Share
บทที่ 236 จบอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด
Related chapter
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 237 พี่เปลี่ยนไปแล้วแซคคารี
ชาร์ล็อตหยุดนิ่งอย่างแปลกใจ ดวงตาที่แดงก่ำของไบรสันเต็มไปด้วยความผิดหวังและการดูถูกขณะที่เขาจ้องมองเธอ “ฉันเคยขอบคุณเธอที่ตั้งท้องแทนทิฟฟานี่ ฉันพยายามอย่างดีที่สุดที่จะให้อภัยเธอ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับทิฟฟานี่ก็ตาม แต่ในที่สุด ฉันก็เข้าใจแล้วว่า ฉันมันงี่เง่าที่ฝากความหวังไว้กับเธอ เธอไม่มีหัวใจ จากนี้ไปฉันจะตัดขาดจากเธอชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ และต่อจากนี้ไปจะไม่มีความรู้สึกเหลือระหว่างเรา มันจะมีแต่ความเกลียดชัง” “ฮ่า…” ชาร์ล็อตหัวเราะอย่างเหยียดหยามต่อหน้าภายนอกที่เย็นชาและเคร่งขรึมของไบรสัน “นายพูดราวกับว่าเรามีความรู้สึกระหว่างเราจริง ๆ งั้นแหละ นายน่าจะพูดคำเหล่านี้กับฉันนานแล้วนะ ฉันตัดสัมพันธ์ทั้งหมดกับนายทั้งหมดตั้งแต่วินาทีที่นายหลอกให้ฉันตั้งท้องกับคนแปลกหน้า เพียงเพื่อความบริสุทธิ์ของทิฟฟานี่” หูของไบรสันแดงราวกับว่าเขาถูกตบหน้า ชาร์ล็อตเลิกคิ้วอย่างภาคภูมิใจ “แต่นายพูดถูกนะ นี่เป็นครั้งแรก ที่ฉันมองนายกับทิฟฟานี่ไปในทางเดียวกัน เราเป็นศัตรูกันต่อจากนี้ และเราจะเป็นศัตรูกันไปตลอด” เธอยกมือขึ้นและโยนวัตถุมรกตเป็นประกายใส่ไบรสัน มันคือล็อกเก็ตมรกต ไบรสันรับมันต
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 238 พี่รังเกียจฉันแล้ว
“ฉันไม่เข้าใจ…” มิแรนด้าคว้าแขนของแซคคารีด้วยความตื่นตระหนก “หมายความว่ายังไง พี่จะไม่ปล่อยฉันไปง่าย ๆ งั้นเหรอ? พี่หักเงินครึ่งหนึ่งของเงินประจำปีของฉันที่ในโรงพยาบาลอย่างโหดร้าย ถ้าฉันมาเจอทิฟฟานี่ฉันจะโดนหักอีกเท่าไหร่กัน?” ดวงตาสีดำสนิทของแซคคารีเย็นเยียบราวกับธารน้ำแข็ง "พี่รักเธอมาก พี่จะกล้าตัดเงินเธออีกได้ยังไง?” มิแรนด้าถอนหายใจอย่างโล่งอก 'พี่ชายของฉันอาจตามใจฉัน แต่เขาจะเข้มงวดมาก ถ้าพูดถึงการสั่งสอนฉัน เขาตัดค่าใช้จ่ายประจำปีของฉันไปครึ่งหนึ่งแล้ว และไม่ได้ให้เงินฉันแม้แต่สตางค์เดียวตั้งแต่นั้นมา ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมเขาหลายครั้ง แต่ก็ไร้ประโยชน์' เธอเคยชินกับการใช้ชีวิตที่หรูหรา เธออดทนอยู่ไม่ไหวที่จะต้องอยู่รอดด้วยเบี้ยเลี้ยงครึ่งปี เธอจะอยู่รอดได้ยังไง ถ้าแซคคารีลดค่าใช้จ่ายของเธอลงอีก? “แต่พี่พอใจที่จะทำให้ทิฟฟานี่ต้องทนทุกข์ทรมาน ถ้าเธอเจอทิฟฟานี่อีก พี่จะทรมานทิฟฟานี่จนเธออยากจะตาย” เสียงของแซคคารีเทียบเท่ากับพายุลูกเห็บที่เย็นยะเยือก มิแรนด้าตัวสั่น “พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง พี่แซค? พี่— อ๊ะ!” แซคคารีปัดมือของเธอออก เขาขึ้นไปบนรถแล้วกระแทกประตูก่อนท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 239 การกลับมาของลอร์เลน
