"Okay lang ba kayo d'yan?"Nahihiyang tumango lang ako kay Alexis. Mula sa salamin ng sasakyan ay nakatingin siya sa amin ni Mama na nakaupo sa bandang likuran niya. Nagmukha pa tuloy siyang driver habang kami naman ni Mama ay ang nagkakapalang mukha na pasahero niya."Okay, then let's go," aniya saka ngumiti.Putakte, muntik ko ng hindi kayanin ang ngiting iyon na iginawad niya sa akin mula sa salamin. Napahawak tuloy ako sa dibdib ko ng wala sa oras.Pakiramdam ko'y lalabas na ang puso ko dahil sa kaharutan ni Alexis. Ni hindi man lang siya mag dahan-dahan, kapag ako talaga na fall sa talipandas na ito... sira ang pangarap kong makapagpatayo ng mansiyon!"Sir, hindi ba nakakahiya sa'yo? Masyado na kitang naabala. Kaya ko naman ng samahan si Mama sa ospital, isa pa-""Isa pang ganyan mo, maiinis na talaga ako sa'yo," agap niya.Naka ilang beses na kasi ako sa pagtatanong sa kanya at kasasabi ng nakakahiya. Pero kahit naman paulit-ulit akong umapela, hindi pa rin siya pumapayag na iwa
"Hey, are you okay?"Ilang beses akong kumurap at sa ika-apat ay doon pa lang bumalik ang aking katinuan. Doon pa lang ako tila nagising sa malalim na pagkakatulala at pag-iisip. Sa katotohanang wala ako sa langit at hindi si San Pedro ang ka face to face ko kun'di si Alexis na maang na nakamasid din sa akin."Ha?" wala sa huwisyong saad ko sa kanya. "Ano nga ulit 'yong sinasabi mo?" dagdag ko pa.Nakakahiya mang aminin, pero oo, natulala ako sa harap ni Alexis. Parang tumigil nang ilang minuto ang mundo sa pag-ikot at na-stock ako sa kinatatayuan ko habang nakatitig lang sa kanya. 'Di ko lang sure kung may tumulo bang laway sa akin, pero nang kapain ko naman ang labi ko ay napaka-dry. So ibig sabihin, hindi ako naglaway."Gutom ka na nga siguro," aniya naman sabay hawak sa kamay ko at hinila na ako. "Tara na, ilibre mo na ako ng kahit ano."Sa isang food cart kami huminto. Isang lalaki na sa tingin ko ay nasa edad fifty plus na ang may-ari niyon. Iba't ibang street foods din ang tind
TAPOS NA ANG OPERASYON.Tuwang-tuwa ako nang sabihin sa amin nang doktor na okay na si Mama. Ligtas na siya at tapos na ang operasyon niya. Parang sa sobrang saya ko ay mapapasimba ako kahit na nga ba tuwing birthday at pasko lang ako nagagawi sa simbahan."Kailan po puwedeng lumabas ang Mama ko?" tanong ko sa doktor pagkatapos niyang sabihin sa amin ang mga dapat tandaan at hindi dapat na gawin ni Mama para mas mapadali ang pag galing niya."Kahit bukas na bukas ay puwede na siyang lumabas," sagot naman ng doktor saka ngumiti.Sa totoo lang ay may itsura siya. Maputi, matangkad, natural ang pagkabrown ng kanyang mga mata, at higit sa lahat... pogi. "Maraming salamat po-" kusa akong natigilan nang akbayan ako ni Alexis na ngayon ay nasa tabi ko na. Nang tingalain ko siya ay mataman siyang nakatitig sa doktor na akala mo'y may ginawa itong masama sa kanya."Ngayon ba?" ani Alexis na sa doktor pa rin nakatingin. "Hindi ba namin siya puwedeng ilabas? May private doctor naman kami na puw
"Okay lang..." Nanlaki ang mga mata sa gulat nang makita kong gising na si Mama at nakatunghay na rin sa akin. "Basta ba ang lalandiin mo ay iyong boss mo," giit niya pa.Gulat. Hiya. Ilang. Sari-sari man ang emosyong naramdaman ko nang banggitin niya 'yon ay nakuha ko pa ring ngumiti at umiling."Malabo 'yon Ma," sagot ko sa kanya. "Kumbaga sa paborito mong k-drama, langit siya at lupa naman ako. Kahit kailan, hindi nagkakaroon ng happy ending ang mahirap at mayaman. Laging may kontra, at marami ring kontrabida.""Bakit naman si Cinderella?" alma niya. "Inalipin ng step-mother niya at inalila ng mga step-sisters, pero nagkaroon ng happy ending sa isang Prinsipe."May punto rin naman siya, kaya lang... hindi naman ako si Cinderella.Napabuntong hininga na lang ako saka siya tinitigan. "Kumusta pala ang pakiramdam mo? Gusto mo na bang umuwi ngayon?" sunud-sunod kong tanong sa kanya."Nakalimutan mo yatang may sa-pusa ako, siyam ang buhay," aniya naman. "Kung makakauwi na tayo ngayon ab
