Dahil off ni Shane ngayon, mas pinili niyang i-pasyal si Greene. May ilang linggo na rin kasi silang hindi nakaka-labas maliban sa check-up nito sa kanyang pedia. Ilang linggo matapos ang gabing iyon. Palagi niyang binibilinan si Patty na huwag na huwag magpapasok ng kahit na sino lalo na kung wala siya. Maya't maya rin siyang tumatawag lalo na kapag nasa café siya. Palagi din siyang undertime mabuti na nga lamang at naiintindihan ni Cashy ang mga ginagawa niya. Wala siyang inililihim sa kaibigan. Alam nito ang lahat. Maliban sa isang bagay. Her marriage. And all the lies behind that unsuccessful union. Na kung bakit ginusto niyang lumayo at wag na magpakita sa kahit na kanino pa man. At mas gugustuhin niyang ibaon na lamang iyon sa limot kaysa ang paulit-ulit na maalala pa.
But it seems like, nothing can hide forever. Kahit sa sarili niya. Dahil may mga oras at sandali na parang sirang plaka na paulit-ulit na bumabalik sa kanya.
Tulalang nakatitig lamang sa screen ng television si Shane. Kasalukuyang iniu-ulat ang pagkamatay ni Monica Claire Delos Reyes. Isang sophomore student na tubong Pampanga.
Ito ang dahilan ng mahigit dalawang linggo nilang pagtatalo ni Gregory araw-araw. Monica rumored to be the latest fling of Gregory na labis niyang kinagalit dito. Walang araw na hindi nila isyu ang babae. Nakabuntot na palagi ang pangalan nito kay Greg kahit sa mga social media pa man. At labis na kinakain ng paninibugho ang puso niya.
Minsan na rin siyang kinausap ng babae at inutusan na iwanan si Greg.Pero ang lahat ng pakiusap niya dito ay para lamang mga usok na humalo sa mga ulap at naglaho na.
Alam niyang tutol ang pamilya niya sa relasyon nila ni Greg noon pa man dahil sa reputasyon nito sa buong San Simon.
Aaminin niya napariwara ang landas nito simula nang mamatay ang mga magulang nito. Kaya malaki talaga ang pagtutol ng mga niiya para sa binata. Pero pinaglaban niya. Nanatili siya sa tabi nito.
Kaya lang ang hindi niya matanggap, iyong patuloy niya itong pinaglalaban pero patuloy naman itong gumagawa ng mga bagay para sumuko siya.
“Y-You. Killed—Her!”Mahinang bulong niya.
Nanlalabo ang mga matang tiningala niya ito. Pero nanatiling blanko ang mukha nito. Ang mukha na walang ekspresyon. Labis-labis ang kaba at takot niya. Paano kung totoo nga na ito ang pumatay kay Monica? Kakayanin ba niyang ipaglaban ito sa pamilya niya? — pati na rin sa batas? Kung batid naman niya ang mga aktibidades nito?
Halo- halo ang emosyon niya.
“Answer me!”
Pero nakatingin lang ito sa kanya. Saka malamig na tumugon.
“No.”Matigas ang tinig nito.
“No?Then why they’re accusing you? My God Greg! Mabigat ang akusasyon nila sa'yo! Tapos sasabihin mo lang no?”
She felt so frustrated.Ano nalang ang mangyayari sa kanila? Paulit ulit siyang sinabihan ng magulang niya na layuan ito pero hindi nya ginawa.
“Bakit ang hirap para sa 'yong paniwalaan ako? Ganyan ba talaga kasama ang tingin mo sakin? You always blaming me for nothing. You always accusing me of something na hindi ko naman ginawa?”Sumbat nito sa kanya.
She had enough. Napapagod na siya. Maybe it's time to let him go. Let him do whatever he wanted to do. Yung walang siya. At walang sila.
