Share
Chapter 31
Kaugnay na kabanata
WHY HE LEFT Chapter 32
Sumobra ba ako sa sinabi ko? Pero matagal ng alam ni Mama ang opinyon ko tungkol rito. Wala namang bago. Nagbanta lang ako na aalis sa puder niya. Pero bakit di pa niya aminin na nagkabalikan na sila? Napairap ako. Sympre di niya aaminin. Alam niyang tututol ako. "Time's up. Stop writing. In five seconds, I want all your papers in front. One, two, three..."Pinanood ko kung papaano nagkaundagaga ang mga estudyante ko para ipasa ang mga papeles nila sa quiz namin. Maraming nakabusangot, meron ding nagbubulungan ng sagot, at marami ang nakahinga ng maluwag. Typical na mga ugali kapag natatapos ang isang madugong pagsusulit. Napangiti ako. I've been teaching some minor subjects. Major ko na noon pa ang Filipino. Pero ngayong nagtuturo ako ay may Hekase na at TLE."Teacher Ann, kailan po ipapasa ang scrapbook?" Si Nicole na tumayo para itanong 'yan."Sa Friday. Bakit? Wala bang gumagawa?" Namewang ako at tinignan sila isa-isa."Teacher Ann! Teacher Ann! Naggawa na ako!""Kulang pa ng fam
WHY HE LEFT Chapter 33
Well, hindi naman nakakagulat. Matagal naman silang magasawa na. Normal na may anak na sila. Ang nakakagulat, nandito nga ulit ako sa hotel. Nakasuot ng magarang long gown habang nakakunyapit ang braso sa boyfriend kong gwapong-gwapo sa suot na tuxedo. Nahinto kami sa gitna ng red carpet para makipagpicture. Nagulat ako sa rami ng mga reporters at media sa paligid. Huminto si Diego kaya nahinto rin ako dahil mukhang papaunlakan niya ang mga ito. Huminga ako ng malalim. Di ako sanay na sa mga nagkikislapang camera sa paligid. Nakatutok sa amin ni Diego."Diego Mariano! Who is this beautiful lady beside you?""My fiancé. Anita Diane Marrero." Humigpit ang kapit ko kay Diego. Nasisiraan na ata ito ng bait. Anong fiancé? Makakatikim ka sa akin mamaya, Diego. "Who did the ring?!" Halos magagawan ang nga tao oara sà sagot ni Diego. "Customised in Paris..." ngumisi si Diego."When will you be back in Manila?" Tumawa si Diego."I'll be staying here for good."Nagsunod-sunod ang tanong ku
WHY HE LEFT Chapter 34
Pitong taon na rin pala ang nakalipas. At sa tingin ko, naging maganda ang dulot nito kay Jaco. Ibang-iba sa Jaco na nakasama ko dati.Tumangkad pa siya lalo at naging malapad ang mga balikat. Pormal ang pagkakaayos ng buhok kaya mas lalong dumepina ang mapaglarong ekspresyon niya. Iyong tipong walang maidudulot na maganda. Bagay na bagay sa kaniya ang suot na formal suit. Isang bagay na di ko nakita sa kaniya dati. "I'm Diego Mariano. Third son of Dominic and Sheryl Mariano..." nagpakilala si Diego kasabay ang paglahad nito ng kamay kay Jaco. Hindi nakaligtas sa akin ang pagsulyap ni Jaco sa kinatatayuan ko. Kumuyom ang mga kamao ko at sinusubukang kumalma. Pinanood ko kung papaano tinanggap ni Jaco ang pakikipagkamay ni Diego."... and this is my fiancé, Anita Marrero." Muntik na akong mapasinghap sa sinabi ni Diego. Lalo na kung papaano natawa si ate Barbie na nanood rin pala. Tumikhim si Jaco at pormal na naglahad ng kamay. Seryoso ang ekspresyon sa kaniyang mukha. Halos mani
WHY HE LEFT Chapter 35
"Miss? Nahihibang ka na ata, Mr. President."Sarkastiko ko siyang nilingon."Sino ka para sabihin 'yan? Kapal naman ng mukha mo talaga."Namumungay na ngayon ang kaniyang mukha. Nakatitig ito sa akin na tila e minememorya ang bawat bahagi ng katawan ko. May dumaang negatibong ekspresyon sa kaniyang mga mata. Na til ba'y apektado sa mga sinasabi koNgumisi ako ng nakakaloko."Sana hindi ka na bumalik.""Anita..." Umawang ang labi nito. "Nabubuhay ang galit ko sa nakaraan. At oo, kinamumuhian kita."Kumurap siya ng ilang beses bago napayuko. Tumalikod na ako para ihanda ang sarili na umalis."A-anita... nagsisisi na ako. M-matagal ko nang pinagbayaran lahat ng ginawa ko sayo. Sa inyo. P-please..."Nagkunwari akong walang narinig kaya dineretso ko ang lakad ko pabalik sa hotel. Diego and I needs to go home right now. Hindi ata ako makakatagal ng ilang minuto kung maghihintay lang rin ako.Napahinto ako ng matanaw si Obrei sa bungad ng grand ballroom. Nakatitig ito sa akin. Mas lalong
