Chapter 20.1
When everything's doing good around you and you're feeling bliss, in a cloud nine, or in the seventh heaven, you'll never really notice the time and how fast it changes.
I've never been this happy all my life. Ngayon ko lang nalaman na ganito pala ang pakiramdam kapag masaya ka sa taong gusto mo. That you'll never have to beg someone's attention just to be happy. Because if that someone truly want you to be happy and want you to be part of their life, you don't have to fall into your knees and beg.
Akala ko talaga iiwasan na ako ni Wyatt. Tatakbuhan pagkatapos nang nangyari like how other guys do but turns out he became more clingy and sweet.
He's so adorable when everytime he'll pout his lips when he'll not get a single kiss from me. He hugs me from time to time and kiss my chee
Thank you so much for all of your support! Lovelots and Keep safe everyone!🧡
Chapter 20.2 Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay pinatay na niya kaagad ang tawag. Ni hindi man lang ako hinayaang makapagsalita ulit. Paanong hindi ko alam 'to? At sino 'yon? Boyfriend niya ba 'yon?! Bakit hindi niya naman sinabi sa akin ang bagay na 'yon? Manahimik ka Eloise! Ikaw nga walang ka ring sinabi sa kaniya! Fair enough. I breathe heavily and just let Catelyn be. Kung gusto niya naman sigurong sabihin 'yon, sasabihin niya naman sa akin. Nagtext na lang ako kay Catelyn na malabo niyang mabasa ngayon, pero paniguradong mababasa ng kasama niya. To Catelyn: I don't know what's happening, but please, take good care of her. Pinagpatuloy ko ang pagpapatuyo sa buhok ko. P
Chapter 21.1"Eloise?"Busy ako sa pag-i-edit nang bigla na lang may tumawag sa akin."Ano 'yon?" Tanong ko nang makita si Carl na nakatayo na sa harapan ko. May dala siyang isang bouquet ng pulang mga rosas.Napakamot siya sa batok niya at nahihiyang tumingin sa akin. Nagtataka naman akong tumingin sa kaniya."Bakit?" Tanong ko nang hindi pa rin siya nagsasalita."Uh." Namula ng bahagya mukha niya pero kahit gano'n, boung tapang pa din siyang humarap sa akin at binigay ang bulaklak. "Para sa'yo 'yan.""Ha?" Nagtataka kong tanong. "Kanino galing?""Um, may nagpapabigay lang," sagot niya."Sino naman?" Inabot ko na la
Chapter 21.2"Ah oo! Sayang din naman kasi, ilalagay ko na lang 'to sa vase na nasa sala namin," sagot ko. Ngumiti naman siya sa akin.Nawala kay Carl ang atensyon ko nang maramdamang nag vibrate ulit ang cellphone ko. Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko nang maalalang tumawag pala si Wyatt kanina at nakalimutan kong sagutin.Tumingin ako kay Carl na ngayon ay nakatingin din pala sa akin. Nahihiya akong ngumiti sa kaniya at itinuro ang cellphone ko. Nang makita ko siyang tumango ay bahagya akong lumayo sa kaniya at sinagot ang tawag.Bago pa man ako makapagsalita, dumagundong na ang madiin at may galit na boses ni Wyatt sa tenga ko mula sa kabilang linya. Hindi ko alam pero mabilis ang pagtibok ng puso ko at kinakabahan ako dahil sa tono ng boses niya.Galit na galit si
Chapter 22.1"Can we talk?"Hindi ko siya pinansin at nagtuloy-tuloy sa paglalakad.Matapos ng ilang minutong pag-iisip at pagkastigo sa sarili ko, napagdesisyonan kong lumabas at huwag na lang siyang pansinin.Naramdaman kong nakasunod siya sa likuran ko pero wala akong pakealam. Wala akong panahon para makipag-usap sa kaniya, at makinig sa kung ano ang balak niyang sabihin. Unang-una, wala naman kaming dapat pag-usapan, hindi naman niya kailangang ipamukha sa akin ang klarong-klaro na.Kung nandito siya para sabihing binabawi niya ang kung ano mang kasinungaling sinabi niya sa akin dati, hindi na kailangan. Gets ko naman na, hindi naman ako bobo."Can you please stop walking, and listen to me first?"Hi