“Dahil napapagod na akong paniwalaan ka! Lahat sila iisa lang ang sinasabi sakin. Na ganito ka. Na ganyan ka! Pero pagod na ako”Her tears flowing down her cheeks. Mga masasaganang luha na kahit kailan ay ay palaging ikinagagalit ni Greg na nakikita sa kanya.
He immediately run towards her. His face get softened. “Please not this baby. Don't tell me na iiwan mo ako. Hindi ko kaya,”ani nito na may pagsusumamo sa kanya.
Kung kanina ay wala kang mababanaag na emosyon. Ngayon naman ay samo't saring emosyon ang mababasa sa mga mata nito. It's all over his face.
“I think. Ito ang mas makakabuti sa ating dalawa. Setting each other free.”She saw his eyes get darker. And she's afraid.
The Gregory Lopez she used to know is not capable by hurting her—physically. But seeing his face right now, parang gusto niyang tumakbo at magtago.
“When I say you won't leave me. You won't.”
Shane blinked her eyes and scanned her surroundings. Nasa kildoran park sila ni Greene kasama si Patty. She suddenly get panicked nang hindi mahagip ng mga mata niya si Greene at ang yaya nito sa kumpol ng mga bata na nasa Ice skating field. Napatayo siya agad. Then, two security police with Patty called her. Patty cried like this is the end of her. Blaming herself why Greene get lost.
Nawawala si Greene? The realization hit her hard. Tinambol ng malakas ang puso niya. Nawawala ang anak niya. Tumulong siya paglilibot sa buong park. Asking everybody one by one kung may nakakita ba sa anak niya. But they're all have a blank reply.
Nilalapitan niya ang bawat taong nakikita niya sa lugar at ipinapakita niya ang larawan ni Green na nasa mobile phone. Hoping that someone can recognize her son at matulungan siyang mapabalik ang bata, pero lahat ng mga nakaka-usap niya ay tanging puro pag-iling lamang ang ginagawa niya.
Maging si Patty ay nawala na sa paningin niya at hindi na niya makita. Ang nasa isip niya ay baka gumagawa na ito ng paraan para mahanap si Greene at kasalukuyan na itong humihingi ng tulong. Siya naman ay mabilis na tinawagan si Cashy upang humingi ng tulong dito upang malaman niya kung nasaan na nagpunta ang anak niya at kung kumusta na ito? Ang kaba niya ay tila siyang magpapasabog sa puso niya na ano mang oras ay kakalalat na lamang iyon sa kawalan. Kagaya nang kanyang isip ngayon, tila na nasa kawalan dahil sa paghahanap kay Greene.
“Nasaan ka na ba anak?” bulong niya na may halong takot at pag-aalala.
She's in the middle of the man made lagoon when someone covered her mouth. Panicked attack her. Pinigilan niya ang mga braso na mahigpit na nakapulupot sa kanya. But it's too late. She smells something that drifted her in a long slumber.
