ในวันที่เย่ซิงหยวี่หย่าร้าง ข้อตกลงการหย่าร้างฉบับหนึ่งได้ติดเป็นอันดับหนึ่งของฮอตเสิร์ช [เนื่องจากความผิดปกติของฝ่ายชาย ไม่สามารถปฏิบัติตามภาระหน้าที่พื้นฐานของสามีและภรรยาได้] คืนนั้น ผู้หญิงถูกคนกระชากขึ้นไปในรถคันหนึ่ง ผู้ชายกัดริมฝีปากเธอ รูปลักษณ์ที่ดุร้ายถูกเปิดเผยออก "ผมผิดปกติหรือไม่ คุณเย่สามารถตรวจสอบได้ในคืนนี้เลย" เย่ซิงหยวี่ที่หลังการหย่าร้าง กลายเป็นนักออกแบบนานาชาติ มีหนุ่มหล่อมากมายรอบตัว เมื่อเห็นผู้ชายรอบตัวเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ สามีเก่าที่เย็นชาคนนั้นทนไม่ไหวแล้ว วิ่งไปหาเธอบ่อยๆ เกี้ยวพาราสีอย่างเผด็จการแต่อ่อนโยน "ที่รัก กลับบ้านกับผมดีไหม?" "ประธานเฟิงคะ ความรักที่มาสายจะต่ํากว่าหญ้าเลย" "โอเค ผมด้อยกว่าหญ้า ผมเป็นคนขี้ประจบ ผมผิดแล้ว ที่รัก กลับมาเถอะ..." (1V1 + บริสุทธิ์ทั้งคู่)
View Moreเย่ซิงหยวี่ส่ายหัว "ยังเลย"กี่คนเริ่มสั่งอาหารเย่ซิงหยวี่พูดกับเผยเหยียนยวี่ในโทรศัพท์ว่า [ฉันให้พนักงานของฉันสั่งอาหารก่อนแล้วนะคะ]เผยเหยียนยวี่ตอบเธอว่า [โอเค พวกคุณกินก่อนเลย ผมเพิ่งสัมภาษณ์เสร็จ กําลังอยู่ในระหว่างทาง]เย่ซิงหยวี่วางโทรศัพท์ลงและพูดกับพวกเธอว่า "คุณเผยบอกว่าเขากําลังอยู่ในระหว่างทาง เรากินก่อนเถอะ"พูดจบ บริกรก็ส่งอาหารเข้ามา และนําไวน์ต่างประเทศที่มีชื่อเสียงหนึ่งขวดเข้ามาด้วยเย่ซิงหยวี่มองแวบหนึ่ง "ฉันไม่ได้สั่งไวน์ขวดนี้นะ""เป็นคุณผู้หญิงคนหนึ่งส่งให้ค่ะ เธอฝากให้ฉันบอกคุณว่า ขอให้คุณมีความสุขในการหย่าร้าง" บริกรไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พูดตามคําอวยพรสีหน้าของเย่ซิงหยวี่เย็นลง หยิบไวน์ขวดนั้นมาถามบริกรว่า "คุณผู้หญิงคนไหนให้ส่ง""เธอไม่ได้บอกว่าแซ่อะไรเลย""เป็นคนที่ผิวขาว ใส่กระโปรงสีขาวชุดหนึ่งใช่ไหม""ใช่เลย" บริกรพยักหน้าน่าจะเป็นเซี่ยชิงเฉินจงใจส่งไวน์ขวดนี้มาให้เธอรำคาญเย่ซิงหยวี่ยืนขึ้น "เธออยู่ห้องส่วนตัวห้องไหน"บริกรบอกว่า "นี่มาจากห้องส่วนตัว 106 ค่ะ"เย่ซิงหยวี่ได้ยินหมายเลขห้องส่วนตัว ถือเหล้าต่างประเทศพูดกับซูเหยียนเหยียนว่า "
