Chapter 5

It's been a week since that day na nagkausap kami ni Cola sa office ko. At sa isang linggo na 'yon ay walang palya akong nagpapadala ng lunch kay Alec. At sa isang linggo ring 'yon ay araw-araw akong nalulungkot dahil araw-araw kong nalalaman na itinatapon niya lang pala ang pinaghihirapan ko.

But it's okay. At ngayong araw na ang simula ng sinasabi kong 'giving Alec my full attention'. Pupunta ako mamayang lunch sa office niya at personal na magdadala ng lunch. Alas diyes na kaya bumangon na ako para maghanda ng lunch niya. Saktong alas onse ay natapos ako kaya nagbihis na ako.

I need to be attractice kaya nagsuot ako dress na above knee. May hiwa siya sa gitna na kita ang tiyan ko. Sobrang hapit din siya sa katawan kaya klarong-klaro ang kurba ko. Pinaresan ko ng 6 inches na heels at nag make up rin ako pero 'yong 'di makapal. Ang kalahati at sa itaas na part lang ng buhok ko ang itinali ko habang ang sa ibaba ay hinayaang nakalugay.

I feel confident with my outfit today. Sana magustuhan niya kasi gusto ko ang ayos ko ngayon at saka para sa kaniya rin naman 'to.

Kinuha ko na ang lunch para kay Alec at bumaba na ng condo at sumakay sa kotse ko. Sana naman mapansin na niya ako ngayon. Jusko! Lumabas ako ng walang bonet para sa kanya. Itinali ko din ang buhok ko para sa kanya at nagsuot ako ng sobrang iksing dress para sa kanya at nagmakeup ako para sa kanya na dapat kapag may okasyon ko lang ginagawa pero eto nga't ginagawa ko para sa kaniya. Lahat na para sa kaniya. 

This is not myself anymore, I know that. But if he doesn't like my old version, I'll try to be someone new. Someone new that maybe he'll like and someone new that he won't pushed away anymore. Baka sakali. Pagdating ko sa kompanya nila ay sumakay agad ako sa elevator pero hindi mawala sa isip ko kung paano lumingon sa 'kin lahat ng tao kanina sa lobby. Hindi ko alam kung bakit kasi noong una kung punta rito, hindi naman ganoon ang atensiyon na nakuha ko. Kaya naisip ko baka dahil ito sa pagbabago ko sa way kung paano ako manamit. Hindi ko naman talaga siya binago, ngayon lang 'to.I actually hate calling attentions but I chose to be like this so I'll try to handle the attentions that I'm getting. Para sa kaniya ulit.

Pagdating ko sa palapag kung nasa'n ang office ni Alec ay nilukob agad ako ng kaba. Ngayon lang ulit kami magkikita for more than a week kaya kinakabahan ako. Kinakabahan ako sa kung ano ang reaksiyon niya, masisiyahan ba, maiinis, o magagalit but I think he'll react the latter one. Pero 'yon ay kung magkikita man kami. Pumunta agad ako sa sekretarya niya na naging kaibigan ko na rin dahil sa kabaliwan kong ito.

" Hi best Secretary." Ngiti ko kaagad ng makita ko siya.

Napalingon naman siya sa 'kin at nanlaki ang mata niya ng makita ako. Pinasadahan niya ako ng tingin. Pa ulit-ulit at kumurap-kurap pa. Gulat ata sa pag dating ko o baka sa pagbabago ng suot ko?

" Ma'am the sweet lover?" Gulat na tanong niya.

" Oo, nakalimutan mo na agad ang mukha ko." Nguso ko.

" Hindi Ma'am. Hindi ko po nakakalimutan pero ibang-iba po kasi kayo noong unang punta niyo rito," parang hindi pa makapaniwalang saad niya.

" Bakit ano ba ako noong una kong punta rito? E wala namang nagbago sa 'kin ah maliban sa nag dress ako ngayon." Sulyap ko sa suot ko.

"Ang simpli niyo lang po noon pero ngayon,jusko Ma'am. Kung lalaki ako kahit hindi mo 'ko payagang manligaw, liligawan talaga kita." Tawa niya.

Malakas akong natawa sa sinabi niya. Jusme! Taasan nga ang sweldo nito at ang honest.

" Pangit ba?" kapagkuwa'y tanong ko sa kaniya.

