The Billionaire's Bidding

Prologue     "Hi Loise!" Carla greeted me. I smiled at her and greeted her too. Of all the employees here, she's the only one who's nice to me. Ang ibang babae kasi dito makita lang ako sobrang taas na ng kilay. I didn't do something wrong, but I guess no matter how good you are people will always have something to say about you.   Pinagpatuloy ko na lang ang paglalakad ko papunta sa cubicle ko. I need money more, than asking them about their problem about me. I don't have an energy to have a confrontation with them, If they're mad at me so be it. As long as I knew myself I didn't do something wrong to them.   I was so oblivious of my work that I didn't know It was already morning, hanggang 6am lang ang shift ko. After fixing my things I already left the building. I walked 5 minutes para pumunta sa sakayan ng jeep. Naalala ko noong first time kong mag-commute, I don't know how. Ni ang pumara ay hindi ko alam

 Chapter 1.2  Wala sa sarili akong napatingin sa sout ko at napakagat ng labi ko. Ang mga katulad niyang lalaki ay mas gusto iyong halos wala nang matakpan ang babae nila. Na para bang naubausan na ng tela ang mga pagawaan ng damit kaya halos hindi na matatawag pang damit ang sout nila. "Let's go." Napatingala ako sa kaniya nang marinig ko ang mababa at malalim niyang boses. Nanginig ako at agad na nagbaba ng tingin nang kunin niya ang kamay ko na walang hawak na purse at ikinawit sa matikas niyang braso na kahit natatakpan man ito ng mamahalin niyang sout ngayon ay hindi mapagkakailang suki siya ng gym. Gaya ng sinabi ni Catelyn kanina, wala ngang media ang sumalubong sa amin sa entrada ng hotel, tanging ang mga taga bantay lang ang naroroon para kuhanin ang invitation card na ibinigay naman ng kasama kong lalaki. Kahit pa ilang beses ko na itong ginawa ay hindi ko pa din m

Chapter 2.2         Wala ako sa sariling nakamasid lang sa kaniya habang nakatayo siya at no'ng palabas na siya ng kwarto. Pinoproseso pa ng utak ko ang mga sinabi niya.    "A-ano?"    Lumingon lang siya sa akin at tumingin doon sa isang sulok. Nang lingunin ko din iyon ay nando'n na ang lahat nga gamit na dala ko.   "T-teka lang ha? Bakit nandito 'yong mga gamit ko? At paano mo nakuha 'tong mga gamit ko?"    He shrugged his shoulders and boredom was written all over his face. Wala talaga siyang kwentang kausap.   "I have my ways." 'Yon lang ang sinabi niya at lumabas na ng kwarto.    Pagkaalis niya ay agad din akong naligo at nagbihis, baka ako pa ang pabayarin niya sa hotel na ito no.    Inaayos ko na ang mga gamit ko nang bigla na lang mag vibrate ang

Chapter 3.2    Agad ko ding sinita ang sarili kong pakiramdam dahil hindi iyon tama at wala akong lakas ng loob na pangalanan ang nararamdaman na ito. I can't feel this, it's obviously a suicide! Wala akong planong durugin ang boung pagkatao ko.  Ngumisi siya sa akin, "I'm just making sure that you'll go with me. Sayang naman 'yong bayad ko kung hindi diba?"  I was stunned because of what he said. Ang tingin niya sa akin ay bayarang babaeng sumasama sa kung sino-sinong lalaki.  Totoo naman Eloise! Bakit ka nasasaktan ngayon?  "Can't talk? You've been with a lot of filthy old rich businessmen right? They paid you for that kind of job, so what's the difference when you'll go with me?"  You're handsome and they're not. Gusto ko iyong sabihin pero hindi ko ginawa dahil baka mas l

Chapter 4.2     Hindi pa man ako nakakahakbang sa hagdanan ay natigil na ako nang marinig ang sinabi niya.   "Oo nga, akala mo kung sinong mabait," natigil siya. "... hindi ko naman sasabihin sa'yo 'to kung hindi totoo. Aba! Ayoko talaga sa mga babae niya! No'ng isang taon na nagdala siya rito ng babae ay talagang ang sama ng ugali! Mabait ang mukha pero hindi naman gano'n, mabait lang siya kay Wyatt. Pero hija— oo na! Sige, bye."    Kumirot ang puso ko dahil sa sinabi niya, hindi pa man niya ako kilala ay hinusgahan na niya ako. Hindi ko naman din ginusto ang mapunta sa sitwasyong 'to. Wala lang talaga akong makitang ibang choice. Gano'n naman talaga diba? Huhusgahan ka na nila base sa mga nakikita nila, ni hindi man lang naisip na alamin ang totoo. Mas pinapaniwalaan nila ang kung anong tingin nilang totoo, sarado na ang isip nila sa ibang angggulo ng kwento.    Matamlay akon