Ang misyon lang ni Solenn nung una ay ang akitin ang batang bilyonaryo kaya ito nagtrabaho bilang isang sekretarya sa Walton Corporation. "Anong ibig sabihin nito?" Galit na galit at kunot noo na pagtatanong ng chairman sa harap nila Solenn at Marcus habang dumausdos sa lamesa ang mga stolen shot na mga litrato nilang dalawa na magkasama. "May relasyon kayo? Halos mapatid ang litid ng matanda sa loob ng meeting room na yon. "Mauubusan tayo ng investors sa ginagawa mong kahihiyan?" Hasik pa ng chairman matapos nitong pukpukin ang lamesa na nasa harapan. Nakaramdam ng awa si Solenn sa bilyonaryong boss nya na katabi. Alam nyang wala siyang karapatang maramdaman yon sa lalaki dahil kabahagi siya ng plano at bayad siya para dito. Nakita nyang halos hindi maipinta ang mukha ng binata sa harap ng kanyang lolo. Tumikhim lang si Marcus ng walang kakurap kurap, inayos ang sarili sa pagkakaupo. Itinaas ang ulo mula sa pagkakayuko at hinarap ang chairman. "Solenn!" Buong loob na pagtawag nya sa sekretarya. "Sir?" Tila maamong tupang pagtugon ni Solenn.Walang halos makalabas na boses mula sa kanya. "Ikansel mo lahat ng commitment ko this week," at mataman itong tinitigan ang dalaga sa harap ng matandang lalaki. "Pakakasalan kita, bukas na bukas din." "Ha?" Gulat na gulat na pagtatanong ni Solenn. Nanatili siyang nakatulala sa narinig. Tumayo ng dahan dahan ang binata , naglakad ng mabilis at hinawakan ang door knob ng conference room. "Iuuwi na rin kita sa condo!" Ani ni Marcus bago lumabas ng pinto. Ano daw? Hindi makapaniwala si Soleen sa narinig. Napahawak ang dalaga sa sariling dibdib at nag unahang umagos ang mga luha sa kanyang pisngi na kanina pa nya pilit na pinipigilan. Ano na ang gagawin nya? Gulong gulo siya napahawak sa ulo. Pano na? Pagtatanong pa nya sa sarili.
View MoreNamuhay ako na puro paglaban lang ang ginagawa ko sa buhay. Hindi uso sakin ang panay pagbawi dahil wala naman akong choice kundi ang lumaban. Ganyan ata talaga ang buhay ng mga mahihirap na tao. Ang buhay nating mga ordinaryong tao. We were given with no choice but to move forward and fight. Kasi wala naman tayong ibang paraan di ba? Pinaghihirapan natin ang mga bagay na napakadali lang para sa mga mayayaman. Pinagtratrabahuan natin ultimo gasingkong halaga. We work hard. And we work harder sa mga bagay kahit gaano pa kaliit o kalaki ito lalo na kung sobrang mahalaga ito sa buhay natin. We are not as fortunate as they are. Mamamatay na lumalaban at namumuhay ng laging may ipinaglalaban. Ganyan tayo. At ganyan tayo mamumuhay habang may hiningang dumadaloy sa atin. Hanggang may dugong patuloy na umaagos sa ating mga katawan. Ako si Solenn... at ipaglalaban ko kung ano ang akin. And Marcus is mine. *************************************************
Umaga na pala at nadilatan ni Solenn na wala sa tabi ang kinikinilalang nobyo. Iginala nya ang kanyang paningin ngunit ni ang anino nito ay hindi nya makita. Pangalawang araw pa lang ni Solenn sa mansion ay para bang namamalikmata sya sa lahat ng nakikita at nararanasan nya. Ganito pala ang buhay ng mga mayayaman. You will definitely see how beautiful life is. Walang problema sa isiping pagkain pagkagising. Habang ang mga mahihirap naman ay hindi mapakali kakahanap kung saan kakayod para malamanan ang sikmura ng pamilya. Bigla niyang naisip ang buhay na naiwanan nya sa Manila. Ilang araw na siyang tumatawag sa dalawang Gutierrez pero out of coverage area ang mga ito. Muli niyang kinuha ang telepono at i-dinial ang mga numero nito ngunit hindi nya pa rin ito makontak. Out of town pa rin kaya sila? O baka naman umalis na naman ng bansa na hindi nagsasabi? Ilan
