8 months later…
Nasa grocery ako kasama ng aking manager na si Ethan para bumili ng pagkain at iba pang kailangan ko sa bahay, naubusan na kasi ako ng stocks noong nakaraang araw at ngayon lang ako lumabas ng apartment ko.
"Are you feeding a monster?" Naka-cross arms na tanong ni Ethan, ang mata ay nasa cart na tulak-tulak ko.
Tumawa ako at nailing. Umapaw na kasi ang cart na dala namin sa dami ng pagkain na nilagay ko.
"Let me eat what I want. I'm pregnant, remember?" Kinindatan ko siya at nanguna sa paglalakad patungo sa fruit station. Kumuha ako ng napakaraming apples at agad akong sinita ng aking manager.
"Are you going to kill yourself? That's too many apples.” Kinuha niya ang bags ng apple sa cart at ibinalik sa pinagkunan ko.
"But, Ethan! I've read an article that says eating apples while pregnant will help me control my weight gain and prevent birth defects in my unborn baby."
Napairap siya. "Please only eat a maximum of three apples per day. Sweetheart, apples are acidic, and consuming too many can damage your teeth."
Sumimangot ako. Alam kong para sa akin at sa baby kaya ako pinaghihigpitan ni Ethan, pero kasi, ang sarap talaga ng mansanas! Malapit na ang due date ko pero he’to, mansanas pa rin ang cravings namin ni baby ko. May mga pagkakataon naman na ibang pagkain ang gusto naming kainin, pero hindi talaga kami nagsawa sa apple.
"Fine. Three apples a day—" Natigilan ako nang biglang humilab ang aking tiyan.
"What's wrong?" tanong ni Ethan na inalalayan agad ako. Mabuti na lang at kasama ko siya kung hindi baka bumagsak na ako ng tuluyan sa floor. "Are you hurt—ouch!” d***g niya nang humigpit ang hawak ko sa kanyang pulsuhan.
"Ethan! My water breaks!" nataranta na sigaw ko. Pumutok na ang panubigan ko? Pero masyado pang maaga! Next month pa dapat lalabas ang baby niya—oh f*ck!
***
"How are you, sweetheart?" tanong ni Ethan nang magising ako pagkatapos ng mahabang oras ng aking delivery.
I felt so weak and drained, ang sakit pa ng parting iyon ng katawan ko dahil sa kakaere. Lintik kasi, bakit ang sarap kapag gumagawa ng bata, pero ang sakit kapag ilabas na!
"I think I’m gonna die," himutok ko na tinawanan lang ni Ethan.
Sumimangot ako. Kapag talaga magkita ulit kami ni Wregan bubugbugin ko ang walang hiyang lalaki! Ang sakit pa lang manganak, feeling ko napunit ng husto ang pagkababae ko. Tuwing iire ako pakiramdam ko tatalsik ang butil ng pagkababae ko sa wall ng delivery room!
"Do you want to see your baby?" tanong ni Ethan pagkalipas ng ilang sandali.
"Can I?"
Nginitian ako ng manager at tumango. "Of course." Tumayo siya mula sa silya na kinauupuan sa gilid ng kama ko. "I'll tell the nurse, wait here."
Umikot ang mata ko sa sinabi niya. As if naman makakaalis ako sa hospital bed. Hindi ko nga kayang tumayo!
Habang hinihintay na bumalik ang manager, pilit na inupo ko ang sarili at sumandal sa headboard ng kama. Inabot ko ang remote sa side table at binuksan ang TV. I am watching the news when suddenly a familiar face flashes on the TV screen. Nakatuon ang tingin ko sa mukha ng lalaki na matagal ko ng hindi nakikita. Sinasagot nito ang tanong ng mga reporters. Mukhang katatapos lang ng isang clothing event at kasali marahil ito sa mga modelo na rumampa.