Shane opened her eyes. Asul na kisame ang namulatan niya. Pakiramdam niya pagod na pagod siya. Ang mga talukap ng kanyang mga mata ay gusto ulit mag-sara. Ang likod niya ay gusto ulit mahiga sa komportableng kama.Kama?Mabilis na inayos niya ang takbo ng kanyang utak. Pilit ina-alala ang huling nangyari sa kanya. Ang huling natatandaan niya ay hinahanap niya si Greene. Dahil nawawala ito. Nilibot na niya halos ang buong park pero hindi niya ito makita. Binundol muli ng takot ang puso niya. Nasaan ba siya? Paano niya hahanapin ang anak niya?Akma siyang bababa sa kama nang mapuna ang suot niya.Red see-through lingerie?Kanino ito? Wala siyang matandaan na may ganoon siyang damit pantulog. Mahilig siya sa pajamas kaya hindi niya alam kung kanino ang damit na suot niya. Halo-halo na ang takot sa puso niya. Takot para sa anak niya at takot para sa kanyang sarili. Ngayon siya naniniwalang na-kidnap nga siya. Iginala niya ang paning
Ang matayog at mahabang hagdan ay walang pinagbago, maski ang kulay niyon at ang disenyo ay walang naging pagbabago sa nakalipas na taon. Even the antique vase ay naroon pa rin sa gilid ng hagdan. Pero hindi niya na masyadong pinansin ang lahat. What matters to her right now is to get her son away fromhim.Mali na ma-punta pa sila dito at maibalik. Mali na naririto sila. At lalong mali na magkasama pa sila ni Greg. Maling-mali na makita nito ang anak niya dahil hinding-hindi siya papayag na mapunta ang anak niya sa lalaking iyon. She heard some laughters. And it came outside the living room. Dahan-dahan niyang binuksan ang screen door at saka lumabas. Bumigat ang dibdib niya when she saw her son Greene laughing while hispapaislifting him in the air. May butil nang luha ang nag-landas sa pisngi niya. Kung sana sa ibang pagkakataon ay masisiyahan siya sa nakikita pero iba ngayon. Takot ang nararamdaman niya. Lalo pa't napakaramin
Tatlong araw nang wala si Greg. At kahit ganoon, mahigpit ang bantay nilang mag ina. Kulang nalang kahit sa pagtulog ay may bantay sila. Naiinis na siya dahil tila nawalan na sila ng karapatang makalabas at sumagap man lang ng hangin sa labas. Tila sila isang mga preso sa loob ng kulungan na ang tawag ay, tahanan. Umalis nga si Greg pero ikinulong naman sila nito sa bahay. At si Greene ay mukhang nasanay na sa presensya ng ama nito kaya palaging umiiyak sa gabi. Hindi naman dating ganoon ang anak niya. Nagpasya siyang bumaba ng hagdan. Ang una niyang gustong gawin ay magpahangin sa pool area at tanawin ang maliliwanag na bituin sa kalangitan. Iniwan niyang natutulog si Greene sa silid nila kaya malaya siyang nakalabas upang makapagpahangin. Gabi na at tahimik na ang buong kabahayanan. Dati-rati, natutulog siya sa sofa makita lamang niyang dumating ang asawa niya tuwing gagabihin ito. Hindi siya makatulog ng mahimbing hangga’t di niya alam kung ku
"Baby..." Humakbang siya palayo kahit nangingig ang mga tuhod niya. "W-Wag kang lalapit sa ‘kin," sabi niya. Her voice were shaking. Parang may mga yelo sa balat niya. Hindi niya rin alam paano niya ito titigan sa mga mata nito nang hindi niya naiipakita dito ang kakaibang trauma niya. Pumataysiya.Pumataysiyang tao. He killed someone right in front of me. Right in my eyes!Humakbang siya. Akala niya, bali-balita lang na kaya nitong gumawa ng ganoon klaseng bagay, pero kaya nga nito. Kaya nitong pumatay nang walang babala. "Baby, It's me." Humakbang pa ito papalapit sa kanya. Bumaha ang liwanag at nagmamadaling pumasok ang mga tauhan nito na may dalang kanya kanyang armas. Hindi na siya nagulat na makita sa mukha nang mga tauhan nito na tila sanay na sila sa mga ganoong aktibidades. Wala man lamang kahit na anong pagkagulat sa kanila na makakita sila nang bangkay na nakahandusay at nagkalat na dugo. Bumaling ang mg
