TRES 3

TIANA

"Nasaan ang anak ko?"

Kagigising ko lang, si Mama Carmen ang unang bumungad sa akin. Mabilis siyang ngumiti nang makita akong nagkamalay na.

"How are you feeling?"

Kahit nanghihina ang pakiramdam ko, ngumiti ako sa kaniya at tumango. "Maayos lang ako, mama. A-ang anak ko? Gusto ko siyang makita."

Limang buwan na ang lumilipas, lumayo kami ni Mama Carme mula sa mga problema at nag-focus ako sa pagbubuntis ko. Ang dapat, sa susunod na buwan pa ako manganganak, pero kagabi ay pumutok na ang panubigan ko.

Napansin kong unti-unting naglaho ang ngiti sa mga labi niya. Nabahiran ng lungkot ang kaniyang mukha. Para akong dinamba ng truck sa takot.

"Mama Carmen, anong nangyari? A-ang anak ko? Nasaan siya?"

"Don't worry, he survived."

Nakahinga ako nang maluwag sa narinig. Mariin akong pumikit at ngumiti.

"Akala ko, nawala na sa akin ang baby ko. I want to see him."

"There's something you should know, Tiana." Kinuha niya ang kamay ko. Kapansin-pansin ang lungkot sa mukha niya.

Nagpatawag