||A WEEK LATER||
ISANG buntong hininga ang aking pinakawalan habang tinatanggal ang aking relong pambisig. It's just 3 o'clock in the morning and I just came back home after my long week of business trip in Japan. My children is passed asleep and I didn't plan on checking them on their rooms because I might distorb their sleep if I do so.
After removing my wrist watch I proceeded to the bathroom to have a cold shower so that I could sleep peacefully. Habang nasa ilalim ng malamig na shower ay halos ipukpok ko na ang aking ulo sa kaharap na dingding nang mag-flash na naman sa aking isipang ang pagmumukha ng babaeng iyon. Hindi dapat ako nababaliw, I swore to myself a long time ago that I will never be the same person again because of that bitch but fucking hell, here I am again. Wala na talaga siyang ibang ginawa kung hindi ang guluhin ang utak ko. Wala akong pakialam kung matagal na siyang patay, it's a good news for me though but after seeing that same face again—in a different person, na-uulol na naman ako.
Before my intuitive thoughts win and I bang my head in the wall, I finished showering. Kahit pagod sa mahabang biyahe ay binuksan ko na lang ang aking laptop para magtrabaho para wala ng nambubulabog sa utak ko. But then, my phone rang. When I looked at it, it was my loving mother.
"Yes, mom?" I answered softly.
"Hey, my son! How was your long week trip? How was the deal? Successful ba?" Her voice were a bit energetic and her background were chaotic. I know what is happening.
I sigh and shook my head. This woman, really.
"Yes, mom. It was successful." I said with a small smile on my lips. "Do not party for too late mommy. Be careful always." Pagpapaalala ko sa aking ina nang makarinig ng hiyawan ng mga lalaki't babae. "Seriously, mom?" My face palmed.
"Shush! Let me be, mi hijo! I'm just doing fun with my friends!" I bet she's pouting now. "Say my regards to my apos, okay? And please asked them if what they want when I come back. Anything, okay? Anything!" Her voice were firm because she knew that I won't gonna ask it because I don't want to spoil them too much. "Bye, bye! See you mi hijo, σ' αγαπώ!"
"I love you too, mom."
---
||FIRST WEEK||
"AYAW ko ng tatamad-tamad! Kapag sinabing bangon, bumangon agad!" Alas kwarto y media ay maingay na ang mayordoma.
Nandito siya ngayon sa maid's quarter at bitbit ang kanyang pamaypay ay isa-isang pinagpapalo sa puwet ang nakahiga at tulog pang mga kasambahay. Alas tres pa lamang ay gising na ako kaya maaga rin akong gumayak. Naninibago ako kaya ganitong oras akong nagising.
"Ang tatamad! Sinusuwelduhan kayo para magtrabaho hindi maging buhay prinsesa! Aba, napaka-ilusyunada ninyo naman kung iyon ang iniisip ni'yo! Ha! Mga pagmumukhang 'yan, prinsesa? Hoy! Hindi bagay! Mukha kayong mga inginudngod sa tae ng kalabaw!" Ayaw paawat niyang sermon sa ibang kasambahay na ngayon pa lamang nagsibangon.
"Psst! Bago ka?" Anang babae sa kaharap kong double deck.
Tumango ako sabay palakaibigang ngumiti.
"Ako si Annie!" Aniya at humagikhik dahilan upang lumitaw ang kanyang isang biloy. "Masanay ka na sa talak niya kasi araw-araw 'yan! Walang pinipiling oras! Ganoon talaga kapag matandang dalaga!" Humagikhik ako at nailing na lang sa kanya ngunit sabay ring naitikom ang bibig nang matunog siyang naglakad patungo sa amin.
"Ikaw! Kibago-bago mo, tsismosa ka na?" Sikmat niya sa akin. "Huwag kang mayabang, hindi porket maaga kang nagising ay ligtas ka na sa akin. Kapag nalaman kong hindi mo nagawa ng maayos ang trabaho mo, ako mismo ang magtatapon ng mga gamit mo sa kangkungan!" Aniya at eksaheradang nagmartsa palayo sa amin.
"Tsk. Kung makaasta parang hindi rin sinusuwelduhan, eh!" Irap sa hangin ni Annie nang makaalis na ang mayordoma. "Kaya siguro walang nagkakagusto sa matandang ito kasi matalak! Kung ako ba naman lalaki, hinding-hindi ako mag-aasawa ng kagaya niya!" Aniya sabay tayo at lipat sa akin. "Anong pangalan mo? At ang ganda-ganda mo! Hindi ka nababagay bilang katulong! Ang dapat talaga sa'yo, modelo!"