"Wala talaga akong duda sa beauty standard ng unico hijo ko. Maganda ka hija." tuwang tuwa na si Mrs.Walton. Nakaramdam ng konting hiya ang dalaga sa ginawa ng biyuda. Ngunit mukha namang mabaet ang nanay ni Marcus. "Woohhhh...mom! Hindi ko inaasahan yang ganyang reaction from you." nabulalas ni Marcus.Kitang kita sa mata ng binata ang pagkasiya sa narinig mula sa papuri ng ina. "Wala naman akong duda sa capacity mong pumili ng tamang babae for you. Sa selan mong yan, i don't think na pipili ka lang ng basta basta anak. " "Of course , mom! " Sabay tayo nito sa likod ni Solenn at humawak sa magkabilaang balikat ng dalaga. "I deserve the best." Proud na proud pa na si Marcus. Napangiti si Solenn sa gawi ni Marcus. "Yes, no doubt. " pagsang ayon ng donya Habang kinuha pa nito ang kape nito at humigop ng kaunti. "You may eat your breakfast with us. Pasasaan pat you will be a part of the family. Soon." At tuluyan ng lumabas ang dimple ng may edad na babae. "Salamat po." Yun na lan
****Three days ago... Pababa ka na ba? Lalamig ang breakfast? Binasa ng dahan dahan ni Solenn ang message na to na nanggaling kay Marcus. Nanginginig ang mga daliri niya habang itina type ang mga letra para buuin ang mga salitang "Pababa na ako." at isinend sa numero ng binata. She could not contain her feelings. Napakabilis ng mga pangyayari for her. Kahapon lang ay nag drive lang sila to have a staycation but now all of a sudden ay need na niyang maharap ang nanay ng bilyonaryo. It seemed things were getting more complicated. Pano nga ba siya magpapakilala dito? Hindi nya rin alam. Ni hindi nga nya alam kung ano na ba ang sitwasyon nilang dalawa ni Marcus. Are they lovers? FUBU? o Friends with benefits kaya? Walang official na "Sila" kundi pakiramdaman lang at yun ang totoo. Tila may kaunting kurot sa puso na naramdaman ang dalaga. Bahagyang pumikit si Solenn sa harap ng tila vanity mirror ng kwarto. She cleared her throat before she opened her eyes. "Wag na wag ka
"How dare you?" galit pero mahina ang boses ng ina ni Marcus. Enough for Solenn to hear the words but not enough to be heard ng mga taong nasa labas ng kwarto ni Mrs.Walton.Isang napakalakas na sampal ang sumalubong kay Solenn sa kaliwang pisngi nito. Hindi pa siya nakakabawi ay may isa na namang sinalo ang kanang pisngi niya."Tita?" Gulat na gulat si Solenn sa ginawa ng donya. Halos walang boses na lumabas sa pagkagulat."Wag mo kong matawag tawag na tita. You're not even connected to my bloodline." namumula na ito sa pagkakasabi nito sa harap ni Solenn.Ang totoo walang ka ideya ideya si Solenn sa ikinagagalit ni Mrs. Walton. Gusto nyang magtanong pero mas pinili na lang nyang hindi."What should I call you Solenn? A poseur? Impostor? or just a fraud?" Hinawakan pa ni Mrs. Walton ang ilalim ng baba ng dalaga. Halos bumaon sa skin ni Solenn ang mahahabang mga kuko ng babae.Hindi makapag react si Solenn sa narinig. Bumil
