Pagkadala nila kay Elmhurst sa hospital ay dumating ang mga kapatid niya. Sinabi rin nila na ibinalita nila sa magulang nito ang nangyari sa binata at parating na rin ang ama nito. Hindi raw kasi makapunta ang ina nito dahil naka-cast pa ang paa nito na nakuha nito sa aksidente.Hindi siya kinabahan o natakot na maghaharap sila ama nito. Mas gusto pa nga niya dahil gusto niyang marinig ang sasabihin nito. Her brother can't see her future but Arlon saw some parts of his past. Masyadong strikto ang ama nito at sa isang mali lamang ng binata ay nagagalit ito. At dahil pa sa isang babae kaya pinaaral nito ang binata sa Alta Tiero. At kung maghaharap man sila ngayon at magpapakita ito ng hindi maganda ay hindi siya nangingiming ilayo si Elmhurst sa pamilya nito.Tinignan niya ang binata na nakahiga sa kama. Pagkadating nila rito kanina ay inasikaso agad ito ng doctor. Maganda lahat ang vital signs nito at wala silang makitang mali sa katawan nito. Nang tanungin sila kung bakit nawalan ito
Elmhurst was tied up in a stone bed at the basement of the menowa mansion. He's still unconscious but any minute and he'll wake up. May nakasaksak na dugo rin sa binata na nanggaling din sa kaniya. It will help him relieve the pain he's feeling right now. Paulit-ulit na naririnig nila ang pag-crack ng mga buto nito at muling umaayos. It was as if he was being rebirth again and again. Nagbabago na rin ang kulay ng balat nito.Natural na ang pagiging maputi ng binata pero sa oras na ito ay nagiging maputla na ito. His features became distinct. At mas tumangkad pa ito ng ilang centimeters.“If he doesn't wake up after an hour, you have to feed him your blood,” wika ni Roland na tinitignan ang kalahating dugo sa bag.“No! I can't let him drink any kind of blood!” mataas ang boses na asik niya sa kapatid. “Dugo ko man iyan o dugo ng mga mortal, that's not possible!”“Eh ‘di sana ay inisip mo iyan bago mo siya ginawang katulad natin,” sarkastikong asik din nito.“Bakit ba lagi niyong pinagd
Pagkatapos na tumakbo si Elmhurst paalis ng menowa ay sumakay siya sa barko na lalabas ng isla. Nagtago siya para hindi siya makita ng mga taong uuwi rin sa kani-kanilang sariling pamilya. Nataon pa kasi na weekend ngayon kaya karamihan sa mga estyudante ay gustong umuwi para lumanghap ng mainit na hangin sa labas ng isla. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin nagiging normal ang mga kuko niya. Okay pa sa mukha dahil kapag hindi siya magsasalita ay hindi mapapansin ang pangil niya.Sinubukan niyang kumalma pero hindi niya magawa dahil pakiramdam niya ay kumukulo ang dugo niya at umaakyat sa kaniyang ulo. Pinipigilan pa niya ang sariling lumabas sa pinagtataguan niya dahil naaakit siya. Iba't ibang mababangong amoy ng pagkain na nagpapakalam ng sikmura niya ang dahilan. Gutom na gutom na siya at gusto niyang kumain. Hanapin ang pinagmumulan ng mabangong pagkain para kainin ang mga ito. Pero natatakot siyang lumabas.He gritted his teeth until he tasted his own blood. At bahagyang naning
Akala ni Selena ay minuto lamang ang itinulog niya dahil agad siyang ginising ng kaniyang ina. Nang magmulat siya ay ang seryosong mukha nito ang sumalubong sa kaniya. Kahit hindi nito sabihin ay alam niyang dismayado ito sa kaniya. Sa tingin pa lamang nito ay hindi nito nagustuhan ang ginawa niya. Katulad noon ay naging malamig ang pagtrato nito sa kaniya dahil sa mga kasalanan niya. Ni hindi ito komontra sa ama niya sa naging parusa niya. Sinang-ayunan agad nito at baka kung hindi siya matuto sa mga nagawa niya ay baka mas matindi na naman ang mga susunod pa.Naaalala niya noon na siya lagi ang pinapaboran nito at tinatawanan lamang ang mga pagsisintir niya. Pero nang tumagal na at lumaki ang sungay niya ay hindi na nito itinago ang disappointment na nararamdaman nito. Sa tuwina ay deadma lang siya sa mga sermon nito pero sa pagkakataon na ito ay hindi siya makapagsalita at masalubong ang mata nito. Dahil kung sana ay kinuha niya ang suhestiyon ng magulang niya ay dapat natulungan s
