Chapter Thirty: Sorry

Nag-aagaw na ang dilim at liwanag ng umuwi sila matapos na manggaling sa clinic. Hindi niya sana gustong umuwi sa bahay ni Leandro ng mga sandaling iyon pero natatakot siya na baka tulad noon ay sugurin nito ang bahay ng kapatid. Baka sa pagkakataong ito ay magpang-abot na ito at ang kuya niya.

Pwede naman siyang tumuloy nalang muna sa isang hotel sa bayan at magpalipas ng sama ng loob, but would it be a wise idea? Baka halughugin nito ang buong bayan kapag ginawa niya iyon.

She smile sarcastically. Nababaliw na nga siya dahil nagagawa niya pang mag-isip na hahanapin siya nito sa mga oras na iyon. Kung hindi niya pa alam, baka nagpapakalasing na ito ngayon o kaya naman ay nagmumukmok.

He must love Celine that much to act that way.

"We're here.."

Bahagya pa siyang nagulat nang marinig ang boses ni Marrius.

Inilinga niya ang mga mata. Napakatahimik ng paligid. She wonder now kung naroroon si Leandro sa loob.

Nang bumaba si Marrius ay agad itong umikot at tinungo ang kinaroroonan niy