Thanks for sending out your awesome gem for this novel. I really, really appreciate it. And a big shout-out to all the readers who added this novel to their library and spent some coins to unlock chapters. You guys seriously make my heart melt. Lots of love and please keep on supporting this novel <3
“Oh!” Inabot ni Eugene ang isang canned beer sa dati niyang boss na si Blaze saka umupo sa tabi nito.Pasado alas syete na ng gabi at kasalukuyan sila ngayong nasa rooftop ng art gallery na pagmamay-ari niya. Kinompronta din siya ni Blaze na gusto siya nitong kausapin tungkol sa importanteng bagay at itong rooftop lang bakanteng lugar na pwede silang mag-usap.“Anong gusto mong pag-usapan?” tinungga niya ang hawak na beer habang nakatingin sa malayo.He really loves the vibes sa tuwing tumatambay siya dito.“About Eris,” panimula ni Blaze na ikinailing ni Eugene.“Tch,”“Five years ago, talaga bang nakumpirma na si Eris ang namatay sa nangyaring aksidente?” walang pag-alinlangang tanong ng dating boss dahilan para mapatingin si Eugene sa kanya.“Planado ang nangyari at hindi aksidente,” pagtatama nito dahil alam niyang kagagawan ng ama ni Blaze ang nangyaring aksidente ‘kuno’.Muli niyang tinungga ang alak saka napasinghap at ibinalik ang tingin sa mga nagtataasang gusali sa harap nil
As Eris and his cousin Aaron sat inside the luxurious confines of the BMW 5 Series car, she couldn’t help but notice that Aaron looked kinda on edge. That fancy car should made him feel like boss, but today felt more like a pressure cooker on wheels.“Pansin kong balisa ka. Don’t tell me kinakabahan ka,” puna ni Eris sa pinsan.Pagkatapos ng pagpupulong nila kahapon, ito ang unang araw na sabay silang papasok sa opisina para gampanan ang mga bago nilang posisyon.“Who wouldn’t?” inis na baling ni Aaron sa kanya dahilan para mapatawa siya nang mahina.“Seriously? Coming from you?” panunukso pa niya.“Tch, shut up! Walang may nakakatawa,” kunot ang noo habang nakahalukipkip si Aaron at ibinaling ang tingin sa labas. “You don’t know how terrible our uncles are,” dagdag pa niya.“I know. You don’t have to remind me,”Sa loob ng limang taon na namuhay si Eris bilang Eris Wilde, alam na niya kung gaano katuso ang pamilyang kinabibilangan niya. Iyon din ang isa sa mga dahilan kung bakit pinil
“May katandaan na din ‘tong copier kaya nagkakaganito,” sabi ng lalaki at may kung anong inayos. “The ink needs to be refilled,” dagdag pa nito at kinuha ang mga tinta.Tahimik lang nitong sinasalinan ng ink ang ink cartridge kaya hindi na din kumibo pa si Eris. Maya-maya’y bumaling ang tingin nito kay Eris, “Newbie?” pagbabasag nito sa katahimikan.“Y-Yea. I just got hired,”“Congrats and welcome to the team,” ngiti ng lalaki na mas lalong ikinailang niya.Hindi siya makatingin ng diretso sa mata nito at para bang nahihiya siya sa hindi malamang dahilan.“Thanks,” maiksi niyang tugon dahil hindi niya na din alam kung ano ang isasagot.“Good morning po, sir Jaxon,”Napalingon si Eris at nakita ang babaeng nagsusungitsungitan sa kanya kanina at ang nag-utos na magpa-photocopy ng mga dokumento. Bahagya pa siyang napangiwi nang makita itong nagpapa-cute sa lalaking nagkumpuni sa copier.“Ako na ang bahala dito, makakabalik ka na,” malambing na sabi pa nito sa kanya na mas lalong ikinakun
Mag-aalas sinko na ng hapon at patapos na ang shift ni Eris sa trabaho. Kinuha niya ang cellphone niya para i-text si Manang Sela na mal-late siya ng uwi dahil may dadaanan pa siya. “Sinong may gusto ng tea?” tanong ni Agatha sa mga kasamahan habang nakatukod ang mga braso sa cubicle. “Caramel Macchiato sakin,” sabat ng isa “Iced Americano,”“Sakin Milk tea,”Lumapit si Agatha sa pwesto ni Eris at sinipa ang swivel chair nito. “Hoy, ikaw!” sigaw nito pero hindi siya pinansin ni Eris dahil abala ito sa pagtitipa sa cellphone.“Hindi mo ba sila narinig?”“I’m not in the mood to drink tea,” halata sa tono ni Eris ang pagkairita. Napasinghap si Agatha at tila hindi makapaniwala sa sagot nito. “Go and buy our drinks!” Umangat ng tingin si Eris at tinitigan siya mula ulo hanggang paa. “Why would I? Naangasan lang kanina ang damit mo pero hindi ka naman nalumpo. You go and buy some for yourself. Tch,” Tumayo siya bitbit ang bag at nilisan ang opisina. Dealing with someone as immature as
