Chapter 57

“Wow! Masyadong masukal ang lugar na ito at mukhang hindi pribado,” bulalas ni Selena habang inililibot ang tingin sa kanilang paligid. Matataas na halaman ang mga nadadaanan nila at ang iba ay may maraming tinik. Sa isang kasulok-sulukang bahagi ng luzon sila napadpad para lang makita ang cabin. At hindi na siya nagtaka na wala silang nakasalubong na half-blood. Malamang ay sinabi na ni Zaria sa mga ito na huwag silang pumunta rito dahil natuklasan nila na may hideout sila rito.

Wala man silang makikita rito na tauhan ng mga Colle ay nagbabakasali pa rin silang may makita silang evidence o kahit na anong importanteng impormasyon.

Pumitas siya ng dahon ng halaman na may tinik at inamoy ito habang naglalakad. Ang maliit na sugat na dulot ng tinik ay agad naghilom. Such a refreshing smell, far from the stinky smell of blood. It has a sweet aroma coming from the leaves.

She broke out a hearty smile. “Hey, Elm! I remembered that the first flowers you gave me were paper roses. Is it not tim