He felt her!Her presence, her smell, her deep and longing stares. Nararamdaman niyang nasa paligid lamang si Selena. At sa tuwing lilinga siya kung saan niya nararamdaman ang mga tingin nito ay hindi niya ito makita. Kahit na naging matalas na ang kaniyang paningin at kahit napakaliit na bagay ay nakikita niya pero ni anino ng dalaga ay hindi niya makita. Bigla ring maglalaho ang presensya nito na parang guni-guni lamang niya ang lahat. Subalit kapag magbabawi naman siya ng tingin ay babalik uli ang nakasunod na tingin nito.Inignora lamang niya ito at hindi na binigyang pansin. Kung natatakot man ito na magpakita sa kaniya ppara harapin ang galit niya kaya ito nagtatago ay wala siyang pakialam. Dahil ang tanging nangingibabaw na lamang sa kaniya ay pagkapoot niya rito. At kapag nagharap na sila ay isusumbat lamang niya ang lahat. Sa halip na sumaya siya dahil nagkaroon siya ng buhay na tinatawag na immortality ay namuhi pa siya.Hindi ito regalo na katulaf ng sinabi ni Max. Isa iton
Malakas ang pagbagsak ng ulan pero nakatayo pa rin si Elmhurst sa harap ng puntod ng kaniyang ina. Katatapos lamang ng libing nito at naiwan lamang siyang mag-isa rito. Ayaw niyang umuwi at iwan ang kaniyang ina na mapag-isa rito. At sa ilalim ng malakas na ulan ay tumutulo rin ang luha niya. Animo pinipilipit ang puso niya dahil alam niya kung ano ang kinamatay ng kaniyang ina.Pagkatapos ng araw na iyon ay na nawalan siya ng malay. Nang magmulat siya ng kaniyang mata ay hindi pa siya tuluyang nahimasmasan. Kaya naupo siya at hinilot ang kaniyang ulo. Pero natigil siya nang makaamoy ng masangsang na amoy. Kaya nagtaas siya ng ulo at inilibot ang tingin sa buong kuwarto niya. And he was horrified when he saw who was lying beside the cabinet. It was his mother.Hindi agad siya nakahuma at tulalang nakatitig lamang siya sa kaniyang ina. Kahit man lang tinig ay wala ring lumabas sa kaniyang bibig. He was just there staring at his mother's dead body. Natuyo na rin ang dugo sa sahig at ito
Mariing kumuyom ang kamao ni Elmhurst nang makalabas na siya ng gusali ng kanilang family company. Hindi niya dapat na gugulin ang oras sa paghihinagpis dahil marami siyang kailangan na asikasuhin. Pilit niyang pinatigas ang damdamin niya. Sa problemang kinakaharap ng kompanya ay dapat niyang isantabi ang ano mang personal na nararamdaman niya. He ignored the emptiness he felt inside his heart.Pero pagkarating niya rito kanina ay nagulat siya nang isa sa mga tauhan ng Madrid ang naghihintay sa kaniya sa conference room. Pinadala raw ito ni Rolphf para makipag-negotiate sa kaniya. At sa totoo lang ay ayaw niyang humingi ng tulong sa pamilya ni Selena. Pero iginiit ng lalaki na hindi dahil sa dalaga kung bakit siya tinutulungan ni Rolphf. Kaya pinag-isipan niyang mabuti ang alok nito.Ang gusto nila ay bilhin nila ang kompanya at kapag kaya na niya ay hindi sila magdadalawang isip na ibalik sa kaniya. Pinag-isipan niya itong mabuti. Hindi pa siya nakatapos ng kolehyo. Yes, kaya niyang
“Pang ilang Colle na ang nahuli mo ngayon na hinayaan mong masunog sa ilalim ng araw?” tanong ni Clark sa kambal nang pumasok ito sa hotel room.Inalis ni Selena ang hood ng suot niyang jacket at sinulyapan ito habang hinuhubad ang gloves. Inihagis lang niya ito sa kung saan at naupo. Sa halip na ang hotel na pag-aari ng kanilang pamilya sila tumira ay sa isang warehouse na pag-aari rin nila. At lahat ng mga bintana ay tinakpan nila para hindi makapasok ang araw sa loob.Katunayan ay hindi sila bumalik ng Havilland. Lumuwas sila ng kaniyang kambal at si Arjoe. They have been hunting the Colle family for days. Ngunit ang head ng family ay hindi pa rin nila nahuhuli at nalalaman kung saan ang lungga nila. Ang mga nahuli at namatay na sa kamay niya ay mga mababang uri ng half-blood at hindi alam kung saan nagtatago ang pinuno nila. Palipat-lipat ang mga ito ng tirahan kaya ang huling kuta nila na alam ni Clark ay hindi na roon.Ngunit sa araw na ito ay nagbunga ang pag-iimbistiga nila. A