Seriously? Sa rami ng sinabi kong salita ay si Andro lang ang nakakuha ng interest niya?
"Andro Lynch? Don't you know him? Kilala mo dapat siya kung stalker ka nga talaga," sabi ko. Kumunot ang noo niya at seryosong tinitigan ako.
"I know his name. I can even remember your caption on your post saying, 'we can't be husband and wife if we're like this' What I mean to say is, ano mo siya?"
"He's a friend of mine. Why? Wanna be friends with him? He's a good guy. Sure akong mag kakasundo kayo," suhestiyon ko. Nag-iwas siya ng tingin at sumandal sa backrest ng batong upuan.
"No, thank you," sabi niya, parang ayaw na ayaw niya talaga. Wow, ha? Mas mabait kaya si Andro sa kanya. Kung maka ayaw naman siya ay parang pipilitin siya ni Andro.
Hindi ako sumagot at nanahimik na lang. Maya-maya ay tunog ng cell
"Pumasok ka na roon sa loob, ako na mag liligpit niyan. Hindi maganda magbasa rito tuwing gabi dahil pangit ang ilaw at mahamog," utos ni Damian sa akin. Saglit akong nag isip bago tumango. Oo nga, hindi maganda ang liwanag 'pag nanggagaling lang sa ilaw. "My book, ha? Don't forget," paalala ko bago nag lakad papasok sa loob. Iniwan ko silang dalawa roon at pumasok ng kwarto. Dahil hindi pa naman ako nakakaramdam ng antok, binuksan ko ang laptop ko at tinawagan si Elli. Ilang ring lang ang nakalipas bago niya sinagot 'yon. "Hey," bati niya. Nakaupo siya sa sofa habang may iniinom na kung ano. I think it's coffee? Elli's a coffee person, eh. Messy bun ang ayos ng buhok niya at nakasuot ng spaghetti strap. "Hey. Kakauwi mo lang?" tanong ko. Nang mainggit sa iniinom niya ay kinuha ko rin ang tumbler ko na may lamang tubig. Sabay kaming
Muli kong ipinaypay ang sombrero sa akin. Tagaktak ang pawis ko dahil sa init. Gamit ang palad, 'yun ang pinunas ko sa leeg para mabawasan ang pawis. "Here," si Damian. Inabot niya sa akin ang itim na panyo bago kunin ang sombrero sa kamay at kusang pinaypayan ako. Saglit akong natigilan at kumurap-kurap. Nang matauhan ay agad kong kinuha 'yon at ipinunas sa sarili. Ipinalibot ko 'yon sa leeg, hanggang sa dibdib. Idinamay ko na rin ang noo na kanina pa tagaktak sa pawis. "Thanks," sabi ko nang matapos. Inabot ko sa kanya 'yon at agad naman niyang kinuha. Akala ko ay ibabalik niya na 'yon sa bulsa niya pero nagkamali ako. Inilapag niya ang beach hat ko sa upuan at lumapit sa akin. Kinuha niya lahat ng buhok ko gamit ang isang kamay at itinaas 'yon. Pinunasan niya ang batok ko hanggang sa leeg. Saglit niya pang pinunasan ang noo ko nang may tumulo uli na pawis doon.
I woke up at my bed. Hindi ko alam kung anong sumunod na nangyari kanina dahil ang tanging naaalala ko lang ay nagha-hum ng kanta si Damian. It is exactly 7:30 pm. Paniguradong nakauwi na si mommy with my psychiatrist. Bumangon ako sa higaan at dumiretso sa banyo. Lumapit ako sa salamin at tiningnan ang repleksyon doon. My eyes are a bit red. Hindi halatang umiyak ako pero kung lalapitan mo ay masasabi mong oo. Inayos ko lang ang buhok ko bago lumabas ng kwarto at bumaba. I'm really hungry dahil hindi ako nakapag miryenda kanina. Kakatapos lang kasi ng tanghalian noong nakatulog ako tapos ngayon lang ako nagising. I wonder kung binuhat na naman ako ni Damian papuntang kwarto? Pangalawang beses niya na 'yon ginawa kung talaga ngang binuhat niya ako kanina. Dumiretso ako sa dining area at nadatnan doon sina daddy. Melania's on his side
"Where are we going?" tanong ko. Matapos naming kumain ng almusal ay dumiretso kami sa boracay. We stroll around the beach pero hindi kami naligo. Dad only took a lot pictures of me malapit sa dagat. He's my photographer for this day. After the stroll ay kumain kami ng tanghalian sa isang eatery malapit lang sa beach. It is a nippa hut at puro pagkaing Pilipino ang naroon. Kitang-kita ang mga naliligong tao sa beach mula sa pwesto namin. A lot of foreigners were sunbathing. I wonder kung ilang oras na silang nariyan. Mostly sa US ay inaabot ng mag hapon ang mga tao para lang mag pa tan ng balat. Hindi kasi masakit sa skin ang sinag ng araw roon. "Do you wanna visit my farm? Mas marami ang bunga, you can eat what you want," yaya ni daddy. Sumimsim ako sa buko juice bago siya sinagot. "Sure. I'm too pagod na to stroll