" No Ma'am. You are very gorgeous, Ma'am. Grabi, para kang international model ngayon Ma'am. Ang ganda-ganda mo talaga at ang sexy-sexy mo." Nakangiting puri niya sa akin.

" 'Wag ka nga baka maniwala ako na sexy ako, sige ka." Tawa ko.

" Sus si Ma'am, pa humble pa e alam naman ng lahat na sexy kayo kahit 'di kayo mag-ayos." Iling niya.

" Okay tama na ang bolahan. Nasa'n ang boss mo?" natatawang tanong ko na lang.

Mabilis nawala ang ngiti niya at tumikhim. Alam ko ibig sabihin niyang tikhim na 'yan.

" Ma'am alam niyo naman po ang nangyayari sa mga ipinadeliver niyo lagi 'di ba?" parang nahihiya pang tanong niya when in fact hindi siya dapat ang nahihiya.

" Yeah I know but that was on the past. Iba dati, iba ngayon malay mo."  Ngiti ko pinapakitang positibo lang dapat.

" Hanga talaga ko sa pagpupursige mong makuha si Sir. Alec Ma'am. Kung ako ang tatanungin, no offends Ma'am but he don't deserve you.  You're beautiful inside and out pero lagi ka niyang dinededma." pa tango-tango na komento niya.

Pasimple akong napangiti sa puri niya. Si Alec dapat ang pinupuri at pinagtatanggol niya pero eto siya't ako ang pinupuri.

"Hoy! Grabi ka naman kung puriin ako. Baka sa sobrang pag flatter mo sa 'kin niyan, talagang lalapad ako ng literal." Tawa ko na lang sinabayan naman niya.

" Pero totoo 'yong sinasabi ko Ma'am, hindi kita binobola o nilolok--"

" July sabi ni Alex ang lunch daw niya," sabi ng pamilyar na boses sa likod ko na nagpatigil sa kaniya sa pagsasalita.

Hinarap ko iyon at ngumiti ako ng makita ko si Guiseppe. Ang kakambal ni Alec na nakilala ko sa party last week.

" No need Guiseppe. I have lunch for him," Ngiti ko kay Guiseppe na mukhang nagtataka kung sino ako.

" Uh ah d-do I know you?" parang takang-taka na tanong niya, tumingin pa siya sa secretary na mukhang nagtatanong gamit ang mga mata.

Napanguso ako. Hindi na niya ako kilala.

" Sir Guiseppe, siya po 'yong laging nagpapadala ng lunch kay sir Alec." sagot ng sekretarya ni Alec na mukhang naintindihan ang pagtatanong sa mukha ni Guiseppe.

Dahan-dahan namang nanlaki ang mata ni Guiseppe. Pinasadahan niya ako ng tingin, mula ulo hanggang paa at pabalik-balik. Nakaawang ang bibig niya ng muling magsalita.

" Cilla, is that you?" gulantang na tanong niya.

Ngumiti ako at tumango. Akala ko nakalimutan na niya ako hindi pala. Mukhang dahil lang talaga sa suot ko kaya hindi ako nakilala.

"Jesus! You're hot as hell today," Nanlalaki ang matang puri naman niya.

" Wala na. Sobrang lapad na talaga ng atay ko. Kanina pa ako pinaflatter ng sekretarya niyo rito tapos ikaw naman ngayon." Iling ko pero nangingiti.

He chuckled of what I said kaya natawa nalang din ako.

" Sorry, I didn't recognized you. Akala ko model na napadaan or kakilala ni July," Tawa niya na sumulyap pa sa secretary.

" Model talaga? Pwede bang dumaan muna sa pagiging artista?" Biro ko.

Malakas siyang natawa sa biro ko kahit naman aminado ako sa sarili ko na hindi 'yon nakakatawa. Ayos na Guiseppe, suportado ako.

" I like you, ah. Feeling ko magkakasundo tayo but of course kung lalaki ang kapatid ko mas kayo ang magkakasundo," Ngisi rin niya na nang-aasar.

" Eh kaso bakla nga," Buntong hininga ko.

" 'Wag kang mag-alala Cilla, 'yong baklang magkakagusto rin 'yon sa 'yo." Tapik niya sa balikat ko na parang pinagpagaan ang loob ko.

