Chapter 22.2

Chapter 22.2

Pagkalabas namin ng opisina agad bumundol sa kaba ang puso ko nang makitang may pamilyar na sasakyan ang nakaparada hindi kalayuan sa kinatatayuan namin. At hindi nga ako nagkamali nang lumabas siya mula sa sasakyan. Mabilis kong iniwas ang tingin mula sa kaniya at walang pagdadalawang-isip na hinila si Carl paalis. 

Hindi ko alam kung bakit pa ba siya nagpapakita sa akin ngayon. I already told him to leave pero sadyang matigas ang ulo niya. I know I'm being so immature for avoiding him right now but can you blame me? Sobrang nasaktan lang talaga ako sa nagawa niya na maski ang makita siya ay nagdadala ng sakit sa puso ko. 

I can feel his staring daggers into us but I don't give a damn. Nag-expect at nag-assume lang talaga ako ng sobra sa aming dalawa na hindi naman pala dapat. I forgot my boundaries just because so