Natawa ako. Itong mukhang ito, modelo? Pukpok siguro pasado pa.
"Malaya, ako si Malaya pero puwede mo akong tawaging Maya." Nakangiti kong inabot sa kanya ang kamay ko upang makipagkamayan sa kanya. "Oo, bago pa lang talaga ako. Ako ang yaya ng mga bata." Imporma ko ngunit ngumiwi si Annie na para bang may naghihintay sa aking panganib.
"Jusko! Sana talaga kayanin mo ang mga batang iyon! Sobrang lilikot! Kung saan-saan nagpupupunta! Kaunting trivia lang ha, alam mo bang ang madalas na dahilan kaya hindi nakakatagal ang kanilang mga yaya sa kanila ay dahil kinukulong nila sa stuck room? O kaya naman sa cr!" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya! "Ito pa! Alam mo bang minsan na rin nilang ikinulong ang kanilang yayang matanda sa banyo? Bawal ang kung sinong pumasok sa kwarto nila, tanging ang yaya lamang nila o kaya si feeling amo kaya nagtagal ng ilang oras ang kawawang yaya roon!" Dalang-dala talaga siya sa pagkukwento dahil tumayo pa at with action na ginawa.
Lumunok ako. Nag-aalala, hindi malabong hindi nila gawin sa akin iyon.
"B-baka hindi naman, baka kailangan lang talaga nila ng iintindi sa kanila. Baka kapag may nakakaintindi sa kanila ay magiging mabait din?" Nakangiwi kong sinabi dahil maging ako ay hindi rin sigurado.
"Sabagay." Aniya at napakamot sa ulong bumalik sa pagkaka-upo sa tabi ko. "Pero alam kong malabo at mahirap! Ikaw ba naman ang magkaroon ng pamilyang sobrang busy, oo at sobrang yaman pero halos wala ng oras para sa kanila. Aanhin naman ang kamayanan kung pagdating sa pamilya ay hindi buo?" Lumungkot bigla ang awra ni Annie.
Lumunok ako. Bigla ay nagkaroon ng bikig ang aking lalamunan, kaya imbes na sagutin pa siya ay nag-ayos na lamang ako at nagpasya ng pumasok sa kwarto ng mga bata at baka gising na sila. Sinabi rin ng mayordoma na may tutor sila kaya hindi na nila kailangang lumabas ng bahay at pumunta ng Paaralan at makihalo sa ibang mga bata. Bigla ay dumaan ang pait sa aking puso sa isiping iyon. Ngunit kailangan kong isantabi ang kahit anong emosyon na mararamdaman ko dahil isang yaya ang aking papel sa kanila at wala ng iba pa.
Abala na ang karamihan sa kasama sa bahay kaya ako lang ang naglalakad sa buong second floor patungo sa kwarto ng mga alaga ko, kahapon nang makita ko sila ay sobrang gaan ng puso ko. Kaya lang, inirapan kaagad ako ng isa sa kambal, iyong babae. Ang kanyang buhok ay kulot na wavy at sa tuwing gumagalaw siya o tumatakbo ay sumasabay ang kanyang buhok. Ang lalaki naman ay kulot din ngunit itim lang. Hindi sila gaanong magkasing tangkad dahil mas malaki ang batang lalaki.
"Hello, good morning." Masuyo akong ngumiti nang buksan ko ng kaunti ang pintuan.
Si Irie ay gising na at nakaupo na sa kanyang kama. Tulala at tila hinahanap pa ang sarili. Nang makita niya ako ay agad siyang lumundag sa kanyang kama at walang pasabing itinulak ako palabas sabay ng malakas na pagsarado ng pintuan dahilan upang tumama ang noo ko roon.
"Get out! I don't like you! I don't like anybody!" Aniya at nagsisisigaw.
Napaawang ang labi ko sa gulat. Hindi ko talaga inasahan ang nangyari. Ngunit imbes na magalit ay sinapo ko na lang ang aking noo at nagpakawala ng buntong hininga, pinapaalalahanan ang sarili na pahabain pa ang pasensya dahil mga bata ito.
Nang lumipas ang limang minuto ay kumatok ako ng tatlong beses saka ko binuksang muli ang pintuan. Medyo may distansya na dahil baka ma-double kill ang aking mala-airport na noo. Malapad na nga, ayaw ko namang magkabukol! Ang pangit kaya tingnan no'n.