Lately, pansin kong sobrang dami niyang event at gigs dito sa New York. Mabuti na lang din at inwan ko ang dati kong condo at nag-rent ng apartment under sa name ng manager ko. Dahil kung hindi ko iyon ginawa, baka bigla na lamang sumulpot sa bahay ko si Wregan at nalaman na nagdadalang-tao ako.
"Are you single?" Tanong ng reporter kay Wregan. Tumawa lang ito at 'di sinagot ang tanong. "We’re assuming that you're single. Is it true that you still had feelings for your ex-girlfriend?" maintrigang tanong ng reporter kay Wregan.
"I don't know, you tell me," walang kwentang sagot nito sa reporter at tumawa na naman.
Napailing ako. Hindi pa rin talaga nagbabago. Wala pa rin sense kausap at 'di marunong magseryoso. Ang dami kong napanood na interview niya sa taong lang na ito, at puro kalokohan ang mga sinasabi niya. Iba sa Wregan Leath na nakilala ko.
"So the rumor is true, you're still—"
"Tell me, have you ever loved someone and lost that someone?" bigla ay tanong nito sa reporter. 'Di ito nakasagot sa tanong ni Wregan dahil sa pagkabigla. "We should be together now, but I lost her the day I let her go—"
Pinatay ko ang TV at natawa. Hindi pa rin pala naka-move on ang lalaking iyong sa ex-girlfriend niya. Meanwhile, Carnation and Luca are having a good life as a married couple.
"Ano na lang kaya ang magiging reaksyon mo kapag nalaman mong may anak na tayo?" Napailing ako sa sariling tanong. As if naman may balak akong sabihin kay Wregan na siya ang tatay ng baby ko!
Bumalik ng silid ang manager ko kasama ng nurse at ang baby ko. Ibinigay agad sa akin ang anak ko at hindi ko napigilan ang mapaiyak nang makita kung gaano siya kaliit. Maingat ko siyang h******n at hinalikan sa ulo. I am so happy. Feeling ko sasabog ang puso ko sa tuwa dahil sa wakas ay nakita at nahawakan ko na sa mga kamay ang sanggol na ilang buwan kong dinala sa sinapupunan ko.
"Have you thought of a name already?" tanong ni Ethan na sa aming mag-ina ang tingin. "You never told me who got you pregnant, but I could clearly see that your son's father is freaking handsome."
Natawa ako sa sinabi ng manager ko. Oo, freaking handsome nga talaga ang baliw na iyon, kung hindi sa hotness at handsomeness niya hindi ko siya bibigyan ng free access sa p*ssy ko, pero sorry na lang dahil aangkinin ko ng mag-isa ang batang ito.
Itinuon ko ang tingin sa aking anak. Natawa ako at napailing. Pambihira naman! Ako ang nagdala ng ilang buwan at naghirap umire, pero wala man lang nakuhang feature ko ang aking anak, carbon copy talaga ito ni Wregan! Ayos lang, ibig sabihin ay lalaking makisig at napaka gwapo ng anak ko, thanks to Wregan's genes.
"So, have you thought of a name?" tanong muli ni Ethan. Binalik ko ang tingin sa manager.
"Wred Reitzii Doukas," sagot ko kay Ethan at matamis na ngumiti. Wala man akong balak ipakilala ang anak ko sa ama nito gusto ko pa rin na may connection si Wred kay Wregan kahit na sa spelling lang ng pangalan.
. . . . . Six Months Later . . . .I'm in the middle of breast feeding Wred when my phone rang. Tinawag ko agad si Ethan na nagluluto ng dinner sa kitchen. Tumalima naman agad ito nang utusan ko na kunin ang cellphone ko sa loob ng kwarto. Si Manager Ethan ang kasama ko ngayon dahil day off ng nanny ni Baby Wred.
"Who's calling?" I muttered.
"Your dad!" He muttered back.
"F*ck!" Kinahaban agad ako. Mabilis na inagaw sa kamay ng manager ko ang phone.
"H-hello, daddy?" Napalunok ako nang malaki nang kumustahin ni daddy ang kalagayan ko. "I'm doing good. Bakit kayo na patawag? May nangyari ba?"
