O ayan na! Umamin na si Clarence, haha! I need to rest na guys. Sana nagustuhan niyo ang chapter na 'to. Please don't forget to comment, donate gems and share or recommend this story sa mga kapwa readers niyo. And na-appreciate ko talaga mga comments niyo kagabi, hehe. Sa mge silent readers ko, please comment nemen. Char! I love you guys! Goodnight po! <3
“CLARENCE . .” gulat na sambit ni Mari sa pangalan nito. Agad na iniwasan ni Mari ang tingin niya kay Clarence. May kung anong init siyang naramdaman sa buo niyang katawan kasabay ng paglakas ng kabog ng dibdib niya. Pulang-pula na ang mukha ni Mari. Hindi niya alam kung paano niya haharapin si Clarence pagkatapos ng confession nito. Nang maramdaman ni Clarence ang pag-aalinlangan ni Mari ay napakamot siya sa likod ng kanyang ulo saka napatingin rin sa malayo. The atmosphere fell into an awkward silence. Hindi inaasahan ni Mari na ibubunyag ni Clarence ang feelings na ‘yon. Sino ba siya para magustuhan ni Clarence? Isa lang naman siyang hamak na empleyado, at itinakwil na rin siya ng Harrington. Wala siyang maipagmamalaki rito. Nakakahiya para sa kanya na maging asawa ni Clarence. Nagbaba ng tingin si Mari, iniiwasan niyang makipag-eye contact kay Clarence. Hindi rin siya sigurado sa isasagot niya rito. Tumikhim si Clarence para basagin ang katahimikan. Nilakasan niya na lan
IBA ang pakiramdam ni Mari pagpasok niya sa lobby ng hotel. Tanaw niyang nagsisikan ang mga tao sa sulok at tahimik na pinag-uusapan siya. Kumalat ang balita tungkol sa marriage status nila ni Clarence dahilan ng pagsira ng engagement party ni Kate. Habang papalapit si Mari sa front desk ay para bang nawala ang pagiging palakaibigan nina Lina at Olivia. Iniiwasan na siya ng mga ito. Kahit ang ibang mga conceirge at mga staff ay iniiwasan siya ng tingin. Maya-maya pa ay malakas na tumunog ang telepono. Sasagutin sana ni Mari ang tawag na ‘yon nang marinig niya ang ilang mga usap-usapan ng mga tao sa paligid. “Sina Sir Clarence at Mari na ba talaga?” bulong ng isang babae sa kaibigan nito. “Oo, sabi ng kaibigan kong nag-organizer sa event. Kawawa nga si Ma’am Kate.” “Ahhh. Kaya pala minsan nakikita kong magkasama sila ni Sir Clarence.” “Tapos alam mo ba ang mas nakakagulat? Parte din pala si Mari sa Harrington Family, anak siya ni Robert Harrington, pero itinakwil siya dahil nak
MALUNGKOT ang mukha nina Lina at Olivia nang mabalitaan nilang mag-re-resign na si Mari. Nahihiyang nilapitan nila si Mari habang nag-aayos ito ng mga gamit sa locker room nila. “Mari,” mahinang sambit ni Lina sa pangalan nito saka hinawakan ang ibabang bahagi ng unipormeng pang-itaas at hinila. “Uy, iiwan mo na kami?” panguso tanong niya pa rito. “Oo nga, Mari, bakit mo naman kami iiwan?” tanong naman ni Olivia. Huminto si Mari sa ginagawa niya saka siya pilit na ngumiti. Huminga muna siya nang malalim saka hinarap ang mga ito. “Kailangan kong umalis, hindi dahil sa nahihiya ako sa nangyari do’n sa party pero sa kapakanan na lang din ng lahat.” “Dahil ba kay Kate?” tanong ni Olivia. Napawi ang ngiti ni Mari saka lumungkot ang mukha. “Isa pa 'yon, Olivia. Ayoko na rin kasi makaharap si Kate dahil kumukulo lang ang dugo kong makita siya,” inis na sabi ni Mari. “Pero, Mari, naguguluhan kami. Kung stepsister mo siya ibigsabihin no’n, e, hindi siya tunay na Harrington? Hind
HINILA ni Epiphani ang kamay ni Mari papunta sa kusina. May gusto lang siyang i-confirm dito base sa napanuod niyang balita sa TV. “Umamin ka nga sa akin, Mari. Totoo ba ang lahat ng ‘yon?” naguguluhang tanong ni Epiphania. Napataas ng kilay si Mari. “Po? Ang alin, La?” Kitang-kita ni Epiphania sa mga mata ni Mari na tila bang pinipilit nitong iwasan ang ganitong usapan. “Mari, naman. H’wag ka nang mag maang-maangan. Napanuod ko sa balita ang tungkol sa inyo ni Clarence. Totoo bang kasal na kayo? At si Gianni ay anak ni Clarence?” Natigilan si Mari sa narinig niya. Hindi niya alam kung paano niya sasagutin ang mga tanong ng lola niya. Nahihiya siyang umamin. Baka nga ikahiya pa siya nito. “La. . .” may alinlangan na sambit ni Mari dito. “Ano? Hindi ka aamin?” Mula sa kusina ay kitang-kita ni Mari sina Clarence at Gianni na masayang nagkukulitan sa sala. Naisip niyang oras na para malaman ng lola niya ang totoo. Huminga muna siya nang malalim saka nagsalita. “Totoo. To