Chapter 22.2Pagkalabas namin ng opisina agad bumundol sa kaba ang puso ko nang makitang may pamilyar na sasakyan ang nakaparada hindi kalayuan sa kinatatayuan namin. At hindi nga ako nagkamali nang lumabas siya mula sa sasakyan. Mabilis kong iniwas ang tingin mula sa kaniya at walang pagdadalawang-isip na hinila si Carl paalis.Hindi ko alam kung bakit pa ba siya nagpapakita sa akin ngayon. I already told him to leave pero sadyang matigas ang ulo niya. I know I'm being so immature for avoiding him right now but can you blame me? Sobrang nasaktan lang talaga ako sa nagawa niya na maski ang makita siya ay nagdadala ng sakit sa puso ko.I can feel his staring daggers into us but I don't give a damn. Nag-expect at nag-assume lang talaga ako ng sobra sa aming dalawa na hindi naman pala dapat. I forgot my boundaries just because so
Chapter 23.1"Gaga ka ba? Ba't di mo sinabi agad?!"Pasok sa isang tenga, labas sa kabila."Hoy! Nakikinig ka ba sa akin?" Tanong ni Catelyn sa akin. Kahit wala naman talaga akong maintindihan sa mga sinabi niya, tumango pa rin ako. Magsasalita pa rin naman siya kahit ano'ng sabihin ko.Hindi ko na siya pinansin nang magsimula na naman ang litanya niya. Naka-focus lang ako sa pagkain ng spicy chicken wings. Pagkatapos dalhin ni Christian, which is employee ni Wyatt, ang chicken wings kahapon, ito na 'yong kinakain ko. Hindi ko alam pero everytime I'm craving for a spicy chicken wings, I'll just found myself texting Wyatt for it.I tried to buy a spicy chicken wings after work yesterday but it doesn't taste good for me. Mas masarap 'yong chicken wings na pinapadala ni Wyatt para s
Chapter 23.2I realized that someone as strong as Cate, is alwo broken inside but it doesn't mean that they're weak. They may always show a strong facade, they're also a human, they have feelings too. They went through all of the pain alone and choose to move forward is already a brave act. But sometimes, they also needed someone to assure them that everything's gonna be okay. That they don't have to go through all of that alone, they can have the people around then that truly loves them.In every silent battle, they just needed someone to stand beside them. To hold their hand and make them feel important too.Mga ilang minuto pa kaming nag-usap ni Cate bago siya umuwi pagkatapos niyang masiguro na maayos na ang pakiramdam ko. I just went to my room and fell asleep.I woke up feeling dizzy. Nang buksan ko ang mg
Chapter 24.1"Sige, huwag ka munang huminga ha?" Tumango ako sa kaniya. Ginawa ko ang sinabi niya at hindi muna huminga habang isinasara niya ang zipper sa likuran ng sout ko."Tapos na?" Tanong ko habang pinipigilan ang sarili kong huminga. Kanina pa kaming dalawa dito at hanggang ngayon pinipilit pa din naming isara ang zipper ng pinasukat niyang floral dress.Wala akong pasok ngayon kaya nagpatulong ako kay Cate ng sosoutin ko. Mabuti na lang talaga at hindi siya busy today kaya napuntahan niya ako dito. Inimbitahan ko nga siyang pumunta at sinabi naman niyang susubukan niya kung hindi siya busy that day. Gusto niya rin daw kasing pumunta sa palawan."Teka lang!" Naramdaman kong humigpit ang pagkakahawak niya sa balikat ko habang pilit pa ding isinasara ang zipper ng dress.