"No. We're fine. Tumawag lang ako para ipaalala ang Death Anniversary ng Lolo Klimt mo." Hala! Sa sobrang busy ko sa pagiging ina nakalimutan ko na ang tungkol sa death anniversary ng lolo ko!
"I-I'm sorry daddy. Ang totoo nakalimutan ko ang tungkol sa bagay na iyan, ngayong month nga pala ang death anniversary ni lolo."
"It's alright. Just make sure you'll be here before his Death Anniversary," mahinahon na sabi daddy.
"Po? But I can't leave New York now. Ang dami ko pang trabaho—"
"I don't care. I want you here, Tilaine. I'll talk to your manager so he can book you a flight," mariin na sabi niya at binabaan ako. Sh*t, nagalit ko pa yata ang daddy, pero paano to? Hindi pwedeng iwan ko dito ang anak ko! Ano ang gagawin ko? Hindi ko rin pwedeng isama si Wred sa family gathering!
"What did he said?" curious na tanong ni Ethan matapos kong ilapag sa center table ang cellphone. Nag-angat ako ng tingin sa lalaki at naiiyak na kinagat ang labi.
"Did he find out about the baby?"
Sunod-sunod na akong umiling bago nagsalita, "he wants me to go home for my grandfather's Death Anniversary. Ethan, I don't know what to do! I can't leave my son here, but I can't bring him with me either." Magkakagulo oras na lumantad sa pamilya ko ang tungkol kay Baby Wred.
"I have an idea," sabi ni Ethan at lumuhod sa harap ko. "Introduce Wred to his father and let him take care of him; I'm sure Wregan wouldn't mind babysitting his son, and you can easily visit Wred if he's with his father."
Umawang ang labi ko. "How did you know that Wregan is Wred’s father?"
Nagkibit ng balikat si Ethan. "Well, I caught you staring at this magazine with Wregan Leath as a cover plus—" Bumaba ang tingin nito sa baby na karga ko. "Wred got his father's looks. Sorry to tell this but his Wregan Leath's carbon copy, sweetheart."
"Tingnan mo nga naman…iniisip lang kita kanina, ngayon nasa harap na kita." Napairap ako sa pahayag ni Wregan Leath. Ayaw kong gawin ito, pero wala akong ibang choice. It's either malaman ni Dad ang tungkol kay Wred at Wregan, o malaman ni Wregan ang tungkol sa anak namin—mas pipiliin ko ang huli. Kaya kong i-handle si Wregan kesa ang disappointment at galit ni daddy."I want to savor the moment of our reunion, pero bakit may palagay akong hindi maganda na nasa harap kita ngayon, Miss Doukas," sabi niya at sumandal sa hamba ng pinto nang naka-cross arms."Hindi mo ba ako papapasukin?”“Ang ugali mong iyan ang dahilan kung bakit gusto kita…wait, what is that?” Tinuro niya si Wred na natatabunan ng aking scarf. Nakasampay kasi sa balikat ko ang scarf na napakalaki, natatabunan nito ang halos buong harapan ko, pati ang karga kong si Baby Wred.Nilingon ko ang paligid. "Pwede ba papasukin mo muna ako?" Pareho kaming modelo, pero ‘di hamak na mas malaki ang pangalan ni Wregan Leath. Alam k