WHY HE LEFT Chapter 36
Biglang tumunog ang cellphone ko. Dahilan upang magising ako mula sa pagmuni-muni."Hello?""Hi, Anita! Si Barbie 'to!" Magiliw na boses ni ate Barbie ang bumungad sa akin."Ay, good morning po. Napatawag kayo?" Humagikhik si ate Barbie!"This weekend na ang birthday ng anak ko! Are you still willing to bake him the coolest cake ever? I really hope, Anita. Masarap kasi kayong magbake..." Napatikhim ako. Bumaba ang tingin ko sa mga testpapers na kasalukuyan kong chinecheck."Opo naman, ate Barbie. Kahit ano po. May details po ba kayo sa tungkol sa cake?" "Are you perhaps busy? I want to meet you kasi so that I could explain the details for her birthday. Marami kasi siyang request e." Napatango-tango ako kahit di naman niya nakikita."Walang problema po. Kailan ba ang birthday?" "This Saturday? I hope your free. Invited ka kasi and your brother too!" Natuwa ako dahil pwedeng isama si Daniel."Sure po. Ano, kailan po tayo magkikita?""Uhh... now? Wala kang school?" Excited na sabi niy
WHY HE LEFT Chaoter 37
Nagusap na kami ni ate Barbie para sa cake ni Aitana. May pinakita pang drawing ng cake ni Aitana daw ang may gawa. Natawa na lamang ako sa pagkakagulo ng sketch."She loves color pink, Anita. Please, pink..." iiling-iling si ate Barbie. "Sure, ate. Give me three days. Matatapos ko ito.""Maaasahan talaga kita." Ngumiti ako.Tipid ako kumilos. Pakiramdam ko, nagmamasid sa akin si Jaco. Bukod kasi sa tahimik rin sila maguusap ng asawa ni ate Barbie ay panaka-naka ang sulyap nito sa akin.At hindi ako komportable.Kaya nang makitang lagpas alas kwatro na ay nagpaalam na ako. Kuhang-kuha ko naman ang tema ng birthday at detalye ng cake. Magpapatulong ako kay Mama dahil magaling rin 'yun gumawa ng mga customized cake. "Ihahatid ka na namin, Anita." Umiling ako."Wag na po. Pedicab lang ay makakarating na ako sa bakery." Bumuntong-hininga si ate Barbie.Kailangan kong pumunta sa bakery para sabihin kila tita Solly ang cake na gagawin ko. "Okay. Take care. Thank you for today. I hope we
WHY HE LEFT Chapter 38
Ramdam ko ang tingin sa akin ng lahat ng tao sa kusina. Pati si Mama na mukhang naalarma at apektadong-apektado."Wala na po, e." Kibit-balikat na sagot ko.Bumalik na ako sa ginagawa at di pinansin ang paparinig ni kuya Recto."May nagbabalik... may nagbabalik... may nagbabalik..." pakanta niya na agad sinisita ni Mama.".... sa ensaymada nagsimula..." pagpapatuloy niya. Muling bumalik si tiya na ngayon ay halos mamutla. Napamewang ako at sinamaan ng tingin ang arina."Anong problema, Sela?" Si Mama nagtanong."Susmaryosep. Magoorder ng labing-dalawang tray ng ensaymada!" "Oh, para saan daw?""May event sa hotel at iyon ata ang balak ihain." Napailing si tiya."May mga baker sila doon. Bakit dito pa?" Walang sumagot sa tanong ni Boy. Ang bago naming panadero at ilang taon ang pagkabata sa akin.Lumingon sa akin si Mama."Gumawa na lang tayo. Sayang ang order." Napairap ako sa narinig."Walang rush order rito, Mama. Kung sana sinabi niya noon pa." "Hayaan mo na. Malaking tao 'yan.
WHY HE LEFT Chapter 39
Hindi ko gusto. Parang walang nakakapansin na di ako sang-ayon. Pero nang dumating ang bukas, wala na akong nagawa. Lalo na ng makita ang malaking ngiti ni Diego pagkasundo sa akin."Mahal, I didn't slept much for this day. Imagine, the Jaco Avaceña, the famous hotelier is going to invest to me! Fuck! Naexcite sina mommy pagkasabi ko sa kanila..." wala na akong nagawa kundi bumuntong-hininga.Off ng klase ko ay eleven-thirty ng umaga. Pero dahil nasa labas na si Jaco ng alas onse ay wala akong nagawa kundi i-dismiss ang klase ko."Okay, class. Iyong assignment niyo ah, tomorrow na 'yun. Next week niyo na rin makikita grades niyo this quarter. Tell that to your parents." "Okay, teacher Ann!""Goodbye, class."Nagpaalam ako sa principal namin. Agad akong pinayagan nang marinig na may importanteng meeting ako sa hotel."Okay, okay. No problem, ma'am Ann. Send my regards to Jaco. And please tell him to visit the school soon." Nagulat ako pero di ko pinahalata. Umalis na ako habang nagtat
Pinakabagong kabanata