แซคคารีเงียบตลอดการเดินทาง ชาร์ล็อตก็เงียบตามเขา เมื่อพวกเขามาถึงประตูของเขตวิหารศักดิ์สิทธิ์ ลูคัสสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติและเหยียบเบรก “นายท่านรองครับ ดูนี่ เธอ…” ในขณะนั้น ชาร์ล็อตซึ่งนั่งถัดจากแซคคารีก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาแข็งทื่อ จากนั้น ชาร์ล็อตมองดูผู้หญิงที่มีรูปร่างทรงเสน่ห์กำลังเดินมาที่หน้ารถ หัวใจของชาร์ล็อตหยุดลงทันทีเมื่อเห็นใบหน้าที่สวยงามของหญิงสาว แซคคารีผลักประตูรถให้เปิดออกและลงจากรถทันที ชาร์ล็อตเดินตามหลังราวกับถูกดึงด้วยเชือกที่มองไม่เห็น ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้ชาร์ล็อตด้วยรอยยิ้มที่สดใส “ไม่เจอกันนานเลยนะพี่คาร์ลี่ พี่โตเป็นหญิงสาวที่สวยงาม ไม่น่าแปลกใจเลยที่พี่จะเป็นที่รู้จักในฐานะ 'ผู้หญิงที่เป็นที่ต้องการตัวมากที่สุดในรอธเซย์' สำหรับคนที่ได้เจอพี่ ยิ่งไปกว่านั้น นี่ยังอธิบายได้ว่าทำไมแซคคารีถึงเลือกพี่” มุมปากของชาร์ล็อตกระตุกอย่างแข็งทื่อ "ขอบคุณ…" เธอไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากคำสองคำนั้น ทั้งหมดที่เธอทำได้คือจ้องไปที่ผู้หญิงตรงหน้าเธอ เธอมีผมยาวนุ่มสลวยและมีรูปร่างเหมือนนางแบบ เธอไม่ได้แต่งหน้าเลย แต่ผิวที่เรียบเนียนและงดงามของเธอนั้นช
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 240 สัญชาตญาณของคนเป็นแม่
แซคคารีเปิดริมฝีปากเรียวบางของเขา แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ ชาร์ล็อตสังเกตว่ามือของแซคคารีผู้แข็งแกร่ง เย็นชา หัวใจโลหะนั้นสั่นไหวตอนที่เขาถือกล่องเหล็กนั้นไว้ในมือ 'เขาต้องเจ็บปวดแน่ ๆ ! อะไรอยู่ในกล่องเหล็กนั่นนะ?' รถของลอร์เรนจอดอยู่ไม่ไกลนัก ขณะที่เธอกำลังจะขึ้นรถ ก็ได้ยินเสียงร้องของทารกจากข้างใน พี่เลี้ยงสองคนเริ่มหงุดหงิดทันที “ทำตัวดี ๆ สิเด็กน้อย อย่าร้องไห้… แม่ของหนูจะอยู่กับหนูในรถแล้ว…” อย่างไรก็ตาม ลอร์เรนไม่ได้ขึ้นรถเพื่อปลอบลูกน้อยของเธอในทันที เธอโบกมือให้ชาร์ล็อตแทน “ไม่อยากเจอหลานชายของพี่เหรอ พี่คาร์ลี่?” ชาร์ล็อตไม่อยากอยู่ใกล้ลอร์เรนเลย แต่ด้วยเหตุผลแปลก ๆ บางอย่าง เสียงร้องของทารกดูเหมือนจะดึงเอาความสนใจของเธอ เธอรู้สึกราวกับว่ามีแรงดึงดูดที่รุนแรงและต้านทานไม่ได้กำลังเรียกเธอจากแหล่งกำเนิดของเสียงร้องนั้น ขาของเธอเคลื่อนเข้าหามันราวกับว่าพวกมันมีเจตจำนงของตัวเอง พี่เลี้ยงเริ่มประหม่า “คุณลาร์สัน เธอเป็นใครคะ? คุณวาเลนไทน์สั่งไว้เฉพาะ ว่าไม่อนุญาตให้คนแปลกหน้าจับตัวเด็กนะคะ” ลอร์เรนหัวเราะคิกคัก “อย่างี่เง่าไปหน่อยเลย เธอคือพี่สาวของฉันเอง เธอไ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 241 ใครผูกกระดิ่งรอบคอเสือก็แก้มันเองแล้วกัน