"Magandang gabi, Ma'am Tilaine. Bumaba na raw kayo sabi ng daddy ninyo, ready na ang dinner," imporma ng katulong nang buksan ko ang pinto ng aking kwarto. Natutulog ako kanina nang kumatok ito."Sige, bababa na ako, manang." Tinanguan niya ako. Nagpaalam ito na mauuna na sa ibaba dahil tutulong pa sa mga kasama nito sa kusina. Ako naman ay naghilamos muna ng mukha sa bathroom bago sumunod dito sa dining area.Sa dining table, naroon na lahat ng kapatid ko, si daddy at mommy na lang ang wala pa sa hapag. Naupo ako sa tabi ni Venom, ang bunso sa aming magkakapatid at nag-iisang lalaki. Nagkukwentuhan ang mga ito pero bigla na lang tumahimik at sabay akong nilingon."What?" asik ko dahil nakatitig lang ang mga ito sa akin. Sabay na umiling ang mga ito. "Then why are you guys staring at me like that?""Tumaba ka ate," sagot ni Venom. "May d*bdib ka na rin," dagdag pa niya."Are you saying na flat chested ako!?" himutok ko dahilan para tumawa ang lahat ng naroon sa dining table. Nagpaliwan
Six o'clock ng umaga tumulak ako patungo sa condominium ni Wregan Leath. Kagabi niya binigay sa text ang password ng kanyang unit na agad kong na-save sa notes ng aking phone, hindi ko kasi iniiwan ang text thread namin sa inbox ko. Binubura ko agad ang conversation namin para safe, minsan kasi pinakikialaman ng hacker kung kapatid, si Venom, ang cellphone ko.Pagkatapos kung i-park ang sasakyan at bumaba ng kotse, tinawagan ko si Wregan para ipa-alam sa kanya na nasa ground floor na ako at pa-akyat na ng unit niya. Pero lintik lang talaga, hindi sumasagot sa mga tawag ko ang mokong! Ilang beses ko pang dinayal ang number niya pero wala talagang sumasagot kaya sumuko na lang ako.Pagkarating ko sa pinto ng unit ni Wregan, agad kong pinasok ang pin at nag-unlock naman ang pinto. Napairap ako. Akala ko jino-joke time lang ako ng lalaking iyon, binigay nga talaga sa akin ang password ng bahay niya. Ibang klase!"Wregan?" tawag ko nang makapasok. Napalingon ako sa center table ng salas at
Mahinang katok sa pinto ang pumukaw sa akin sa aking pag-idlip. I quickly checked on my son who was next to me. Gising na ito at nilalaro ang dulo ng sarili nitong lampin. Muli kong narinig ang mahinang pagkatok sa pinto at agad akong nairita."Alam kong kaya mong pumasok sa sarili mong kwarto kung gugustuhin mo, Wregan Leath!" malakas ang boses na sabi ko. Dahan-dahan naman na bumukas ang pinto at sumilip doon ang lalaking na kasagutan ko kanina."Galit ka pa ba?" tanong nito. Halatang tinatansya ang magiging reaksyon ko. "I wasn't thinking clearly earlier. I apologize if I upset you—""H’wag na nating isipin ang nangyari kanina. Anong oras na ba?" Ipapahinga ko lang dapat ang mata ko pero tuluyan akong nakatulog. Paano ay napuyat rin ako kagabi sa kaiisip kay Wred, hindi ako mapakali. Kagabi kasi ang unang beses na hindi ko kasama ang anak ko. Hindi ako nakatulog dahil sa pakiramdam na parang may kulang sa akin."1pm na. Nagluto nga pala ako ng lunch baka gusto mong kumain. Ako muna
Umawang ang labi ko nang masahiin ni Wregan ang isang d*bdib ko, habang s*psip niya ang isa pa. Unti-unti akong nalulunod sa napakasarap ng sensasyon dulot ng palad at labi niya. Isang mahabang ungol ang umalpas sa labi ko nang panggigilan ng daliri ni Wregan ang n*pple ko. This sensation is both familiar and unfamiliar to me. Handa na ako sa susunod niyang hakbang, bibigay na ako sa makamundong pagnanasa. Isusuko ko na ang sarili ko sa kanyang nang biglang umiyak si Wred, dahilan para magising ako at mapagtanto kung ano ang nangyayari."Oh, my God!" bulalas ko sabay tulak kay Wregan Leath kaya nahulog ito sa couch. "I-I'm sorry. N-nagulat lang ako," excuse ko para pagtakpan ang ginawa ko. Tumayo ako at halos takbuhin ang kama kung saan naroon si Wred. Kinuha ko ang sanggol at parang penguin na lumakad patungo sa pinto ng silid."S-sa sala lang kami ni Wred. M-maligo ka na." Pinilit kong maging kaswal pero hindi ko kayang pigilan ang labis na kahihiyan sa nangyari. Gosh! Ginawa ko na n