"Hello, good morning again!" Malaki ang ngiti kong muling bati sa batang nanlilisik ang mata sa akin. "So you remember me? I am Malaya, your new yaya." Inangat ko pa ang kamay ko para mag-wave ng kaunti pero umirap lamang ang cute na batang ito.
"Shut up. I don't want you talking, your mouth stinks." Aniya at tinalikuran ako para magtalukbong ng kumot.
"Mabaho ang bibig ko?" Mahina kong tanong sa sarili at bumuga sa sariling kamay at inamoy iyon. "Hindi naman, ah!" Ngumuso ako.
Bata talaga.
Ang first day ko ay medyo normal naman. Maliban sa pinagsarhan ako ng gamit ay tinapunan din ako ng quacker oats na almusal nila. Sa mga sumunod na araw ay kung hindi mag-aakyat sa railings ng hagdanan ay pupunta naman sa may backyard kung saan may tree house. Wala akong choice kung hindi ang umakyat. Buti at laking kalye ako, sisiw na lang sa akin ito.
---
MORNING came and I'm glad that I slept well without thinking anything. I checked my phone when I noticed it was beeping.
Shalani:
Hey, my brother-dear! I just wanna inform you that your sweet of a devil twins already has a new babysitter and she already started in Monday. That's all and have a good day.
I wonder if this nanny of them last until the next days due to what my little devils will do to her. I smirked.
I shook my head and decided to check my little devils. I missed them so damn much.
As I walked along the hallway of the third floor, I was greeted immediately by our maids who are doing their assigned jobs for that day.
"Nasa baba po ang mga bata, sir." Ani Mercita, ang mayordoma.
Isang tipid na tango lamang ang aking itinugon saka dumiretso pababa. Hindi pa man tuluyang nakakababa ay rinig ko na ang ingay. Mas lalong kumunot ang aking noo nang sa gitna ng pagbaba sa second floor ay ang tumakbo kong mga anak. May isang lumambitin pa sa railings na agad namang sinundan ng isang babaeng naka-uniporme, if I am not mistaken, it's their nanny's uniform.
"Daddy!" They cheered in unison and stopped what they were doing. "You're home, daddy! You're home!" My devil of a princess, Irie run towards me and cling her little arms in my neck that made me chuckled. "Ouchie! Stop pulling me you freaking monster!" Reklamo ni Irie sabay sapok sa noo ng kapatid nang hilahin siya nito para ito naman ang yumakap sa akin.
"Awiee it hurts!" Isaac whine and he was immediately accompanied by the woman in uniform.
Nang sandaling magtagpo ang aming mga mata, namilog ang aking mga mata sa gulat at ang aking buong sistema ay nilukob kaagad ng matinding galit.
"What the fuck are you doing here?" I said with a gritted teeth as I covered my Irie's ears, shockingly, she covered Isaac's ears too.
---
MAGKAHALONG gulat at galit ang aking nakita sa kulay berdeng mga mata. Nais ko mang pantayan ang paraan ng kanyang pagtitig sa akin ay mas pinili kong pakalmahin ang aking sarili at huwag ipahalata ang tunay na nararamdaman.
"Magandang umaga po, Sir. Ako po si Malaya S-Ruiz po. Ako po ang humalili kay Ate Nila, k-kamag anak niya po ako." Muntik ko ng masapok ang sarili nang mautal pa!
Ano 'yan, Malaya, hindi keri ang kaguwapuhang taglay ng amo mo? Maghunos dili ka, hoy! Yaya ka lang dito!
Tumayo siya at kinarga ang dalawang bata na ngayon ay parehong nakakakapit sa leeg ng ama. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa, hindi ako nag-iwas ng tingin ay pinanatili ang nakangiti at magaang aura sa kanya.
"Malaya Ruiz, huh..." Aniyang may tono ng pang-uuyam.