เวลา 19.30 น.เย่ซิงหยวี่มาถึงตึกเฟิงหยีก่อน จากนั้นซูเหยียนเหยียนก็มาถึง ทั้งสองพบกันที่ประตูทันทีที่ซูเหยียนเหยียนลงจากรถก็จับมือเย่ซิงหยวี่ไว้"วันนี้คุณหย่ากับเฟิงป๋อเหยียนแล้วเหรอ" เรื่องนี้เย่ซิงหยวี่ส่งให้เธอทราบจากข้อความแล้ว ซูเหยียนเหยียนเป็นห่วงเธอมาก"เป็นการจดทะเบียนหย่า ใบหย่าร้างต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนถึงจะรับได้" เย่ซิงหยวี่ยกริมฝีปากซูเหยียนเหยียนมองเธอ "ซิงหยวี่ คุณเสียใจไหม""ไม่เสียใจนะ ฉันพูดไปนานแล้ว นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการนะ ในที่สุดก็หลุดพ้นไปได้แล้ว" เธอยิ้มจนตาโค้ง มองไม่ออกว่าเศร้าซูเหยียนเหยียนจ้องเธออยู่สักพัก เหมือนอยากจะปลอบใจเธอ ตั้งใจเพิ่มเสียงขึ้นแล้วพูดว่า "งั้นก็ดี ขอให้ซิงหยวี่ของเรากลับมาเกิดใหม่"เย่ซิงหยวี่ส่งเสียง "อืม" แล้วหลุบตาลงมา ไม่มีใครเห็นความเศร้าโศกในก้นตาของเธอเธอบอกตัวเองว่าอย่าไปคิดเลย ทุกอย่างมาถึงจุดนี้จะดีมากแต่ทันใดนั้น รถโกสท์คันหนึ่งก็จอดอยู่ตรงหน้าพวกเธอซูเหยียนเหยียนมองเข้าไป เห็นว่าผู้ชายในรถงอขาทั้งสองข้างอยู่ ขากางเกงรีดจนเรียบมาก เซี่ยชิงเฉินที่อ่อนโยนนั่งอยู่ข้าง ๆซูเหยียนเหยียนทำหน้าเย็นลง พูดกับเย่ซิง
สิ่งที่เขาทำเป็นเรื่องมีทั้งข้อดีและข้อเสียตอนแรกมันขู่เธอได้ แต่ตอนนี้เรื่องสำเร็จแล้ว ก็แปลว่าหรงเยว่ไป๋ก็ได้คิดร้ายกับเฟิงป๋อเหยียนด้วย ในเมื่อเขาสามารถคุกคามเธอได้ งั้นเธอก็ทำได้เช่นกัน"สิ่งที่ผมทำทั้งหมดนี้ เป็นเพื่อช่วยพี่สามหลุดพ้นจากผู้หญิงที่ร้ายกาจอย่างคุณ" หรงเยว่ไป๋ขึงตาใส่เธอเย่ซิงหยวี่กล่าวว่า "คุณทำเพื่อเขาหรือเพื่อตัวคุณเองกันแน่ คุณรู้อยู่ในใจ ทั้งๆที่เป็นเพราะอยากช่วยเซี่ยชิงเฉินแย่งเฟิงป๋อเหยียนไป ยังพูดอย่างดีแบบนั้นด้วยซ้ำว่าช่วยเขาอยู่ คุณเคยถามเขาว่าต้องการหรือไม่เหรอ เขาเห็นด้วยแล้วหรือ"หรงเยว่ไป๋พูดไม่ออก "คุณไม่กลัวว่าผมจะบอกข้อตกลงระหว่างคุณกับป้าชูหลานให้พี่สามหรือ""บอกไปเลย อย่างมากก็ตายด้วยกัน ที่ฉันยากลําบาก คุณก็อย่าคิดจะใช้ชีวิตอย่างดีเลย" เย่ซิงหยวี่ส่งเสียงฮื่ม เห็นว่าเขาไม่พูดแล้ว ก็ค่อย ๆ เอามือของเขาออก พูดด้วยน้ำเสียงสงบ "คุณใส่ร้ายฉันครั้งหนึ่ง ฉันคืนด้วยการตบหน้าคุณหนึ่งครั้ง มันยุติธรรมมาก"หลังจากพูดประโยคนี้เสร้จ เธอก็เรียกแท็กซี่คันหนึ่ง และออกจากสำนักกิจการพลเรือน เมื่อมาถึงเอ็นเอเอสกรุ๊ป เย่ซิงหยวี่ได้รับโทรศัพท์จากแม่สามี เ