"Isla Rosal?" Ulit ni Shane sa sinabi ni Gregory nang sa wakas ay makababa ang helicopter na sinasakyan nila. Ngayon lang kasi umimik si Gregory pagkatapos ng pagtatalo nila kagabi at ang mga binitiwan nilang salita sa isa’t isa na alam niyang hanggang ngayon ay nasa isip pa rin nito. Maging ang huling sinabi nito ay nasa isip pa rin niya. Pero hindi na niya ipinilit ang gusto niya na umalis na hindi ito kasama dahil kahit anong gawin niya ay alam niyang hindi ito papayag. Mula Maynila ay sumakay sila sa isang private plane patungong Palawan at saka doon sumakay ng helicopter patungo dito sa isla. Maaga siyang ginising ng isang kasambahay upang sabihin na mag-empake na daw siya ng mga gamit nila ni Greene kaya kanina ay mabilis siyang gumayak. Hindi pa rin kasi mawala sa isip niya nab aka may isa pa sa mga tauhan ng asawa niya ang mag-tangka sa buhay niya o sa kanilang mag-ina sa oras na malingat si Greg. Isang tagong isla na nasa dulong bahagi ng Palawan ang
“Can we talk?”Shane stood up from her seat when she heard what Greg have said. They had a normal dinner along with their helpers. Nalaman niya kasi na malapit si Greg sa mga kasama nito sa bahay kaya normal palang sumabay ang mga ito sa hapag. Pero mukhang mahiyain ang mga kasama nila kaya mabilis din silang namaalam matapos kumain.Si Greene naman ay nakatulog na ng maaga pagkatapos niyang ipagtimpla ng gatas.“Para saan?” tanong niya.When he rose up to his seat ay humarap ito sa kanya. “Us. Let’s talk about us,” he said.“Us? Hindi ba’t tapos na tayo?” may diin niyang sabi.She avoided his stares para hindi niya makita ang mga emosyong iniiwasan niyang makita sa mga mata nito. Hanggang sa papel na lamang ang kasal nila at hindi na babalik iyon sa dapat asahan nila dahil matagal nang tapos ang pagsasama nila.“Pero wala akong sinabi sa ‘yo na tapos na tayo. I a
Alas diyes na pasado na nang magmulat siya ng mga mata. Ang mga maliliit na daliri ni Greene ang gumising sa kanya."Mimi-mi" narinig niyang sabi nito habang nakapasok sa ilong niya ang daliri nito. Sinusundot-sundot niya iyon at sabay hahagikhik na akala mo’y kinikiliti.Humalik muna siya sa pisngi nito. "How's your sleep little Man?"Tumawa si Greene sa kanya. Nilingon niya ang katabing bahagi nila pero bakante na iyon. Gising na marahil si Greg at nasa baba na. Nilinis muna niya ang bata. Pinalitan niya ang diaper nito pati na rin ang damit na naipantulog niya. Saka siya nag-ayos ng sarili. Isang simpleng floral dress lamang ang naisipan niyang suotin kung saan siya presko at komportable.Nang makababa silang mag-ina ay hindi nila naabutan si Greg sa baba. "Wala na po si Sir Ma'am," ani ng kasambahay na dinatnan niya sa kusina."S-Saan siya nagpunta?" di niya mapigilang itanong. Iniisip niya na baka nasa Maynila na ito at iniwan na sila sa
Tinitigan niya ang album na inabot ni Lita sa kanya pagpasok nila sa loob ng library. Ibinaba niya sa carpet na sahig si Greene at hinayaang magpaikot-ikot doon. May inabot siyang mga laruan dito na safe naman hawakan at paglaruan ni Greene.Umupo siya sa leather settee na naroroon at binuklat ang album. Tumambad sa kanya ang mga lumang litrato nila noon. May kuha pa noong namasyal sila sa Maynila dahil unang anniversary nila. Mga masasayang memories nila na nabaon na sa limot at panahon.Hindi niya akalain na na-ipon nito ang mga iyon. Iniwan sila ni Manang Lita sa loob ng library, nagpaalam kasi ito na maraming aasikasuhin sa kusina kaya hinayaan na lamang niya. Hinayaan naman niyang maglaro lamang si Greene. Matapos bisitahin ang album, gumawi naman ang mga mata niya sa hilera ng mga libro na naroroon. Mahilig siyang magbasa kaya sa tuwing pupunta siya sa library noon, ay sinasamahan siya ni Greg para bitbitin nito ang mga hiniram niya