KINABUKASAN nang magising ako ay halos hindi ako magalaw sa sobrang sakit ng aking katawan. Hindi naman na ako bago sa mahihirap na trabaho pero ang energy ng mga batang ito ay iba. Pero hindi naman ako nagrereklamo, hindi ako magrereklamo. "Oh, ano? Kaya pa ba? Unang linggo pa lang 'yan, ha!" Tumatawang puna ni Annie nang makita akong namimilipit sa sakit. "Ano ba kasing pinaggagawa ninyo kahapon? Bakit kayo umakyat doon sa likod?" Kamot sa ulong tanong pa niya. "Eh, gusto kasi ni Irie na kumain ng star apple. May star apple naman sa ref pero ayaw niya raw niyon. Gusto raw niya iyong nasa puno pa dahil aniya, hindi na raw iyon fresh at may germs na raw!" Iling kong kuwento. "Kaya ayon, ako ang umakyat sa puno ng star apple gamit ang hagdan tapos nong pababa na ako, sabay nila iyong niyugyog kaya nahulog ako." Ngumiwi ako nang sinubukang bumangon. Awang lamang ang bibig ni Annie. "Pero ayos lang iyon, masaya naman sila, eh. Debale ng masakit ang katawan ko basta mapasaya lang ang
"WHERE is the twins?" I asked the head servant after she poured a coffee in my glass. "Nandoon po sa yaya nila!" Maligalig niyang sinabi. Kapagkuwan ay lumapit sa may gilid ko na parang may ibubulong. "In fairness sir ano, hindi pa siya nagre-resign pagkatapos ng mga pinanggagawa ng kambal sa kanya!" In the middle of reading the important documents, I shifted my weight to the other side so that I could listen to her nonsense stories. I put my thumb and forefinger on my jaw, as if thinking deeply, but the truth is, I am so engrossed in what she is going to tell me about that woman with my kids. "At ito pa sir!" She's gesturing her hands while talking. "Kahapon po, tinapunan siya ni Irie ng orange juice!" I massaged the bridge of my nose. This is just normal for my kid. "Pero alam mo ba 'yon, sir? Imbes na sigawan ang bata o hindi kaya paluin ang kamay o puwede ring umiyak na lang sa harapan ng mga bata kaya lang ang ginawa niya, umupo siya sa harapan ng bata at kalmado itong ngin
ANO kayang trip ng lalaking iyon at ginawa akong tagatimpla ng kape? Of course, hindi ako papayag na hindi iba ang bayad doon. Actually, palusot ko lang naman iyon para hindi na niya gawin but the brute really insisted it to the point na iibahin pa ang bayad sa pagiging yaya ko at personal na tagatimpla. Hays, mga mayayaman nga naman...At bilang isa akong dakilang mukhang pera, tatanggapin ko siyempre. Grasya na ang lumalapit, tatanggi pa ba ako? Speaking of which, tumunog ang aking cellphone. "Hello, magandang gabi po, Mama." Sagot ko sa tawag ni Mama. "Magandang gabi rin naman, Maya, anak..." Humugot siya ng buntong hininga at may kung anong ingay sa background akong narinig. "Ano kasi anak, ngayong may trabaho ka na... Pwedeng magpadala ka naman? Balita ko kasi, sa isang malaking mansyon ka nagtatrabaho. Sigurado akong malaki ang sahod mo riyan." Nakagat ko na lamang ang loob ng aking pisngi sa litanya ng aking ina. "At sabihin mo rin Ma na hindi pa nakakapagbayad ng tuition s
NANG makarating sa maid's quarter ay nag-inat-inat ako dahil naramdaman ko na ang pagod ng aking katawan. Nang masulyapan ang malinis na higaan ay kulang na lang magmakaawa sa akin ang likod kong humilata na. "Hi, Maya!" Si Annie na akala kong tulog ay humarap sa akin, hawak niya pa ang kanyang cellphone at napa-iling ako nang makita ang ka-video call. "Afam lang muna ako, ha? Rest ka na riyan. Alam kong hindi biro ang pinagdaanan mo sa buong maghapon dahil sa mga amo natin!" Ngumiti ako at tumango. Kahit gustuhin kong humilata na kaagad ay hindi ko ginawa. Ayaw kong matulog nang madumi, nakaka-estorbo ng panaginip. Kaya kumuha na lang ako ng bagong damit at towel sa aking bag at saka iyon dinala sa banyo. Doon na rin ako magbibihis nang sa ganoon ay paglabas ko, matutulog na talaga ako. At nang matapos maglinis ng katawan at mag-tooth brush, lumabas na ako ng banyo at inaantok na naglakad patungo sa aking double deck. Isang malawak na ngiti ang sumilay sa aking mga labi nang sa w