Ngumiti ako at nag thumbs up sa kaniya.

" I'm okay Guiseppe. Salamat sa suporta," Tawa ko.

"Good to know," Ngiti niya.

Tumango ako at inayos ang lunch na dala ko para sa kapatid niya.

" I'm envious." biglang saad ni Guiseppe na nakanguso pa.

" Ha? Why?" takang tanong ko.

" No one is cooking a lunch for me. I'm very envious," parang batang padyak niya na sabay lang naming tinawanan ni July.

" Samahan mo na nga lang  ako sa bakla mong kapatid. Ibibigay ko na 'tong lunch niya."

Ipinakita ko pa sa kaniya ang lunch na dala ko for Alec.

" Ayaw ni Guiseppe, pilit mo si ako." mukhang batang nguso niya.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang pag tawa pero si July hindi napigilan at malakas na natawa kaya nadala na lang din ako at malakas na natawa.

" Pinagtatawanan niyo si ako, ayaw na ni Guiseppe sa inyo," mas humaba ang nguso niya.

" Eeey, Guiseppe samahan mo na ako kasi ako. Anong oras na oh baka gutom na ngayon si Alec."Pilit ko pero natatawa pa rin a inaakto niya.

" Sure, follow me," biglang ngiti niya at naunang naglakad papunta sa office ni Alec.

Napangiti ako, baliw talaga. Nginitian ko na muna ang Secretary ni Alec bago sumunod kay Guiseppe sa paglalakad.

" Good luck Ma'am sweet na lover," pahabol na sigaw ng sekretarya ni Alec.

Yes. I really need a good luck today. Pumasok na si Guiseppe sa isang pinto na malaki.  Bumuntong hininga muna ako bago sumunod kay Guiseppe ng pasok.

Nakita ko agad si Alec sa upuan niya at nakikipag tawanan kay Zacient. Masayang-masaya ang bakla. Hindi pa nila kami napapansin dahil busy pa sila kakatawa pero nang tumikhim si Guiseppe ay saka lang napunta sa 'min ang atensiyon nila.

Lumingon sila sa 'min at sa akin agad natuon ng mata ni Alec. Kita ko ang pag iba ng masyang mukha niya in to galit. Ganoon din naman ang kay Zacient pero saya nga lang ang nakita ko sa mukha ni Zacient sana ganoon rin si Alec pero hindi.

" Cilla," masayang tawag ni Zacient at lumapit sa 'kin para b****o.

Mabuti pa siya masaya ng makita ako hindi katulad ng iba na galit.

" Hi Zacient," Bati ko din na may ngiti sa labi.

Pagkatapos ng pakikipagbatian kay Zacient ay tumingin naman ako kay Alec na mukhang galit na galit. Usok nalang ang kulang para masabing umuusok talaga ang ilong niya sa galit.

" I-I brought you lunch," pilit na ngiti ko sa kaniya.

Oo pilit dahil alam ko namang ayaw niya ako dito kita naman sa reaksiyon niya.

Marahas siyang tumayo at diretsong naglakad papunta sakin. Inilahad ko ang pagkaing dala ko at tinanggap niya naman, pahablot nga lang.

Masisiyahan na sana ako pero  ng lumapit siya sa basurahan at diretsong inihulog doon ang pagkaing niluto ko para sa kaniya ay nanlumo agad ako at nasaktan ng sobra. 

" ALEC!" sabay na sigaw ni Zacient at Guiseppe sa kaniya.

Habang ako laglag lang ang panga dahil sa sakit at gulat na kaya pala talaga niyang ibasura ang pinaghirapan ko at talagang sa harap pa ng kapatid at bestfriend niya. Mas masakit pala kapag mismong mata mo na ang nakakita na ibinalewala niya lang ang pinaghirapan mo. Ang sakit.

" Go home and don't ever come back," malamig na usal niya.

Mabilis na dumapo ang kamao ni Guiseppe sa mukha ni Alec na nagpasinghap sa 'min ni Zacient. Nagulat rin ako sa nangyari, hindi ko iyo inasahan.

" GUISEPPE!" Sigaw naman ni Zacient.

Mabilis akong lumapit kay Alec na sobrang galit na ngayon. Habang si Zacient naman ay nakahawak sa braso ni Guiseppe na galit din ang mukha. Hinawakan ko ang braso ni Alec ng magtangka siyang sumugod.

