CHAPTER 42 Naphintash Mall

Tanghali na nang magising si Aliyah at wala na si Reed sa tabi niya. Wala pa sana siyang balak bumangon ngunit nakarinig siya ng malalakas na katok sa pintuan, tamad siyang bumangon at tila ang bigat ng pakiramdam niya, "Who's outside?" Tanong niya muna. Kapag si Reed, hindi niya talaga ito pagbubuksan.

Wala pa siya sa mood na imikan ito, dahil kumukulo ang dugo niya rito. Ayaw nitong sabihin ang mga ganap sa buhay nila na hindi niya maintindihan. Kung matigas ito, makikipag-matigasan din siya.

"Bahala siya sa buhay niya. Uuwi ako sa condo ko." Pagmamaktol na bulong niya.

"Ate, ako 'to! Si Darlene. Buksan mo." Sagot nito na tila irritado, kaya binuksan niya ang pintuan at nagtama ang kanilang mga mata.

"Namaga ang mga mata mo?" Sabay-sabay na sambit nila. Saka sila sabay rin na nagkatawanan.

"Si Kuya kasi, nakakainis talaga. Hindi man lang nag-paliwanag kung ano ang nangyari sa kanya kahapon." Padabog na pumasok si Darlene sa loob at pasalampak na umupo sa kama.

"Wala nga din siyang