"NO! I don't want it! I don't want you!" Irie harshly splashed a water in my face when I attempted to wash her face. "Don't bath me! I can do it myself!" Sigaw niya sabay kuha ng sabon at basta na lang iyon itinapon sa mukha ko. Malaki ang sabon kaya sobrang sakit niyon sa mukha. Halos maiyak ako pero pinigilan ko at pinakalma na lang ang sarili. "Don't do that baby, okay? That wasn't nice to do." I calmly said. Trying to be friendly kahit ang sarap isako ng batang ito! Naku, naku, naku... Kung hindi lang talaga..."I don't care!" She yelled again. Aba, malditang bata talaga! "Baby, do you know that it is bad to shout? If you have something to say just please, say it calmly. Magkaharap lang tayo, oh, kung makasigaw ka parang nasa kabilang lupalop ng mundo naman ang kausap mo." Sambit ko na ikinagusot ng mukha niya, marahil ay hindi naintindihan ang iba kong sinabi."Stop saying nonsense, will you? You're really annoying! I hate you so much!" Namumula ng sigaw niya. "Why would I t
PAGKATAPOS ng tawag na iyon ay natulala ako saglit. Umagang-umaga pero ang lakas ko ay ubos na ubos na. Napahilamos na lang ako sa aking mukha at pinunasan ang kagigising pa lang na pagmumukha. Ayos ah, magkahalong sakit sa katawan at puso ang almusal ko. Puwede nang hindi kumain ng kanin! Magaling! "Oy! Napano ka naman diyan?" Untag ni Annie sa akin. Kababangon lang at sabog pa ang buhok. "Umagang-umaga parang pinagsakluban ka ng lupa, ah? May problema? Ano? Pera?" Sunud-sunod niyang tanong. Umiling ako at ngumiti sa kanya at saka tumayo. Sisimulan ang umagang ganoon ang bungad. Hindi na dapat ako nagtaka pa, iyon palagi ang bukambibig nila kapag hindi ko nabibigay ang gusto nila.As usual, maingay na naman ang maid's quarter dahil sa bunganga ng mayordoma. Ewan ko ba, hindi nauubusan ng sasabihin. Tumitikom lang yata ang bibig nito tuwing natutulog. Kasi maging sa pagkain ay maingay. "Bilisan ninyo! Dapat ay malinis lahat ng makikita ko!" Suplada niyang pinagdududuro ang mga kas
NAPABANGON ako nang tumunog ang alarm ko na naroon sa mismong tainga ko. Tuloy ay muntik ko na itong mahampas sa sobrang gulat ngunit nang makitang alas otso na pala ng umaga ay tumayo na ako ng tuluyan. "Oh? Saan ka pupunta?" Tanong ni Annie na mukhang kagagaling lang sa banyo. "Maliligo para sa trabaho?" Patanong kong sinabi. Ngumiwi siya. "Sira, maaga pa matulog ka pa!" Aniya at saka bumalik sa pagtulog. "Linggo ngayon kaya bumawi ka sa pagtulog, pagod ka mula pa kahapon sa mga alaga mo." Aniya.Saka ko pa lang naalalang sabado nga pala kahapon at linggo ngayon, ibig sabihin ay rest day ng karamihan ng mga kasambahay. Kaya naman bumalik ako sa pagkakaupo sa higaan ko at maya-maya pa'y humiga upang muling matulog nang biglang magsalita si Annie. "Grabe 'no, ang galing mo." Aniya, nababakasan ng paghanga ang tinig. "Biruin mo iyon, hindi kailanman napapainom ng gamot ang mga batang iyon kahit pa man liquid na nga at fruity flavored pa! Pero ikaw? Hinayaan ka nilang alagaan sila!
"KALOKA! Ikain mo ng lechon iyan, Maya! Naii-stress ang bulbol ko sa ganap kanina, ha!" Litanya ni Annie habang sunud-sunod ang kagat at nguya sa malutong na balat ng lechon. Kumain naman ako at pasekretong luminga-linga sa paligid at saka susubo ng malaki. Masarap ang pagkain nila! Lalo na ang lechon! Tuloy ay nawala ang sakit ng anit ko dahil sa pangangaladkad kanina! "Oo nga!" Segunda ni Sonya. "Pero mukhang hindi naman na-stress si Malaya kasi kain nang kain, oh! May paglinga pang nalalaman! Huwag kang mag-alala! Walang manghuhusga sa'yo rito dahil lahat masisiba!" Tawa niya. "Limang lechon ba naman ang inihanda, siguradong hindi mauubusan!" Bigla naman akong ginapangan ng hiya. Pero nang maalala ang sinapit kanina ay idinaan na lang iyon sa sunud-sunod na kagat ng lechon. "Tama iyan, Maya! Idaan na lang sa kain iyang stress mo!" Si Annie na humugot ng upuan at hinila iyon palapit sa akin punong-puno ang kanyang plato ng mga ulan. "Kuha pa kayo roon, ang dami nilang handa!" N