Chapter 17

Kinabukasan, sa gita ng bagyo at dilim, biglang sumulpot ang umiiyak na si Jaco sa bahay namin.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang anyo niya.

"J-jaco!" Agad ko siyang hinila papasok sa bahay dahil nanginginig na siya sa labas.

"A-anong... k-kanina ka pa ba sa labas?" Kinakabahan ako. Bukod sa brown out ay sobrang gabi na! Halos magmadaling araw. Kaya di ko akalain na uuwi nga siya!

"Kukuha muna ako -..."

"M-mahal dito ka lang... please." Hinigit niya ang palapulsuhan ko saka pinaupo sa kandungan niya. Basang-basa ang buong damit niya.

Halos malukot ang puso ko sa itsura niya ngayon. Marumi ang maputing damit niya siguro dahil sa putik. Magulo ang itsura at nilalamig! Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Kinakabahan ako at nasasaktan sa kaniyang itsura ngayon.

"A-anong nangyayari? May problema ba? Bakit ka napasugod rito? Pwede mo naman ipagbukas ito. Pagod ka sa party at sa biyahe. Anong problema? Di ka nakapagtext sa akin at baka di ka nakapahintay ng matagal sa labas. May kasama ka