Chapter 24

Gusto kong umiyak pero walang lumalabas na luha. Di ko rin gustong umiyak kung wala akong ideya sa mga nangyayari ngayon.

Tawag ako ng tawag kay Mama pero di nagriring ang numero niya. May kinalaman rito si Mama. Base na rin sa masasakit na salita ni Obrei sa akin.

Wala sa sariling napatitig ako sa magarang singsing sa aking daliri. Makinis at kumikinang ang malaking bato sa gitna. Napapaligiran ng mga liliit na bato at ang band na may malabong disenyo. Parang bulaklak na orchids na parang hindi. Naalala ko ang kweno ni Obrei tungkol sa singsing.

Totoo kaya 'yun? Na handa magpatayan ang mga babae para makuha lang ito? Bakit naman ata...

"Anak, nakatulog ka ba ng maayos kagabi?" Si tiya Sela. Tumango ako kahit di ako sigurado.

"Oo naman po." Bumuntong-hininga siya.

"Nitong nakalipas na mga araw ay palagi kang wala sa sarili. Gusto mo bang magpalipas ng gabi sa mga pinsan mo?" Mabilis akong umiling.

"Wag na po, tiya. Okay naman po ako..." tinititigan niya ako. Ngumiti ako para pagaaan