HUMIWALAY ng pagyakap si Mari nang mapansin niyang pinagtitinginan sila ng mga tao. “What’s wrong, Clarence?” kunot-noong tanong ni Mari. Tumikhim si Clarence at inayos ang sarili. “N-Nothing. Siguro nagugutom lang ako. Baka may kainan dito? O kaya snack na lang?” tugon niya habang hawak ang tyan. Marahang natawa si Mari kasi ang weird naman dahil sa gutom ay yayakapin siya. “May alam akong nagtitinda ng banana cue sa labas. Tara?” “Banana cue? Ano ‘yon?” tanong ni Clarence. Imbis na sumagot si Mari ay hinila iya ang braso nito palabas ng wet market. Pagdating nila do’n ay agad na nag-order ng dalawang banana cue si Mari. “Here,” sabi ni Mari nang ibigay ang banana cue kay Clarence. “May banana pa lang ganito?” naguguluhang tanong ni Clarence na halatang first time niya ma-encounter ang gano’ng klaseng pagkain. Nagpipigil ng pagtawa si Mari. “This is a popular snack food, Clarence. Piniritong saging na binalutan ng caramelized brown sugar. Tikman mo, masarap ‘yan.”Walang p
NANLAKI ang mata ni Mari nang mapatingala siya sa taong pumigil sa kamay ni Robert. Hindi niya inakala ang pagdating ni Clarence sa coffee shop. Paano siya nito nakita? Sinundan kaya siya? Iyon ang mga tanong na bumagabag sa isip niya.“Wala kang karapatan na saktan mo muli ang anak mo, Mr. Robert Harrington,” seryosong sabi ni Clarence kaya napataas ng kilay si Robert. Agad na binitawan ni Clarence ang pupulsuhin ni Robert. Napabuga ng hangin si Robert saka marahang natawa sa sinabi nito saka sarkastikong binaling ang tingin kay Mari. “How did you seduce this man, Mari? May tinatago ka bang kamandag na hindi ko alam?” Nanliit ang mata ni Mari saka tinaas nang bahagya ang kanyang labi. “Hindi ko siya inahas. Sadyang—” Biglang sumingit si Clarence. “I like him, Mr. Robert. Ako ang unang nagkagusto sa anak mo.” Napadilat ng mata si Robert sa sinabi ni Clarence. “What are you talking about, Clarence? Look at her. Wala kang makukuha sa kanya kasi sinira niya ang tradisyon namin
“USE me, Clarence para mabigyan ng hustisya ang mommy mo.” Hindi mawala sa isip ni Clarence ang sinabi ni Mari habang nasa byahe sila. Pagdating nila sa tapat ng bahay ni Mari ay agad naman na bumaba ito. “Thank you sa paghatid sa akin, Clarence,” wika ni Mari saka bumaba ito ng sasakyan. “No worries. Basta mag-take ka kaagad ng gamot pagsinipon ka,” habilin ni Clarence saka tumango si Mar.“Salamat, Clarence. Mag-iingat ka,” tugon ni Mari bago isinara ang pinto. Napaisip nang malalim si Mari dahil hindi siya sinagot ni Clarence kanina. May nasabi ba siyang hindi maganda? Nag-o-overthink tuloy siya habang naglalakad patungong bahay niya. Pagdating ni Clarence sa condo niya ay agad siyang kumuha ng wine at isinalin ito sa baso niya. Pumunta siya sa terrace at huminga nang malalim. Iniisip niya ang sinabi ni Mari tungkol sa hustisya ng mommy niya. Halos i-give up na niya ‘yon after that engagement party. But now, he fell in love even more because Mari wanted him to seek justice f
KABADO nang umupo si Robert sa harap ng mga board member sa mahabang conference table. Harrington Group, once a symbol of success and prosperity, was now teetering on the edge of bankruptcy. Isang hindi mapakali na katahimikan ang sumalubong sa silid. At bakas sa mukha ng kanyang mga miyembro ang pag-aalala dahil pabagsak na ang kompanya. “Thank you for gathering here today. As all you know, we are facing an unprecedented crisis, and the future of Harrington Group is in jeopardy,” malungkot na salaysay ni Robert. The atmosphere grew more tense as the board members exchanged worried glances. Hindi napigilan ni Gerald Thompson, the vice president, ang kanyang pagkabigo. “Robert, we can’t keep postponing the inevitable. Our creditors are breathing down our necks, and if we don’t take drastic action now, we’ll be left with nothing,” pag-aalalang sabi ni Gerald. Seryosong tumango naman si Cynthia Rodriguez, ang CFO ng kompanya. “I hate to say it, but bankruptcy might be our only way o