" How can you be like that to a woman especially to Cilla, Alec?" Sigaw ni Guiseppe na nagpupumiglas pa sa hawak ni Zacient para suntukin na naman si Alec.

Nagsisimula ng manikip ang dibdib ko sa sakit na nararamdaman. Hindi lang dahil sa pagtapon ni Alec sa paglaing dala ko kundi pati na rin sa nakikita kong pagtatanggol ni Guiseppe sa 'kin. Hindi ko alam kung masisiyahan ako o malulungkot. Masisiyahan ba dahil pinagtanggol niya ako kahit hindi ako ang kapatid niya o malulungkot dahil nag-aaway sila dahil sa 'kin.

Iwinaksi ni Alec ang braso kong nakahawak sa kaniya. At hinawakan ng mahigpit ang braso ko.

" How many times do I have to tell you that I don't fucking like you?" Sigaw niya sa mismong mukha ko at mas hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko.

Napangiwi ako sa sakit ng braso ko dahil sa uri ng pagkakahawak niya. Lumapit si Zacient para tanggalin ang pagkakahawak ni Alec sa braso ko pero hindi nagpatinag si Alec at hinila pa ako palabas ng office niya. Umaktong susuntukin na naman siya ni Guiseppe nang mabilis iyong napigilan ni Zacient.

" N-nasasaktan ako Alec," Reklamo ko habang hinihila niya ako palabas ng office niya.

" You should be para magtanda ka!" Sigaw niya habang hila-hila ako.

Masakit pero hinayaan ko na lang kasi siguro deserve ko rin ito. Hila-hila niya ako hanggang sa makalabas kami ng office niya at malakas niya akong itinulak na naging dahilan para mapaupo ako sa sahig at masalampak ang tuhod ko sa sahig.

" Cilla," malakas na tawag ni Zacient at Guiseppe at mabilis na dumalo sa 'kin para tulungan ako.

Nangudngod ang tuhod ko kaya sobrang sakit, kita ko na rin ang maliliit na dugo na lumalabas galing sa gasgas pero hindi ko iyon ininda at pinilit na tumayo. Inalalayan ako ni Zacient.

Hinarap ko si Alec pagkatayo ko. Ang mata niya ay nasa tuhod ko pero inalis din agad at masamang tumingin sakin. Pilit ko siyang nginitian sa kabila ng pagkawasak ng puso ko.

" T-thank you for the time. Una na ako," pigil ang 'wag maiyak na sabi ko at tumalikod.

Pa ika-ika akong umalis sa harap nila. Gustuhin ko mang magpaalam pa ng maayos kay Guiseppe, Zacient at Miss Secretary pero hindi ko na kaya baka sa harap pa nila ako maiyak.

" Cilla, I'll drive you home." Habol sakin ni Guiseppe na hinawakan pa ang braso ko.

Ngumiti ako at hinawi ang kamay niya sa braso ko.

" I'm okay. I will be. Say sorry to your twin, he doesn't deserve your punch." pilit na ngiti ko kahit gusto ng kumawala ng mga luha sa mata ko.

" What the hell, Cilla? Do you hear yourself or even see it? How can you like a man like my twin? He doesn't deserve you for fuck's sake!" galit na galit na aniya.

" I can never dictate my heart,Guiseppe." basag ang boses na sagot ko.

" It's not all about our hearts, Cilla. Oo nga't mahal mo siya pero nasasaktan kana. Piliin mo naman ang sarili m---"

" I have to go. Humahapdi lalo ang sugat ko sa tuhod eh. Say sorry to him, hm?" sansala ko sa iba pang mga sasabihin niya.

Ngumiti ulit ako sa kaniya at nauna nang naglakad. Iniwan siyang nakatulala sa sinabi ko. He's right, a man like Alec doesn't deserve me but my heart chose to beat for him so I have nothing to do but to follow it. Kahit masakit. Kahit ikakawasak ng puso ko. Kahit balde-balde pang luha ang maiyak ko. Kahit pa saktan niya ako ng paulit-ulit. Pa ulit-ulit ko pa rin siyang pipiliin kasi siya ang tinitibok ng puso ko.

Si Alec Santos ang tinitibok ng puso ko.