Dalawang araw mula nang bumalik ako rito sa Olongapo mula sa probinsya namin ay tila lutang pa rin ako. Tulad ngayon, nasa VIP Area nga ako rito sa Club-V pero nasa sulok naman.Wala akong katabi sa table ko, walang kausap, at seyempre wala ring kalandian. Kahit na maingay sa paligid gawa ng star dancer na sumasayaw sa gitna ng intablado, ganoon din ang mga parokyanong kabilang sa alta-sosyedad ay hindi ko pa rin magawang mag saya.Nakakalungkot...Nangalumbaba ako sa mesa habang walang ganang pinanonood ang babaeng sumasayaw sa stage. Maganda ang hubog ng katawan niya. May suot siyang maskara upang hindi makita ang mukha niya at manatiling mesteryo sa iba. Makinis ang tila porselana niyang kutis. Higit sa lahat, kaakit-akit ang bawat pag galaw ng kanyang malambot na katawan. Ganoon pa man, para pa rin akong tuod na nakatulala lang sa harapan."Want a drink?"Mula sa pagkakahalumbaba ay napalingon ako sa biglang nag salita sa aking likuran. Napaawang ang bibig ko. Pamilyar ang guwapo
ANG TAGAL...Para sa mga taong naghihintay, oo, napakatagal ng oras at ganoon din ang araw. Pero sa mga taong walang pakialam lumipas man o hindi ang isang araw sa kanila ay baliwala na lang lalo na't wala naman silang hinihintay.Napabuntong hininga na lang ako habang wala sa huwisyong hinahalo ang kape na hindi ko rin maisip kung paano ko ba natimpla. Tatlong buwan na ang matuling lumipas at tatlong buwan na rin akong wala sa aking sarili.Wala naman na dapat akong alalahanin pa dahil maayos na ang kalagayan ni Mama. Bukod sa nakapagpapadala naman ako sa kanya buwan-buwan, kasa-kasama niya rin si Aling Bebang sa probinsya. Ang tanging pinagkakagastusan na lang namin sa ngayon ay hulog sa bukirin naming nakasanla at interest niyon.Kung sa pang araw-araw na gastusin naman tulad ng pagkain at uulamin ni Mama ay hindi ko na rin pinoproblema pa. Mayroon naman kasi siyang napagkuku'nan niyon dahil may palayan pa naman na sinasaka ang pinsan ni Mama na siyang nag-aabang sa maliit naming s
Tulad nang napagkasunduan, tatlong oras lang akong nag lagi sa front desk upang mag rilyebo kay Denise. Bigla ring umalis si Red matapos ang walang humpay niyang pang aasar sa akin nang wala naman siyang napala.Inayos ko na ang gamit ko at handa ng umalis upang bumalik sa aking silid nang tumunog ang maharot na kantang sweet but psycho sa aking cellphone. Isa lang ang ibig sabihin niyon... mader earth is calling.Hindi ko na tinignan pa ang caller dahil alam na alam ko naman na si Mama 'yon. "Anya?" bungad ko sa kanya. "Na miss mo na naman ang maganda mong anak 'no?""Minzi hindi ko na talaga alam kung saan mo nakuha yang kakapalan ng mukha mo," sagot niya naman na ikinangisi ko. "Ayaw kong sabihin na sa akin, kasi mas makapal ang mukha ko kaysa sa'yo noong ganyan ang edad ko."Napatawa ako ng malakas dahil sa sinabi ni Mama. Kanino pa nga ba kasi ako magmamana kun'di sa kanya. Kung sa isang libo't isang ogag kong ama kasi ako nag mana, baka basagulera ako ngayon."Pero ano nga ang d
Akala ko imagination ko lang ang narinig kong iyon kaya naman muli akong humarap. Pero hindi pala 'yon imagination dahil letiral na sinabi pala talaga 'yon ng lintek kong boss!He was looking at me intently with a smirk on his fucking lips! Akala mo talaga kung sinong perpektong anak ni Lord na kung makaasta ay siya na ang pinakaguwapong nilalang na nabubuhay sa earth! Guwapo siya oo, pero magkamatayan na hinding-hindi ko aaminin 'yon sa pagmumukha niya ngayon!"Fuck you!" malakas kong sigaw sa kanya kasabay ng malakas din na pagtahip ng aking dibdib.Naghalo na yata ang highblood, buwisit, irita, at selos na nadarama ko ng dahil sa pesteng yawang Alexis na ito. But wait... selos? Sino ang tangang nagseselos?!Gigil na gigil ako sa talipandas nang bigla siyang kumindat at sumagot. "Mamaya na, papasok na lang ako sa kuwarto mo... so you better get ready."What the fucking hell?! Anong pinagsasabi niyang retarded siya?!"Malala ka na," sagot ko na lang bago muling tumalikod at tuluyan n