รอยยิ้มลึกลับผุดขึ้นที่มุมริมฝีปากของลอร์เรน “ฉันคิดว่าแซคคารีก็น่าจะเห็นว่าเขาทั้งคู่เหมือนกัน” ชาร์ล็อตให้ความสนใจไปที่ทารก ดังนั้น เธอจึงไม่สังเกตเสียงเยาะเย้ยถากถางในน้ำเสียงของลอร์เรน ดวงตาของเธออยู่ที่ทารกขณะที่เธอพึมพำ “ยินดีด้วย ลูกชายของเธอน่ารักจริง ๆ ” ในฐานะที่เป็นคนที่ไม่ชอบเด็ก ชาร์ล็อตไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงสนใจลูกชายของลอร์เรนมากขนาดนี้ เธออยากจะกอดเด็กน้อยแบบนี้ตลอดไป และเธอก็อยากมีลูกชายเหมือนเด็กน้อยคนนี้ด้วย! “พี่คาร์ลี่ ฉันต้องไปแล้ว ส่งลูกชายคืนให้ฉันด้วย” เสียงของลอร์เรนดังขึ้นกระตุ้นเธอ ชาร์ล็อตทำได้เพียงแต่วางทารกกลับเข้าไปในรถเข็นอย่างไม่เต็มใจ แต่เด็กน้อยกำเสื้อของเธอแน่นและไม่ยอมปล่อยเธอไป หลังจากที่พี่เลี้ยงสองคนบังคับแงะมือเล็ก ๆ ของเขาให้หลุดออก น้ำตาก็ไหลออกมาในดวงตาของเขา และเขาก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น ชาร์ล็อตรู้สึกราวกับว่ามีคนเอาเข็มมาจิ้มหัวใจเธอเมื่อเธอได้ยินเขาร้องไห้ เธอมองอย่างว่างเปล่าขณะที่รถขับออกไปพร้อมกับทารก ชาร์ล็อตรู้สึกว่างเปล่าในใจ และดูเหมือนว่าเธอว่างเปล่าจนเหลือแต่เปลือก หลังจากที่พวกเขากลับบ้านแล้ว แซคคารีไปห้องทำงานกับกล่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 242 ไปเจอแม่สามี
"ฮะ!?" ชาร์ล็อตร้องด้วยความตื่นตระหนก “นายจริงจังเหรอ?” แซคคารีตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ใช่ ฉันจริงจัง” ชาร์ล็อตส่ายหัว “ฉันแนะนำให้นายคิดอีกครั้งนะ ฉันเห็นว่าของพวกนี้มีความหมายกับนายมาก นายต้องการที่จะทำลายมันตอนนี้เพราะนายปล่อยให้อารมณ์ของนายอยู่เหนือกว่านาย ฉันค่อนข้างมั่นใจว่านายจะต้องเสียใจหลังจากที่นายสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ดูเพชรบนแหวนนี้สิ มันใหญ่และออร่ามาก มันต้องมีราคามากแน่ ๆ ถ้าเอาไปเผาทิ้งมันจะเสียเปล่า—” “เธอจะช่วยฉันไหม?” แซคคารีตัดบทของเธอ ทำให้ชาร์ล็อตตกใจ “ก็ถ้านายยืนยัน แน่นอน ฉันจะช่วย!” “งั้นก็เอาไป” "งั้นก็ได้…" ชาร์ล็อตเขย่งเท้าไปที่โต๊ะ ก่อนหน้านี้เธอเคยยืนอยู่ข้างหลังของแซคคารี และในตอนนั้นเองที่เธอเห็นใบหน้าของแซคคารี เธอสังเกตเห็นร่องรอยของความโศกเศร้าจาง ๆ แผ่รุนแรงไปทุกด้านของใบหน้าที่แกะสลักอย่างสมบูรณ์ของเขาซึ่งปกติแล้วเขาจะมีท่าทางเคร่งขรึม แต่ตอนนี้เปลวไฟสีแดงอันชั่วร้ายที่เรียกว่าความเศร้าโศกกำลังแผดเผาอยู่ภายในดวงตาของเขา เขาดูเจ้าชู้ มีเสน่ห์ และในขณะเดียวกันก็ทำให้หัวใจของชาร์ล็อตเจ็บปวด เธอนึกถึงคืนที่แซคคารีเข้าใจผิดค
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 243 แอนนาลิต้า วาเลนไทน์
