v. Wred Reitzii Doukas

8 months later…

Nasa grocery ako kasama ng aking manager na si Ethan para bumili ng pagkain at iba pang kailangan ko sa bahay, naubusan na kasi ako ng stocks noong nakaraang araw at ngayon lang ako lumabas ng apartment ko.

"Are you feeding a monster?" Naka-cross arms na tanong ni Ethan, ang mata ay nasa cart na tulak-tulak ko. 

Tumawa ako at nailing. Umapaw na kasi ang cart na dala namin sa dami ng pagkain na nilagay ko. 

"Let me eat what I want. I'm pregnant, remember?" Kinindatan ko siya at nanguna sa paglalakad patungo sa fruit station. Kumuha ako ng napakaraming apples at agad akong sinita ng aking manager.

"Are you going to kill yourself? That's too many apples.” Kinuha niya ang bags ng apple sa cart at ibinalik sa pinagkunan ko.

"But, Ethan! I've read an article that says eating apples while pregnant will help me control my weight gain and prevent birth defects in my unborn baby."

Napairap siya. "Please only eat a maximum of three apples per day. Sweetheart, apples are acidic, and consuming too many can damage your teeth." 

Sumimangot ako. Alam kong para sa akin at sa baby kaya ako pinaghihigpitan ni Ethan, pero kasi, ang sarap talaga ng mansanas! Malapit na ang due date ko pero he’to, mansanas pa rin ang cravings namin ni baby ko. May mga pagkakataon naman na ibang pagkain ang gusto naming kainin, pero hindi talaga kami nagsawa sa apple.

"Fine. Three apples a day—" Natigilan ako nang biglang humilab ang aking tiyan.

"What's wrong?" tanong ni Ethan na inalalayan agad ako. Mabuti na lang at kasama ko siya kung hindi baka bumagsak na ako ng tuluyan sa floor. "Are you hurt—ouch!” d***g niya nang humigpit ang hawak ko sa kanyang pulsuhan.

"Ethan! My water breaks!" nataranta na sigaw ko. Pumutok na ang panubigan ko? Pero masyado pang maaga! Next month pa dapat lalabas ang baby niya—oh f*ck!

***

"How are you, sweetheart?" tanong ni Ethan nang magising ako pagkatapos ng mahabang oras ng aking delivery. 

I felt so weak and drained, ang sakit pa ng parting iyon ng katawan ko dahil sa kakaere. Lintik kasi, bakit ang sarap kapag gumagawa ng bata, pero ang sakit kapag ilabas na!

"I think I’m gonna die," himutok ko na tinawanan lang ni Ethan. 

Sumimangot ako. Kapag talaga magkita ulit kami ni Wregan bubugbugin ko ang walang hiyang lalaki! Ang sakit pa lang manganak, feeling ko napunit ng husto ang pagkababae ko. Tuwing iire ako pakiramdam ko tatalsik ang butil ng pagkababae ko sa wall ng delivery room!

"Do you want to see your baby?" tanong ni Ethan pagkalipas ng ilang sandali.

"Can I?" 

Nginitian ako ng manager at tumango. "Of course." Tumayo siya mula sa silya na kinauupuan sa gilid ng kama ko. "I'll tell the nurse, wait here." 

Umikot ang mata ko sa sinabi niya. As if naman makakaalis ako sa hospital bed. Hindi ko nga kayang tumayo!

Habang hinihintay na bumalik ang manager, pilit na inupo ko ang sarili at sumandal sa headboard ng kama. Inabot ko ang remote sa side table at binuksan ang TV. I am watching the news when suddenly a familiar face flashes on the TV screen. Nakatuon ang tingin ko sa mukha ng lalaki na matagal ko ng hindi nakikita. Sinasagot nito ang tanong ng mga reporters. Mukhang katatapos lang ng isang clothing event at kasali marahil ito sa mga modelo na rumampa.

Lately, pansin kong sobrang dami niyang event at gigs dito sa New York. Mabuti na lang din at inwan ko ang dati kong condo at nag-rent ng apartment under sa name ng manager ko. Dahil kung hindi ko iyon ginawa, baka bigla na lamang sumulpot sa bahay ko si Wregan at nalaman na nagdadalang-tao ako.

"Are you single?" Tanong ng reporter kay Wregan. Tumawa lang ito at 'di sinagot ang tanong. "We’re assuming that you're single. Is it true that you still had feelings for your ex-girlfriend?" maintrigang tanong ng reporter kay Wregan.

"I don't know, you tell me," walang kwentang sagot nito sa reporter at tumawa na naman. 

Napailing ako. Hindi pa rin talaga nagbabago. Wala pa rin sense kausap at 'di marunong magseryoso. Ang dami kong napanood na interview niya sa taong lang na ito, at puro kalokohan ang mga sinasabi niya. Iba sa Wregan Leath na nakilala ko.