"Wregan! Ang ingay ng doorbell!" Sigaw ko mula sa loob ng banyo. Hindi ko alam kung naririnig ba ako ni Wregan Leath sa ibaba. Naliligo ako nang paulit-ulit na tumunog ang doorbell. Naiirita na ako dahil sa ingay na umabot pa dito sa bathroom. Nasaan na ba ang lalaking iyon? "Wregaan!! Ang ingay!” tili ko muli. Umalis kaya ng unit ang lalaking iyon? Hindi naman siguro, nasa kanya si Wred, 'di siya pwedeng lumabas kasama ng anak namin. Baka may makakita sa kanya at makilala siya at kung anong balita pa ang kumalat."Wreg—" Sisigaw na naman sana ako pero napansin kong tumahimik na. Marahil ay hinarap na ni Wregan Leath ang kung sino man ang nasa labas. I bit my nail. Bigla akong napa-isip. Wala naman sigurong bibisita sa kanya sa ganitong oras, hindi ba? Damn! Paano kung isa sa mga kaibigan niya? Hindi nila ako pwedeng makita dito sa bahay ni Wregan, baka kung ano ang isipin nila at makarating kay dad. Siguradong malaking gulo kapag nangyari ‘yon."Miss Doukas?" Katok sa pinto ng banyo a
"Kumusta ang family bonding niyo?" Umikot agad ang mata ko sa tanong na 'yon ni Kara pagkasakay ko sa shotgun seat ng kotse niya."Family bonding my ass," nayayamot kong tugon at nagsuot ng seat beat. Ngayong araw ang punta naming mga dela Vega sa Subic para sa Death Anniversary ni Lolo Klimt at 6am pa lang ng umaga. Kara volunteered na sunduin ako dito sa condominium ni Wregan since ang alam ng parents ko ay magkasama kami buong gabi. Balak ko sanang ako na ang pumunta sa bahay niya, but she insisted."Wala ba talagang chance na ipaglaban mo ang bestfriend ko? Baka tanggapin din siya ni Tito kapag kinausap mo ng maayos. Magtapat na lang kaya kayo?""Why would I do that? Hindi ko boyfriend ang kaibigan mo. At duda kong mangyayari yang sinabi mo, alam mo kung gaano kahalaga sa pamilya natin ang love," puno ng sarkastiko kong sabi. "Hindi papayag si dad kung wala pagmamahal na involve sa relasyon namin, at ayaw ko rin magkaroon ng partner na in love sa pa rin sa first love niya.""Eh, ik
“S-stop blabbering nonsense, Venom,” sabi ko at itinulak ang mukha niya palayo sa akin. “Ang hilig mo sa tsismis kaya kung anu-ano ang naririnig mo,” dagdag ko pa at nilagpasan siya.“H’wag ako, ate. Alam ko ang narinig ko. Hindi mo ako maloloko o baka naman gusto mong banggitin ko ng malakas mamaya sa dinner na ikaw ang mommy ni Wred?” Napahinto ako sa paglalakad at madilim ang mukha na nilingon siya. Ang laki ng ngisi ng unggas, confident talaga siyang hindi siya nagkamali ng rinig. "Ano bang gusto mo?" nainis na tanong ko sa kanya. Tuluyan nang inamin ang aking pinakatatago na sekreto."Isa lang naman ang gusto ko... I should be able to visit my nephew whenever I want." Malaki ang ngisi niya nang sabihin iyon. Ako ay 'di napigilan umawang ang bibig."What?""You heard me, ate. I will keep quiet if you allow me to see him whenever I want. Saan ba siya nakatira ngayon? Doon ba sa bahay ni Kuya Wregan?" Madiin kong pinikit ang mga mata para pigilan ang sarili na kutusan si Venom. Hin