Alam mo ba kung ano ang pinakamagandang gising sa lahat? Yung pagmulat ng mga mata mo, ang pinakamamahal mong babae ang mamumulatan mo. Yung bang pagbukas ng mga mata mo ay mararamdaman mong pagsasaluhan ninyo pareho ang sinag ng araw na sumisilip ng palihim sa siwang ng mga bintana na naroroon. At habang pinagkakasya nyo ang mga sari sarili ninyo sa iisang kumot na nakadantay lang kani kanina sa inyong mga hita.Mga ganitong pakiramdam na para bang wala ng bukas na darating at ngayon mo lang dapat sulutin ang lahat. Pakiramdam na minsan mo lang mararamdaman at hindi para sa lahat.That love and memories...not lust...not just an infatuation...a real one...Sa dinami dami ng mga taong nakakasalamuha natin sa araw araw hindi na natin alam kung kanino ba talaga nakalaan ang ating mga sarili. At sa magkakaibang mukha na nakikita natin sa pang araw-araw, ay di rin natin alam kung saan o kung kanino nga ba tayo talaga sasaya.Pero ako, nakita ko na ang babaeng magpapasaya sa akin bu
I just remembered when we returned back sa parking area ay sasakyan na lang namin ang natitira sa pinakadulo pa yun at may kadiliman. We even need to use flash light para makita ang daan patungo sa spot namin. I looked around us at medyo hirap na talagang makita ang paligid without any light lalot mukhang uulan pa dahil wala ng mga stars sa langit at nagtatago na rin ang buwan mula rito. Bakante na ang lugar at walang katao tao.Ganun ata namin na enjoy ang buong lugar ng tawanan lang at harutan na di na namin namamalayang halos umuwi na ang lahat mula sa parke.Lumakas ang hangin at lumalaki na ang patak ng ulan kaya naman nagmadali na kami papasok sa kotse. Bumuhos ng napakalakas ang ulan."Ayaw mag start ng kotse." That was the last words I heard from Marcus.Nasa boses nito ang pag aalala. But he tried to conceal it."Kalma." sagot ko pa dito."I'm okay." on his serious tone. "Okay lang ba hinaan nat
Unti unti kong naramdaman ang malikot na kamay ni Marcus sa bandang hita ko habang ipinark nya ang sasakyan sa may kadiliman na lugar. "That is a very nice scenery, " habang itinuro ang me kalayuang fountain na napapalibutan ng mga maliwanag na mumunting ilaw . Maganda ang daloy ng tubig na naroroon at kitang kita ko ang tila nagsasayawan na tubig sa ere kahit na medyo may kalayuan sila at kaduluhan ng parking. "Do you want to stay here or move around sa park?" "Ha?" wala sa loob kong pagsagot. Ang totoo di ko talaga alam kung ano nga ba talaga ang isasagot ko. Do I really want to stroll? O mas gusto kong masarili ang bilyonaryong lalaki? "Feeling ko magugustuhan mo ang bancheto dito. Madaming food. " Sabay patay ng makina nito at dali daling bumaba para alalayan ako. Sheeshhh ang bango bango talaga ng lalaking ito. Nagtama ang mga paningin namin sa isa't isa. Madilim pero maningning ang mga mata nitong tumama sakin. I don't understand pero sa twing napapatitig ako sa mga
Alas. On Marcus mind. Kanina pa nya hinihintay ang pag return call ng tita ni Solenn na si Mrs. Gutierrez. Kanina pa nya rin ito kinukulit na matawagan ang may edad na babae. He is so excited about that call. He is waiting for that the whole day.Ilang beses na ba siyang nag miss call sa mag asawa and they did not answer.Baka busy or baka pagod.Gusto nyang marinig ang pag - OO ng mag asawa sa proposal niya after mag ask ang mga ito ng maliit na favor sa kanya makaraan ang ilang araw na at inulit naman nila nitong umaga sa mismong parking area where they met. "Marcus,magkakaroon ng project ang association para sa condo unit owners and residents. Like free vaccination sa mga tenants for free in different ages. And as a part of the organization , would you mind to participate? Malaking bagay ang charm mo, if you'll be a part of it." Bungad ni Mrs. Gutierrez sa binata ng nagkausap sila nito sa tabi ng kotse." Well, my pleasure. How can I help?""You can help us to contact medical
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.