Parking in the parking lot.
"Garrett! Ano ba! Bitiwan mo ako!" Sigaw niya.
Mahigpit na mahigpit ang pagkakahawak ni Garrett sa kamay niya. Maigting ang kanyang mga panga, his eyes were burning, his teeth were gritted. Marahas siyang hinila nito palabas sa bar.
Wala naman na siya dapat karapatan at pakialam sa kanya dahil in the first place siya ang nagpalayas sa kanya sa bahay niya. Siya din mismo ang nagsabi na wag na siyang magpakita pa sa kanya. Wala naman siyang ginawa na masama sa kanya, sinabi lang naman niya ang totoo pero alam niya ba na nandoon siya sa loob ng bar nang ipagsigawan niyang wala siyang itlog?
"Garrett… ano ba! Bitawan mo ako nasasaktan na ako!" pagmamakaawa niya kay Garrett.
Pero parang bingi lang ito. Walang narinig dahil hindi nagbabago ang maigting na hawak nito na kamay niya na ngayon ay mainit at mahapdi na.
Hinila siya ni Garrett hanggang sa parking Area. Nasa madilim na bahagi ang sasakyan nito at medyo malNapasapo sa ulo si Hope ng magising ito. Sinuyod niya ng tingin ang kabuoan ng malaking kwarto. Doon ay nakita niyang kalalabas ni Garrett sa banyo nakabalabal lang ito ng puting tuwalya.Halata ang maumbok na gitna nito, napakusot siya ng mata at napalunok. Masusi niyang pinagmasdan ang tindig ni Garrett hindi niya maikakaila na ang buong katauhan ni Garrett ay napaka perpekto, gwapo, sexy at hot. That every woman is dying to make love with."What are you looking at? Wanna make sex again?!" malamig na boses ni Garrett na tila nang-uuyam.Marahan siyang umiling at nag-iwas ng tingin."Clean yourself and get dress. May bisita tayo mamaya.'' iritadong utos ni Garrett sa kanya.Napakunot siya ng noo may puwang sa puso niyang hindi na siya paalisin ni Garrett."H--hindi mo na ba ako paaalisin?" may takot at pag-aalala sa tanong.Nagsalubong ang kilay ni Garrett sa kanya at pinamaywangan siya."I don't want you here! Only my L
HIS REASON."Garrett, since we are all here I want you to read this document iyong malakas na maririnig ng asawa mo," Utos ni Don Fernando kay Garrett. Kasabay ng pag-abot nito ng papel.Nagsalubong ang makakapal na kilay niya, umiigting ang panga niya dahil pakiramdam niya'y ginagawa siyang parang bata ng kanyang Lolo.Padabog niyang inabot ang papel sa Don, pansin ni Hope ang madilim na mukha ni Garrett, ang galit at inis. Natatakot din siya dahil panigurado niyang pagkatapos ng pag-uusap nila ngayon ay masasakit na salita at pang-iinsulto na naman ang aabutin niya kay Garrett."What are you waiting? Basahin mo na!" Matigas na utos ng Don malapit na din itong mainis sa apo. Inilang ulit na nilingon ng Don si Hope, banaag nito ang matinding takot at lungkot."Read Garrett!" Ulit ng Don."Fine!" Pabalang na sagot niya. Padabog niyang itinaas ang papel sa higpit ng hawak niya'y halos mapunit na ang gilid nito."Sumasang-ayon ako sa lah
Hindi mapakali si Hope, hindi magawang pakalmahin ang sarili niya. Matapos ang tagpo nila ni Garrett, ibang-iba ang trato ng lalaki sa kanya. Pero nabawasan na rin ang mga bagay na gumugulo sa isip niya. Ang rason na matagal na niyang gustong malaman, kung bakit sobrang kinagagalitan siya ni Garrett.Ang sobrang gumugulo na naman ngayon sa isip niya ay ang hustiya na dapat niyang makuha, hustiya sa pagkamatay ng Mama ni Garrett at hustiya para sa kanyang sarili, dahil sa bintang ng kasalanan na kailan man hindi niya ginawa, kasinungalingan na sumira sa masaya nilang relasyon ng Lolo niya, kasinungalingan na nagpahirap sa kanya, kasinungalingang umagaw sa kanya ng karapatan, kasinungalingang sumira sa buo niyang pagkatao, kasinungalingang gumapos sa kanya sa kalungkutan. Na hanggang ngayong nasa tamang edad at pag-iisip na siya ay nagpapahirap pa rin sa kanya. Hanggang kailan siya mananatili sa gaanong anyo? Na tingin ng mga tao ay isa siyang kriminal? Hanggang kaila
"Sigurado ka ba talaga sa gagawin mo Best?" tanong ni Sage habang nagda-drive. Papunta sila sa bahay ni Aling Brenda upang hingin ang tulong niya. Gustong buksan muli ni Hope ang kasong pagpatay kay Ma'am Adel. She knew na hanggang hindi nila nakukuha ang hustisya sa pagkamatay ng Mama ni Garrett, hindi din niya makukuha ang hustisya para sa sarili niya.Malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya bago nilingon si Sage."Oo. Best kung hindi ko ito gagawin, walang magbabago. Iyon at iyon pa rin ang tingin sa akin ng mga tao, kriminal pa rin ako sa mata nila."Nilingon siya ni Sage, kita nito sa mga mata niya ang pait at bigat na dala-dala niya."Paano kung ayaw pa rin niyang magsalita?" Halos ibulong na niya iyon dahil sa pag-aalangan.She don't want Hope to feel hopeless. But she have to know, what would be their next plan kung hindi mag-work out ang gagawin nila."Sana nga, mag-salita na siya. Sana maawa na siya sa akin, all my lif