"So the rumor is true, you're still—"

"Tell me, have you ever loved someone and lost that someone?" bigla ay tanong nito sa reporter. 'Di ito nakasagot sa tanong ni Wregan dahil sa pagkabigla. "We should be together now, but I lost her the day I let her go—" 

Pinatay ko ang TV at natawa. Hindi pa rin pala naka-move on ang lalaking iyong sa ex-girlfriend niya. Meanwhile, Carnation and Luca are having a good life as a married couple.

"Ano na lang kaya ang magiging reaksyon mo kapag nalaman mong may anak na tayo?" Napailing ako sa sariling tanong. As if naman may balak akong sabihin kay Wregan na siya ang tatay ng baby ko!

Bumalik ng silid ang manager ko kasama ng nurse at ang baby ko. Ibinigay agad sa akin ang anak ko at hindi ko napigilan ang mapaiyak nang makita kung gaano siya kaliit. Maingat ko siyang h******n at hinalikan sa ulo. I am so happy. Feeling ko sasabog ang puso ko sa tuwa dahil sa wakas ay nakita at nahawakan ko na sa mga kamay ang sanggol na ilang buwan kong dinala sa sinapupunan ko.

"Have you thought of a name already?" tanong ni Ethan na sa aming mag-ina ang tingin. "You never told me who got you pregnant, but I could clearly see that your son's father is freaking handsome." 

Natawa ako sa sinabi ng manager ko. Oo, freaking handsome nga talaga ang baliw na iyon, kung hindi sa hotness at handsomeness niya hindi ko siya bibigyan ng free access sa p*ssy ko, pero sorry na lang dahil aangkinin ko ng mag-isa ang batang ito.

Itinuon ko ang tingin sa aking anak. Natawa ako at napailing. Pambihira naman! Ako ang nagdala ng ilang buwan at naghirap umire, pero wala man lang nakuhang feature ko ang aking anak, carbon copy talaga ito ni Wregan! Ayos lang, ibig sabihin ay lalaking makisig at napaka gwapo ng anak ko, thanks to Wregan's genes.

"So, have you thought of a name?" tanong muli ni Ethan. Binalik ko ang tingin sa manager.

"Wred Reitzii Doukas," sagot ko kay Ethan at matamis na ngumiti. Wala man akong balak ipakilala ang anak ko sa ama nito gusto ko pa rin na may connection si Wred kay Wregan kahit na sa  spelling lang ng pangalan.

.

.

.

.

.

Six Months Later . . . .

I'm in the middle of breast feeding Wred when my phone rang. Tinawag ko agad si Ethan na nagluluto ng dinner sa kitchen. Tumalima naman agad ito nang utusan ko na kunin ang cellphone ko sa loob ng kwarto. Si Manager Ethan ang kasama ko ngayon dahil day off ng nanny ni Baby Wred.

"Who's calling?" I muttered.

"Your dad!" He muttered back.

"F*ck!" Kinahaban agad ako. Mabilis na inagaw sa kamay ng manager ko ang phone.

"H-hello, daddy?" Napalunok ako nang malaki nang kumustahin ni daddy ang kalagayan ko. "I'm doing good. Bakit kayo na patawag? May nangyari ba?"

"No. We're fine. Tumawag lang ako para ipaalala ang Death Anniversary ng Lolo Klimt mo." Hala! Sa sobrang busy ko sa pagiging ina nakalimutan ko na ang tungkol sa death anniversary ng lolo ko!

"I-I'm sorry daddy. Ang totoo nakalimutan ko ang tungkol sa bagay na iyan, ngayong month nga pala ang death anniversary ni lolo."

"It's alright. Just make sure you'll be here before his Death Anniversary," mahinahon na sabi daddy.

"Po? But I can't leave New York now. Ang dami ko pang trabaho—"

"I don't care. I want you here, Tilaine. I'll talk to your manager so he can book you a flight," mariin na sabi niya at binabaan ako. Sh*t, nagalit ko pa yata ang daddy, pero paano to? Hindi pwedeng iwan ko dito ang anak ko! Ano ang gagawin ko? Hindi ko rin pwedeng isama si Wred sa family gathering!

"What did he said?" curious na tanong ni Ethan matapos kong ilapag sa center table ang cellphone. Nag-angat ako ng tingin sa lalaki at naiiyak na kinagat ang labi. 

"Did he find out about the baby?"

Sunod-sunod na akong umiling bago nagsalita, "he wants me to go home for my grandfather's Death Anniversary. Ethan, I don't know what to do! I can't leave my son here, but I can't bring him with me either." Magkakagulo oras na lumantad sa pamilya ko ang tungkol kay Baby Wred.

"I have an idea," sabi ni Ethan at lumuhod sa harap ko. "Introduce Wred to his father and let him take care of him; I'm sure Wregan wouldn't mind babysitting his son, and you can easily visit Wred if he's with his father."

Umawang ang labi ko. "How did you know that Wregan is Wred’s father?"

Nagkibit ng balikat si Ethan. "Well, I caught you staring at this magazine with Wregan Leath as a cover plus—" Bumaba ang tingin nito sa baby na karga ko. "Wred got his father's looks. Sorry to tell this but his Wregan Leath's carbon copy, sweetheart."