“Hawk… aughhh…” pagkatapos ng ilang beses na pagduwal ay nanghihina na umupo sa sahig si Patricia habang hawak ang kanyang sikmura. Halos araw-araw niya itong nararanasan at labis siyang naguguluhan kung bakit hindi ito gumagaling gayong wala naman siyang ibang kinakain kundi ang karaniwang pagkain na laging nakahain sa lamesa. Mabilis siyang dumukwang sa inidoro ng muli na naman siyang makaramdam ng pagduduwal, iyon ang eksenang naabutan ng kanyang ina na si Esmeralda. Lumalim ang gatla sa noo ni Esmeralda at may pag-aalala na sinipat ang ayos ng kanyang anak. Mabilis siyang lumapit kay Patricia at hinagod ang likuran nito. “What happened, anak? Napapansin ko yata na ilang araw ng hindi maayos ang pakiramdam mo? Lagi ka na lang nagkukulong sa ‘yung silid.” Nababahala na tanong ni Esmeralda sa kanyang anak sabay hawi sa mahaba nitong buhok. Inabot niya ang nakatuping towel at pinunasan ang mukha nito na tagaktak na sa pawis. “I don’t know, Mommy, halos isang linggo na akong ganit
“Gracia, ano ang ibig sabihin nito?” Naguguluhan na tanong ni Emanuel sa kanyang asawa habang nakatingin sa dalawang maleta na nasa bungad ng pintuan. Habang ang kanyang asawa ay magkasalikop ang mga braso sa tapat ng dibdib nito. Kararating lang niya mula sa business trip, ngunit alam na ni Gracia na hindi business trip ang pinuntahan ng kanyang asawa kundi galing ito sa babae nito. Isang nakamamatay na tingin ang naging tugon ni Gracia sa tanong ng kanyang asawa. Humakbang si Gracia palapit sa kay Emanuel at huminto sa mismong tapat nito na may tatlong dangkal ang pagitan. “PAK!” Malutong na sampal ang naging sagot ni Gracia sa tanong ng kanyang asawa habang nanlilisik sa galit ang mga mata nito na nakatitig sa kanya. maya-maya ay nagsimula ng lumuha ang mga ng kanyang esposa at bakas ang matinding sakit mula sa maganda nitong mukha. “Pinagsisisihan ko na ikaw ang lalaking pinili ko. Pinagsisisihan ko na sayo ako nagpakasal, s-sana hindi na lang ikaw ang lalaking minahal ko kung
“Natigil ang mga paa ko sa paghakbang ng datnan ko ang aking asawa na nakatayo sa bungad ng pintuan nang mansion habang nakapamulsa ang dalawang kamay nito. Nang tumitig ako sa kanyang mukha ay biglang sumagi sa aking isipan ang itsura ko noon habang nakaupo sa ilang baitang ng hagdan. Matiyagang naghihintay sa kanyang pagdating hindi alintana ang maraming lamok na kumakagat sa aking balat. Nakaramdam ako ng kirot sa aking puso ng maalala ko ang kawawang si Zanella.Madilim ang mukha na nagpatuloy ako sa paghakbang at nilampasan ko si Alexander na wari mo ay wala siya sa paligid. Ngunit mabilis siyang sumunod sa aking likuran hanggang sa pag-akyat ng hagdan.“Where have you been? Dalawang araw kang hindi umuwi ng bahay at ni hindi ka rin pumasok sa opisina. Lahat tinawagan ko na pero wala ka rin sa inyo! Sagutin mo ako saan ka galing!?” Galit na tanong niya sa akin at ang pananalita nito ay wari moy nanggigigil o mas tamang sabihin na nagpipigil lang siya na huwag sumabog sa galit. Ha
“Pakiusap, Sweetheart, bigyan mo ako ng huling pagkakataon na ayusin ang pagsasama natin. Nais ko na magpakasal tayong muli sa harap ng lahat. Hayaan mong burahin ko ang pilat na nilikha ko dyan sa puso mo at palitan ito ng magagandang alaala. Pakiusap, payagan mo ako na mahalin kita hanggang sa huling hininga ko.” Ang mga nakakaantig na salitang ito ang siyang lumupig sa puso ko. Speechless, ito ang nangyari sa akin dahil sa matinding kasiyahan na nararamdaman ko. Gumapang ang kanang kamay ko sa batok niya at ako na mismo ang kumabig at kusang humalik sa kanyang mga labi. Buong pananabik na dinama namin ang katawan ng isa’t-isa. Halos nagliyab ang aking katawan ng gumapang patungo sa dibdib ko ang kanyang mga labi. Alumpihit ang aking pakiramdam ng isubo niya ang isa sa aking mga korona. Ngunit ang mas bumaliw sa akin ay ang kanyang pagkalalaki na kasalukuyang kumikiskis sa aking hiyas. Matinding kilabot ang siyang gumapang sa bawat himaymay ng aking laman. Nang mga sandaling ito a
