sa kanya. At doon niya mismo tinutumba. Siya mismo ang pumapatay.Madilim ang mga mata niya habang binabagtas ang eskinita na tama lang na daanan ng sasakyan niya.Malayo pa lang siya ay nakita na niya ang itim na gate at may nakabantay na apat na lalaki na puro naka-itim ang damit. Napabuga siya ng hangin, iniiwasan niyang mapunta dito dahil ayaw niyang maalala ang pangyayari na kailanman hindi na niya maibabalik pa. At kung maulit ang nangyari, ganun pa rin ang gagawin niya. At wala siyang katiting na pinagsisihan sa buhay niya. Nag-flashback sa ala-ala niya ang nakaraan. Five years ago, pinadukot niya ang taong dahilan ng pagdurusa ng daddy niya. Ang kabit ng mommy niya.
Hindi maipinta ang mukha ni Dianne ng lumabas sa Naphintash Mall, "May araw din kayo sa akin!" Banta niya habang pabulong -bulong na naglalakad papunta sa basement kung saan naka- park ang sasakyan niya.Hindi niya namamalayan na kanina pa may babae na naka-sunod sa kanya. Okupado kasi ang isip niya sa paghihiganti kina Aliyah at Darlene.Tahimik ang basement at tanging ang takong lang ng high heels niya ang nagbibigay ingay sa paligid."Dianne!" Napahinto siya ng marinig ang pamilyar na boses na tumawag sa pangalan niya. Dahan-dahan siyang umikot paharap rito at nanlaki ang mga mata niya, "A-Avery? W-Wow! You look great and beautiful as well." Pautal na wika niya rito at pilit na ngumiti. Lumapit siya rito at niyakap ang kaibigan."Nabigla ka yata ng makita ako?" Nakangisi na turan nito."Y-Yeah. I was really surprised. Kailan ka pa dumating?" Naging uneasy ito dahil sa mga titig nito sa kanya."Matagal na akong nakauwi. Kaya lang nagpalit ka na yata ng number dahil hindi na kita
Nasa BBL luxury bar siya at mag-isa na nilulunod ang sarili sa alak. Wala naman kasi siyang mapapala sa mga kaibigan niya sa industriya na kinabibilangan niya dahil nagpaplastikan lang naman sila at ayaw niyang makipaglapit talaga sa mga ito dahil ayaw niyang ahasin. " That fucking bitch! Ang lakas ng loob niyang saktan ako. Hindi ko palalampasin ang ginawa mo sa akin, Avery. Reresback ako sayo! " Pinulot niya ang isang bote ng alak na may kalahating laman. "Reed Sebastian, no one can steal you from me. You are only mine! Whoever will block my way, I will kill them." Itinapon niya ang bote ng alak sa katapat na table bago nagsisigaw sa pangalan ni Reed.Napatayo naman ang isang lalaki sa kabilang table na tinapunan niya ng bottle. At napasugod sa table niya,"What the hell is your problem, slut!" Wika nito sa kanya. Madilim ang aura nito at tila gusto na siyang lapain."M-Me? Y-You're calling me a slut? You moron!" Pinulot niya ang baso sa harapan at walang anuman na binato niya
Tuwang-tuwa si Zimmer Alfonte sa babaeng nagtapon sa kanya ng bote ng alak sa bar. Hindi naman siya nasaktan sa ginawa nito bagkus nakadama siya ng kilabot at na buhay ang batuta niya.He likes a woman who hurt him physically, dahil nabubuhay ang dugo niya kapag nasasaktan siya. Nang makarating sila sa warehouse niya, pinaderitso n'ya ang babae sa bathroom na konektado sa silid niya. Samantala habang nasa silid niya at hinihintay na matapos ang babae sa pagligo, nilabas niya ang latigo ni Hudas. Napatawa siya sa sarili, "Makakatikim ka ngayon ng kakaibang sarap na hindi mo pa natitikman at hindi mo na ulit papangarapin pa na matikman." Mala demonyo siyang tumawa.Napatigil lang siya sa pagtawa ng makita ang phone niya na umiilaw. Ang personal phone niya ito sa ibang katauhan. Humugot siya ng malalim na hininga at kinalma ang sarili. Tiningnan niya kung sino ang tumatawag sa kanya. Nagningning ang mga mata niya ng makita sa screen ang pangalan ng babaeng lihim niyang iniibig."Sweety
"Huwag! T-Tama na! Ayoko pang mamatay! Sasabihin ko na kung sino ang nag -utos sa akin'" Takot na takot na sigaw ng isang matabang lalaki na ibinababa sa kulungan ng mga piranha. Kanina pa ito pinapakanta, ngunit ayaw talagang umamin kaya hindi nagdalawang isip pa si Ismael na ibitin ito ng patiwarik at unti-unting binaba sa malalim na kulungan ng alaga ni Reed na piranha.Napangisi ang nakahawak sa lubid at hinila ito pataas. "Bwisit ka! Pinagod mo pa ako, kakanta ka rin lang pala."Pinalo niya ito ng hawak na lubid at tinulak ng marahas pabagsak sa upuan."Bakla ang nag-utos sa akin, hindi ko naman po talaga..ano….katrabaho at hindi ko rin siya nakita ng personal. Tumawag lang siya sa akin sa punerarya at binayaran ako ng malaking halaga. " Wika nito na nanginginig sa takot."Ito ang cellphone mo! Tawagan mo siya!" Utos ni Ismael na inginodngod sa mukha ang phone nito na nakulimbat nila.Samantala nagmamasid lang si Reed sa monitoring sa mga ganap sa loob ng silid na tinatawag nil