Share

บทที่ 238 พี่รังเกียจฉันแล้ว

“ฉันไม่เข้าใจ…”

มิแรนด้าคว้าแขนของแซคคารีด้วยความตื่นตระหนก

“หมายความว่ายังไง พี่จะไม่ปล่อยฉันไปง่าย ๆ งั้นเหรอ? พี่หักเงินครึ่งหนึ่งของเงินประจำปีของฉันที่ในโรงพยาบาลอย่างโหดร้าย ถ้าฉันมาเจอทิฟฟานี่ฉันจะโดนหักอีกเท่าไหร่กัน?”

ดวงตาสีดำสนิทของแซคคารีเย็นเยียบราวกับธารน้ำแข็ง

"พี่รักเธอมาก พี่จะกล้าตัดเงินเธออีกได้ยังไง?”

มิแรนด้าถอนหายใจอย่างโล่งอก

'พี่ชายของฉันอาจตามใจฉัน แต่เขาจะเข้มงวดมาก ถ้าพูดถึงการสั่งสอนฉัน เขาตัดค่าใช้จ่ายประจำปีของฉันไปครึ่งหนึ่งแล้ว และไม่ได้ให้เงินฉันแม้แต่สตางค์เดียวตั้งแต่นั้นมา ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมเขาหลายครั้ง แต่ก็ไร้ประโยชน์'

เธอเคยชินกับการใช้ชีวิตที่หรูหรา เธออดทนอยู่ไม่ไหวที่จะต้องอยู่รอดด้วยเบี้ยเลี้ยงครึ่งปี เธอจะอยู่รอดได้ยังไง ถ้าแซคคารีลดค่าใช้จ่ายของเธอลงอีก?

“แต่พี่พอใจที่จะทำให้ทิฟฟานี่ต้องทนทุกข์ทรมาน ถ้าเธอเจอทิฟฟานี่อีก พี่จะทรมานทิฟฟานี่จนเธออยากจะตาย”

เสียงของแซคคารีเทียบเท่ากับพายุลูกเห็บที่เย็นยะเยือก

มิแรนด้าตัวสั่น

“พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง พี่แซค? พี่— อ๊ะ!”

แซคคารีปัดมือของเธอออก เขาขึ้นไปบนรถแล้วกระแทกประตูก่อนท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status