"Sigurado ka ba talaga sa gagawin mo Best?" tanong ni Sage habang nagda-drive. Papunta sila sa bahay ni Aling Brenda upang hingin ang tulong niya. Gustong buksan muli ni Hope ang kasong pagpatay kay Ma'am Adel. She knew na hanggang hindi nila nakukuha ang hustisya sa pagkamatay ng Mama ni Garrett, hindi din niya makukuha ang hustisya para sa sarili niya.Malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya bago nilingon si Sage."Oo. Best kung hindi ko ito gagawin, walang magbabago. Iyon at iyon pa rin ang tingin sa akin ng mga tao, kriminal pa rin ako sa mata nila."Nilingon siya ni Sage, kita nito sa mga mata niya ang pait at bigat na dala-dala niya."Paano kung ayaw pa rin niyang magsalita?" Halos ibulong na niya iyon dahil sa pag-aalangan.She don't want Hope to feel hopeless. But she have to know, what would be their next plan kung hindi mag-work out ang gagawin nila."Sana nga, mag-salita na siya. Sana maawa na siya sa akin, all my life bina
And I can't stand the pain...And I can't make it go away...No I can't stand the pain...How could this happen to me?I made my mistake. Got no where to run. The night goes on as I'm fading away.I'm sick of this life, I just wanna scream!How could this happen to me?Mariing napapikit si Hope at di na napigilan ang luhang bumagsak sa kanyang mga mata. That song's is reminding her the life she have.As she close her eyes a million of pains, torturing her heart. The lies... The selfishness, and cruelty of this world."Hindi mo na man kailangang piliting itama ang nakaraan kung hindi na talaga kaya..." malumanay na saad ni Sage sa kanya."Ang sakit... bakit kailangan ako pa? Ano bang nagawa kong mali. Bakit pa ako naging tao kung puro pasakit na lang ang pinagdadaanan ko!" humahagulgol na sagot.Isang makabuluhang buntonghininga ang pinakawalan ni Sage. Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng daan. Sa tapat mismo&n
Walang buhay na pinapanood ni Hope ang mga itik na nagsisikain ng suso na itinatapon ni Sage sa may Fishpond.Nasa Nueva Vizcaya sila ngayon, isinama kasi siya ni Sage na magbakasyon ng tatlong araw sa bahay ng Lola nitong si Aling Esmi, para daw maibsan kahit kaunti ang problema niya.Itinaktak ni Sage ang timbang lagayan ng suso at tinanggal din ang gloves pagkuwan ay naglakad at naupo sa tabi ni Hope sa tuyong kahoy ng ko melina.Bumuntonghininga muna si Sage bago nagsalita, "Iyan ka na naman. Nasa probinsya tayo, pero nasa syudad ang isip mo."Malungkot na nagpakawala ng hangin si Hope at nilingon siya."Paano kung hindi na talaga ako balikan ni Garrett?" nalulungkot na tanong niya.Simula kasi noong nagkagulo sa Penthouse nito ay hindi na siya nagpakita pa. Marahil ay ayaw na nga niya talagang makita pa si Hope. Gustong-gusto niyang magtanong kay Don Fernando, pero natatakot siyang baka iyon pa ang maging dahilan para hindi makuha ni
MABILIS na pinatakbo ni Sam ang sasakyan niya dahil napapansin niyang tila nagiging mabangis na ang ulan. Nasa alas-kwatro pasado pa lang ng hapon pero tila takipsilim na ang paligid.Kauuwi lang ni Sam kagabi galing New York, he wanted to visit his grandfather at upang dumalo na rin sa nalalapit nitong kaarawan.Isa siyang successful CEO ng isang Jewelry Production sa New York. A man with a name and pride... sa kabila ng pagiging successful niya ay hindi niya pa rin makalimutan ang mga best friends niya.It's been five years. Since he left Philippines. He was thinking of Hope and Sage his best friends. Napabuntunghininga siya nang maalala ang balitang kasal na si Hope sa pinsan niyang si Garrett. Higit isang buwan na ang nakalilipas noong nabalitaan niya iyon. Laking pagsisi niya dahil hindi niya nagawang ipagtapat kay Hope ang tunay niyang nararamdaman, he was afraid to lose her, at lalong ayaw niyang iyon ang maging dahilan ng paglayo ng loob ni Hop