Ngumisi siya. Hindi ko napigilan ang pamumula nang mahina siyang tumawa at lumayo sa akin. "Pft. I'm just playing with you, Zari," tumatawang sabi niya. Muli akong umirap. "Sa tingin mo nakikipaglaro ako, ha?" nanghahamon na tanong ko. Laro? Anong tingin niya sa akin? Nakikipagbiruan? Akala ko pa naman ay may problema na siya kaya siya nagkakaganon. "Of course, you're still a kid. You should enjoy your childhood and play with me," sagot niya. Pinanlakihan ko siya ng mga mata. Nang maasar ay basta na lang ako kumuha ng kung ano sa lamesa at binato sa kanya. "Hindi na ako bata! Kung makapagsalita ka naman eh ilang buwan lang naman tanda mo sa akin!" sigaw ko sa kanya. Eksperto niyang inilagan ang binato kong tubigan at kinagat ang labi, tila ba nag pipigil ng ngiti. "You are."
Patuloy ako sa paglalakad. Nag uumapaw ang inis ko at hindi ko malaman kung bakit. Hindi ko na alam kung saan ako naroroon pero kita ko pa rin naman ang dagat. Hindi ko alam kung private property na itong tinatakbuhan ko pero wala akong pakialam. Ayokong bumalik sa bahay na ganito kainis dahil baka kung ano ano naman ang itanong sa akin ng mga tao roon. "Aray," d***g ko nang matapilok. Mabilis akong umayos ng tayo at nag patuloy sa paglalakad. Habang papalayo ako nang papalayo ay mas lalong dumidilim ang paligid. Kaunting kembot na lang ay alam kong babagsak na ang malakas na ulan. "Zari!" rinig kong sigaw ni Damian. Liningon ko siya pero agad ding ibinalik ang paningin sa daanan. Nakakunot ang noo niya habang hinahabol ako. Mayroon na rin siyang suot na Tshirt. Mas lalo kong binilisan ang paglalakad. Makita ko lang ang mukha niya ay mas lalong nadaragdagan ang inis na n
Ilang araw ang lumipas na wala akong ibang inatupag kung hindi pag aaral. I was busy for the past few weeks kasi pahirap na nang pahirap ang lessons namin. Malapit na kasing matapos ang last semester ngayong taon kaya grabeng activities ang pinapagawa ng mga professors ko. Mommy is always visiting me pero parang walang kwenta 'yon dahil halos hindi ko siya makausap kasi gumagawa ako ng thesis. Kahit saan ako pumunta ay dala-dala ko ang laptop ko para lang mabilis matapos 'yon. Dad took me to his farm last week para mangabayo pero hindi rin natuloy kasi thesis ko ang inatupag ko nang makarating kami roon. Halos hindi na nga ako kumain ng dinner minsan dahil sa sobrang busy. Dinadalhan na lang ako ni yaya Belen ng pagkain sa kwarto 'pag hindi ko maiwan-iwan ang laptop ko. I can't even talk to Elli, Andro, and Elias for 10 minutes straight because of that thesis. Kahit sa April 25 pa naman ang deadline ay
"Magandang tanghali rin, iha. Gusto niyo bang ihanda ko kayo ng makakain?" tanong ni yaya Belen. Agad akong umiling bago siya ngitian. "No, thank you, ya. Kakakain lang po namin. May kukunin lang po ako sa taas. Nandyan po ba si daddy?" "Ah, ganon ba? Sige. 'Yung daddy mo ay nasa sala, iha. Pumunta na kayo roon kung ipapakilala mo 'yang mga kaibigan mo dahil mamayang alas dos ay aalis na 'yon," sagot niya sa akin. "Salamat po. Una na po kami." Hinawakan ko si Elli sa braso at hinili papaalis doon. Sina Andro at Elias naman ay nasa likod lang namin, nakasunod. Nang makarating sa sala ay boses ni Ria ang nangingibabaw. It looks like they're having fun. "Dad?" tawag ko. Agad na napalingon sa akin si daddy kasabay nina Ria. They're playing cards, sina Ria, Mia, Peter, at Dixie. Ang mga ibang kaibigan