“How dare you bring your mistress to our house? Asawa mo ‘ko Blaze, so please, konting respeto naman!” hiyaw ko saka inis na napahilamos sa mukha dahil hindi magkamaliw ang galit na nararamdaman ko.“Isipin mo naman ang apat na taong pinagsamahan natin,” I tried holding his hands, convincing him na huwag sirain ang relasyon namin pero nanatili lang siyang tikom ang bibig habang nakaigting ang panga. “Hindi ako papayag na basta-basta na lang manggugulo sa’tin ang malanding Ivee na ‘yon.” Dagdag ko pa at hindi ko inaasahan ang biglang pagkawala ni Blaze sa hawak ko at tiim bagang ginawaran ako ng sampal.“Don’t you ever call her that, Eris.”Tuluyan na ngang bumuhos ang kanina pang luhang gustong kumawala sa mga mata ko. Magkahalong galit at sakit ang nararamdaman ko. Masyadong mabigat ang kamay niya nang dumapo ito sa mukha ko.“Si Ivee ang mahal ko, Eris. She’s pregnant and I am planning to marry her after divorcing you—”“No, Blaze! No! Huwag mo naman gawin sakin ‘to. I’ve stayed loy
I slowly regain consciousness. My eyelids fluttering open to the sterile, white surroundings of the room. Hindi pamilyar sakin ang kwartong ito. Napahawak ako sa ulo ko nang makaramdam na naman ako ng kaunting pagkahilo. Anong nangyari? Nasaan ako? As my gaze shifted around the room, the door suddenly swung open, revealing a doctor clad in a white coat. “You’re finally awake, Eris. How are you feeling?” tanong sakin ng doctor atsaka chineck ang vital signs ko. Paunti-unting rumehistro sa utak ko ang nangyari kung bakit ako nandirito ngayon sa hospital kasabay no’n ang paunti-unti ding pagtulo ng mga luha ko. Kahit na nasasaktan ako sa pagtrato ni Blaze sakin, hindi ko pa din maiwasan na mag-alala sa kanya lalo na at niloloko siya ng babaeng tingin niya ay mahal siya. “Yesterday, your helper, Manang Loring rushed you to the hospital after you suffered significant blood loss.” Nag-aalalang sambit ng doctor. Nakaramdam ako ng kaunting kirot sa dibdib pagkarinig na si Manang Loring an
Umuwi ako sa bahay pagkatapos akong iwan ni Blaze sa opisina niya. I was expecting na uuwi siya dito, pero mukhang wala na siyang balak na magpakita pa sakin. Sino ba naman ang gugustuhing makita ang asawa niya pagkatapos malaman na nagtaksil ito?I went to our room and started to pack my things. Gusto kong magpakalayo muna habang magulo pa ang utak ni Blaze. Kailangan niyang kumalma muna para pakinggan niya ako dahil alam kong labis na nakapagpagalit sa kanya ang mga litratong ipinakita niya sakin kanina. Saka ko na lang siya kakausapin kapag ayos na ang lahat. Abala ako sa pag-aayos ng mga gamit nang bigla na lamang akong makarinig ng ilang kalabog sa sala. “ERIS! NASAAN KA!?”Napatayo ako nang marinig ko ang sigaw ni Mom. Kaagad kong tinungo ang sala at bumungad sakin ang aking ina, kasama ang kapatid kong si Gina. “A-Ano po ang ginagawa—”Hindi pa ako nakapagsalita ng tapos nang bigla akong nilapitan ng kapatid ko at sinabunutan sa buhok. “HOW DARE YOU MESSED WITH YOUR HUSBAND? AL
THIRD PERSON POINT OF VIEWAs Eris’ eyes fluttered open, her gaze swept across the room, taking in the unfamiliar surroundings. Her vision adjusted to the brightness, and she became aware of the sterile environment that enveloped her. She shifted her gaze to her hand and noticed the clear plastic tubing leading to a bag of fluid.“I’m glad you’re finally awake. You’ve been receiving IV fluids and medications to support your body’s needs while you were comatose for four months. It’s a standard procedure to ensure your well-being and aid in your recovery.” Paliwanag ng doctor na nakatayo sa gilid niya. Napatingin siya doctor at hindi pa din makapagsalita, pilit niyang inaalala ang nangyari sa kanya.The doctor gently placed a hand on Eris’ arm, his touch conveying both care and professionalism. “I’m going to check your condition and monitor your vital signs.” Sabi nito. “I just want to ensure that you’re stable and responding well to being awake.” With a stethoscope draped around his n