Naalimpungatan ako dahil sa sikat ng araw na tumatagos mula sa salaming bintana, pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa akin ang malawak na kalangitan. Napangiti ako dahil sa magandang panahon, maaliwalas ang panahon ngayon na para bang nangangako ng isang magandang buhay. Mula sa aking likuran ay kumilos ang aking asawa, akala ko ay babangon na ito ngunit naramdaman ko na bumaôn ang mukha niya sa aking likod, habang ang isang braso nito na nasa ilalim ng dibdib ko ay humigpǐt pang lalo ang pagkakayakap sa aking katawan. Nag-init ang magkabilang pisngi ko dahil ngayon ko lang napagtanto na natulog pala kami habang nanatiling magkahugpong ang mga pribadong bahagi ng aming mga katawan. Mukhang wala yata itong balak na umalis sa kama. “Alexander, tanghali na.” Ani ko at sinubukan ko ng bumangon ngunit kumilos ang kanang kamay nito at hinimas ang bandang sikmura ko paakyat sa dibdib ko. Parang hinalukay ang aking sikmura at libong bultahe ng kuryente ang nanulay sa bawat himaymay ng a
Napatda ang pamilyang Aragon ng huminto ang laruang sasakyan ni Kolly sa mismong tapat nila. Isa-isang sinuri ng batang si Kolly ang mukha ng lahat. Labis na nagtataka ang inosente nitong isipan kung bakit mga nakatulala at hindi gumagalaw sa kanilang kinatatayuan ang lahat ng tao sa kanyang harapan. Halos inabot din ng minuto na nakatulala sa mukha ng isa’t-isa ang batang si Kolly at ang pamilyang Aragon. Pagkatapos tingnan isa-isa ang mukha ng lahat ay bumalik ang tingin ng bata sa mukha ni Alexander. Sa mukha ng kanyang ama napako ang tingin ni Kolly. Masasalamin sa mukha ng bata ang labis na pagkamangha dahil ito ang unang pagkakataon na nasilayan niya sa personal ang gwapong mukha ng kanyang ama. Tila tumigil sa pag-ikot ang mundo ng mag-ama habang nakatitig sa mukha ng isa’t-isa. Kahit luntian ang mga mata ni Kolly ay hindi maikakaila na anak ito ni Alexander, sapagkat ito ay kanyang kawangis. Pagkatapos na matitigan ang mukha ng bata ay sabay na tumingin ang lahat sa mukha
Mula sa mahabang hapag kainan ay tahimik na nakaupo ang may nasa limang tao. Si Gracia, ang bunso sa magkapatid na Aragon. Makikita sa maganda niyang awra ang pagiging elegante, walang kasing hinhin ang bawat kilos niya kaya nagmukha siyang high class sa paningin ng lahat. Ang kanyang balat ay wari moy kailanma’y hindi nasayaran ng pekeng ginto. Patunay ang kumikislap na malaking dyamante mula sa mamahaling kwintas na nakasabit sa kanyang leeg.Sa tapat ng inuupuan ni Gracia ay si Esmeralda, siya ang pangalawa sa magkapatid na Aragon. Mula sa tabi nito, sa kanang bahagi, ay ang kanyang asawa, si Lucio na may seryosong mukha. Tahimik man silang tingnan ngunit kay bigat ng kanilang mga awra. Mula sa tuwid na pagkakaupo at matapang na expression ng kanilang mga mukha ay mahahalata mo na may ugaling arogante ang mga ito.Sa kaliwang bahagi ni Esmeralda ay ang anak na si Patricia. Mula sa kilay nito na tila perpektong iginuhit ay hindi maikakaila ang pagiging mataray ng dalaga. Ang bawat k
“Mula sa huling palapag ng gusali ng twin tower ay tahimik kong pinagmamasdan ang magandang tanawin ng lungsod sa aking harapan. Sinimsim ko muna ang matapang na alak mula sa aking baso bago ko ito nilagok. Ramdam ko ang pagguhit ng alcohol nito sa aking dibdib kaya isang marahas na buntong hininga ang aking pinakawalan. Muli kong tiningnan ang oras at nakadama na ako ng inis ng makita ko na 8:30 na pala ng gabi. Tinalikuran ko na ang glass wall at pumihit paharap sa aking lamesa na may apat na hakbang ang layo mula sa aking kinatatayuan. Nang makalapit dito ay muli kong sinalinan ng whiskey ang aking baso, naudlot ang akmang pagdampot ko dito ng biglang bumukas ang pintuan ng aking opisina. Kasunod nito ay ang pagpasok ng pinakamamahal kong si Samantha. Ang kaninang inis na nararamdaman ko ay dagling naglaho, lumamlam ang expression ng aking mukha ng masilayan ko ang maganda nitong mukh. Nakangiti na lumapit siya sa akin at tulad ng inaasahan ko ay isang mapusok na halik ang pasal