Chapter 27

Kinabukasan, nabalitaan na umalis sila Jaco ng La Felicidad. Sa ibang lugar niya daw itutuloy ang panghuling semestre niya sa kolehiyo. At ang pamamahala ng hotel ay ipapalit sa isang pinsan. Kay Tiya Sela ko narinig 'yan ng minsang makasabay niya sa palengke ang kasambahay nila sa mansion.

"Anak... ayos ka lang ba?" Umiling ako.

"Hindi po. Ang sakit nga po e..." bumaba ang tingin ko sa mga sugat ko sa tuhod. Kagabi ito ng itulak ako ng mga guards sa lupa. Nadaplisan ng mga bato. Nangingitim rin ang likuran ko dahil may bukol ito mula sa pagkakatulak sa akin.

Hindi nagsalita si tiya. Mas nais ko 'yun. Dahil baka isang kalabit ay magwala ako sa iyak.

Ikinasal nga talaga si Jaco kay Obrei 'nung kaarawan nito sa bakasyon. Kaya pala nakaputi ito ng suot nang sumulpot sa bahay. Iyon ang araw ng kasal nila. Ang araw na ibinigay ko ang sarili sa kaniya. Ang araw na pinangakuan niya ako ng habang buhay.

Pinatira si Obrei sa La Felicidad para makita kung... nakikita ba nila ang isa't-isa bilan