ช่วงเวลากลางคืนค่อย ๆ ใกล้เข้ามา มีเรือสำราญอยู่ในทะเล มันหรูหราและมีแสงระยิบระยับ เรือสำราญลำนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่แซคคารีเตรียมไว้ให้แม่ของเขา และงานฉลองวันเกิดของเธอจะจัดขึ้นบนเรือสำราญลำนี้ในเย็นวันนี้ ชั้นแรกของห้องโดยสารสว่างไสวด้วยแสง ทุกคนที่เข้าร่วมงานปาร์ตี้มีฐานะร่ำรวยและน่านับถือ บางคนเป็นคนดังที่มีชื่อเสียง และแม้แต่พนักงานเสิร์ฟก็เป็นนางแบบที่แม่ของแซคคารีเลือกมาอย่างดี โต๊ะอาหารสีขาวตรงกลางห้องโดยสารนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ แอนนาลิต้านั่งอยู่ที่โต๊ะ และผู้ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะรับประทานอาหารโต๊ะเดียวกันกับเธอ ก็เป็นญาติสนิทของครอบครัว แม้ว่าชาร์ล็อตจะมีประสบการณ์มากมาย แต่เธอก็ยังตะลึงกับความอลังการของห้องโดยสารเมื่อเธอมาถึงประตู "ขอมือหน่อย" เสียงของแซคคารีดังขึ้นจากด้านซ้ายของเธอ เธอไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่เธอยังคงทำตามที่เขาบอกและยื่นมือขวาให้เธอโดยอัตโนมัติ คิ้วหนาและรูปร่างของแซคคารีกระตุกเล็กน้อยขณะที่เขาพูดอีกครั้ง “อีกมือหนึ่ง…” “โอ้! ฉันนี่โง่จริง!” ชาร์ล็อตรีบยื่นมือซ้ายให้เขา ในวินาทีถัดมาเขาจับมือซ้ายของเธอและวางไว้บนแขนของเขา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 244 ตราบใดที่เขาเข้าใจ
แซคคารีบอกชาร์ล็อตว่าแอนนาลิต้าที่ขอให้เขาพาเธอมาที่นี่... แต่ทำไมเธอถึงบอกว่าเธอไม่เคยเชิญเธอล่ะ? ชาร์ล็อตรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เมื่อพิจารณาถึงพฤติกรรมที่เย็นชาและเยือกเย็นตามปกติของแซคคารีทุกครั้งที่เขามีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น เธอคิดว่าแม่ของเขาอาจจะเป็นคนแบบเดียวกับเขาเช่นกัน อย่างที่กล่าวกันว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ชาร์ล็อตไม่เห็นก็คือว่าคิ้วของแซคคารีขมวดแน่น บริกรมืออาชีพชั้นสูงนำเก้าอี้สองตัวมาทันที หลังจากที่ชาร์ล็อตนั่งลง เธอนึกอย่างเชื่องช้าว่าสมาชิกในครอบครัวทั้งหกของแซคคารีกำลังจ้องมองเธอราวกับว่าเธอเป็นมนุษย์ต่างดาว แต่ไม่มีใครพูดอะไร แอนนาลิต้ากลอกตา "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไม่พูดคุยกันล่ะ?” หญิงวัยกลางคนยิ้มแห้ง ๆ แล้วพูดว่า “ในที่สุดคุณก็มา แซคคารี รู้ไหมว่าทุกคนรอเธออยู่?” ชายชราอีกคนสวมสร้อยทองหนาพูดขึ้นทันที “ใช่แล้ว แซคคารี ทุกคนรอเธออยู่ แม้ว่าเราจะแก่กว่าเธอ แต่เธอก็ดูแลธุรกิจของเรามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา หากไม่ใช่เพราะเธอ เราคงไม่สามารถสะสมทรัพย์สินได้มากมายขนาดนี้ เราแทบจะไม่เห็นเธอเลยเพราะเธอยุ่งอยู่เสมอ ดังนั้น เราจึงขอถือโ
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
