Chapter 47

UNO

"Is that your son?" Bumungad sa akin ang gulat na mukha ni Gwen nang makapasok ito sa mansion mula sa garden. "Anong ginagawa ng batang iyon dito!"

I grabbed her by the wrist, halos kaladkarin ko na siya palabas ng mansion.

"Uno! It hurts! Ano ba? Ang kamay ko!"

"Bakit mo ginawa iyon?" Tinitigan ko siya gamit ang matatalim na mga mata.

"Ang ano na naman bang ikinagagalit mo!"

"Why did you tell Alas about the truth?"

Ilang sandali siyang natigilan sa narinig. Naging mailap ang mga mata niya sa akin.

"Damn it! Sagutin mo ako!"

"He deserves to know the truth! Kawawa naman ang bata, walang kaalam-alam sa totoo!"

"Huwag kang magpanggap na ginawa mo iyon para sa kapakanan ng anak ko!" Mahigpit ko siyang hinila sa braso. Napangiwi siya sa sakit.

"Oo na! Bitiwan mo ako! Sinabi ko sa kaniya dahil galit ako sa kabit mo! After that woman left you and your son, siya pa rin ang mahal mo?"

"Bakit mo idinamay ang bata!"

"E, ano ngayon! Hindi puwedeng ako lang ang nasasaktan! Wala akong pakialam