Chapter 22.1

Chapter 22.1

"Can we talk?" 

Hindi ko siya pinansin at nagtuloy-tuloy sa paglalakad. 

Matapos ng ilang minutong pag-iisip at pagkastigo sa sarili ko, napagdesisyonan kong lumabas at huwag na lang siyang pansinin. 

Naramdaman kong nakasunod siya sa likuran ko pero wala akong pakealam. Wala akong panahon para makipag-usap sa kaniya, at makinig sa kung ano ang balak niyang sabihin. Unang-una, wala naman kaming dapat pag-usapan, hindi naman niya kailangang ipamukha sa akin ang klarong-klaro na.

Kung nandito siya para sabihing binabawi niya ang kung ano mang kasinungaling sinabi niya sa akin dati, hindi na kailangan. Gets ko naman na, hindi naman ako bobo.

"Can you please stop walking, and listen to me first?" 

Hi