เมื่อได้ยินคําตอบของเธอ ทุกคนก็ตกตะลึงเซี่ยชิงเฉินมองเฟิงป๋อเหยียนแวบหนึ่ง สีหน้าของเขาไร้อารมณ์ ดูเย็นชามาก"เยว่ไป๋ คุณสนิทกับซิงหยวี่มาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ" เซี่ยชิงเฉินถามหรงเยว่ไป๋"เพราะการเข้ากันช่วงนี้" หรงเยว่ไป๋ถอนความประหลาดใจในสายตา มองไปที่เซี่ยชิงเฉินด้วยรอยยิ้ม ไม่คิดว่าเย่ซิงหยวี่จะให้ความร่วมมือขนาดนี้ คาดไม่ถึงจริง ๆวินาทีต่อมา เขาเดินไปข้าง ๆ เย่ซิงหยวี่ ยกมือขึ้นกอดไหล่เธอ "งั้นไปกันเถอะ ผมจะส่งคุณกลับไป"เย่ซิงหยวี่มองเขาแวบหนึ่งอย่างเย็นชาสายตาของเฟิงป๋อเหยียนเย็นจนฆ่าคนได้"ได้หย่าไปแล้ว ให้ความร่วมมือหน่อย" หรงเยว่ไป๋เอนตัวเข้าใกล้ข้างหูเธอ และกระซิบว่า "พี่สามมองคุณอยู่เลย อย่าเกิดอุบัติเหตุอื่นที่นี่เลย"เย่ซิงหยวี่มองเฟิงป๋อเหยียนแวบหนึ่งสายตาของเขาตกลงบนมือของหรงเยว่ไป๋ที่กอดบนไหล่ของเย่ซิงหยวี่เย่ซิงหยวี่เอื้อมมือไปโอบเอวของหรงเยว่ไป๋ และพยักหน้าให้เฟิงป๋อเหยียน "งั้นเราไปก่อนแล้วนะ""เดี๋ยวก่อน" เฟิงป๋อเหยียนตะโกนเรียกพวกเขาทั้งสองหันหลังกลับเฟิงป๋อเหยียนก็ยิ้มทันที จับมือเซี่ยชิงเฉินไว้ และเดินไปหาพวกเขาทีละขั้น แล้วพูดอย่างสงบว่
เย่ซิงหยวี่และเฟิงป๋อเหยียนก็ไม่ได้คุยกันเช่นกัน พวกเขายืนอยู่ด้วยกัน ผู้ชายหล่อและผู้หญิงสวย แต่บรรยากาศกลับแย่มากรอคิวอยู่สักพัก ถึงตาพวกเขาแล้วทั้งสองเดินไปข้างหน้า นั่งบนเก้าอี้พนักงานที่ดำเนินการจดทะเบียนการหย่าถามว่า “สองท่านมาฟ้องหย่าเหรอ”"อืม" เย่ซิงหยวี่ตอบ และแสดงเอกสารออกมาพนักงานมองพวกเขาไปซ้ายทีและขวาที "สองท่านหน้าตาเหมาะกันขนาดนี้ ผู้ชายหล่อและผู้หญิงสวย ทำไมจะต้องหย่าล่ะ"พวกเขาสองคนเป็นคนที่ดูดีที่สุดในคู่รักที่มาหย่าร้างทั้งหมดแล้วผู้ชายดูคุ้นตาเป็นพิเศษ เหมือนเคยเจอในเมื่อก่อนเย่ซิงหยวี่พูดเบา ๆ ว่า "ความรู้สึกไม่เข้ากัน""เอาข้อตกลงการหย่าร้างมาด้วยหรือเปล่า""เอามาแล้วค่ะ" เย่ซิงหยวี่นําข้อตกลงการหย่าร้างที่เธอเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกมา เซ็นชื่อตัวเอง แล้วย้ายไปที่ข้างหน้าเฟิงป๋อเหยียน "คุณเซ็นชื่อหน่อย"เฟิงป๋อเหยียนมองแวบหนึ่ง ข้อตกลงการหย่าร้างเป็นฉบับแก้ไข ด้านบนเย่ซิงหยวี่ไม่ได้เอาอะไรเลยแม้แต่คฤหาสน์ของเขตหรงจิ่วไถเธอก็ละทิ้งไปแล้ว"คุณไม่เอาอะไรเลยหรือ?" เฟิงป๋อเหยียนถามเธอเย่ซิงหยวี่ส่งเสียง "อืม" เบา ๆเธอไม่มีสิทธิ์ไปเอาปีนั้นเป็น
"ไม่เกี่ยวกับคุณ" เฟิงป๋อเหยียนมองเธอ พูดด้วยน้ำเสียงที่หดหู่การเคลื่อนไหวของเย่ซิงหยวี่ชะงัก เธอหยิบเน็คไทมา พันบนคอของเขาอย่างระมัดระวังและผูกปมอย่างชํานาญใช่สิเขามีเซี่ยชิงเฉินแล้ว ต่อไปจะไม่ต้องการให้เธอมาใส่ใจอีกแล้ว ด้วยท่าทางที่เป็นกุลสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่ของเซี่ยชิงเฉิน เป็นไปไม่ได้ที่จะผูกเน็คไทไม่เป็นหรอกหลังจากผูกเน็คไทเสร็จแล้ว เธอก็หยิบเข็มกลัดเนคไทมา ผูกไว้ที่คอเสื้อของเขา ผู้ชายที่สวมสูทหล่อเป็นพิเศษ มีความรู้สึกเย็นชาและห่างเหินที่ทำให้คนไม่สามารถเข้าใกล้ได้"เสร็จ" หลังจากทำทุกอย่างนี้เสร็จ เย่ซิงหยวี่ก็ยิ้มให้ เพิ่งอยากจะเดินจากไป ก็ถูกเฟิงป๋อเหยียนกอดเอวไว้และดึงไปข้างหน้าพอเงยหน้าขึ้น ก็คือใบหน้าที่ลึกและสามมิติของเขาปลายจมูกของทั้งสองคนเกือบจะติดกันเขาถามด้วยเสียงต่ำว่า "ยังมีอะไรอยากจะพูดอีกไหม"ลมหายใจที่เขาพ่นออกมา ทั้งหมดหกลงบนริมฝีปากที่บอบบางของเธอขนตาของเย่ซิงหยวี่สั่นสะเทือน สีหน้ากลับมาเป็นธรรมชาติ ราวกับว่าผู้ชายที่เซ็กซี่และมีเสน่ห์ที่ตรงหน้านี้ไม่มีอยู่จริง"หลังจากหย่าแล้ว ขอให้คุณมีความสุข" เย่ซิงหยวี่อดทนต่อความขมขื่นในก้นบึ้งของห
ผลักประตูออก เขานั่งบนโซฟาอย่างเงียบ ๆ ร่างสูงได้คลุมด้วยเสื้อคลุมนอน"คุณมาทำไม" เฟิงป๋อเหยียนเห็นว่าเธอแต่งตัวสวยขนาดนี้ คิดว่าน่าจะมาขอคืนดีสายตาของเย่ซิงหยวี่ตกลงบนการตรึงกระดูกหักที่ขาของเขา "บอกว่าวันนี้ไปหย่าไม่ใช่เหรอ"สีหน้าของเฟิงป๋อเหยียนเย็นชาลง "รอไม่ไหวจริงๆนะ"เย่ซิงหยวี่ไม่ได้พูด รอเขาอย่างเงียบ ๆเฟิงป๋อเหยียนหัวเราะเยาะตัวเองและตะโกนว่า "สวี่มู่""ท่านครับ คุณเรียกหาผมหรือ?" สวี่มู่เปิดประตูและเข้ามาจากด้านนอกเฟิงป๋อเหยียนหันหัวไป "ไปที่ห้องแต่งตัวเอาเสื้อผ้ามาให้ผม""เอ่อนายท่านครับ ปกติเป็นคุณนายเอาให้คุณไม่ใช่เหรอ" สวี่มู่ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทั้งสอง เขาเกาหัวเย่ซิงหยวี่พูดว่า "ฉันไปช่วยเอามาให้คุณเถอะ"เธอคิดว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว แต่เฟิงป๋อเหยียนปฏิเสธเธอ "ไม่ต้อง สวี่มู่ คุณไปช่วยเอามา"สวี่มู่ได้แต่ไปช่วยเฟิงป๋อเหยียนเอาเสื้อผ้าด้วยหน้าขมขื่นในห้องนอนเหลือสองคน เฟิงป๋อเหยียนขึงตาใส่เธอ แต่เธอเงียบพอบอกว่าจะหย่า ก็แต่งตัวสวยขนาดนี้ ช่างรอไม่ไหวจริงๆก็ดี เขาจะให้เธอสมหวังเขาต้องดูว่าหลังจากหย่าร้างแล้ว เธอจะใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกแบบไห
หลังจากเย่ซิงหยวี่ประหลาดใจแล้วก็กลับมาสงบอีกครั้งปรากฎว่าที่หรงเยว่ไป๋บอกว่าจะช่วยเธอหย่า มันหมายความว่าอย่างนี้ทำให้เฟิงป๋อเหยียนคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ซื่อสัตย์อย่างสิ่นเชิง อ่อยเพื่อนสนิทของเขาอยู่ลับหลัง แบบนี้ เฟิงป๋อเหยียนก็จะทิ้งเธอไปช่วงเวลานี้มาถึงอย่างกะทันหันเย่ซิงหยวี่กลับรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย แต่ก็ยังต้องให้ความร่วมมือ เพียงเพราะว่านี่เป็นด่านสุดท้ายแล้วเธอยิ้มแล้วพูดว่า "ขอโทษนะคุณเฟิง คนอย่างฉันแตกต่างจากคุณ หลังจากหย่าแล้ว ฉันต้องมีที่พึ่ง คุณก็รู้ว่ากรุ๊ปของบ้านฉันตอนนี้อยู่ภายใต้การดูแลของลุงคนที่สองของฉัน บ้านฉันเสื่อมสลายแล้ว ต้องมีที่พึ่งพา ไม่งั้นคนอื่นจะไม่ยอมทำธุรกิจกับเราสิ"เมื่อได้ยินอย่างนั้น สายตาของเฟิงป๋อเหยียนตกลงมาที่เธอ หนักอละเฉียบคมมากเย่ซิงหยวี่ใจเต้นแรง รู้สึกกลัวเล็กน้อย แต่ก็ยังคงพูดต่อไป "และความฝันของฉันด้วยนะ คุณไม่ยอมช่วยฉันให้มันเป็นจริง ฉันต้องหาคนที่เต็มใจที่จะช่วยให้ฉันสมหวังสิ""ดังนั้นความรักที่คุณแสดงออกมาหลังจากแต่งงานกับผม ล้วนเป็นของปลอมหรือ?" เขาถามเธอเย่ซิงหยวี่พยักหน้า และยิ้มตามปกติ "คุณเฟิง เราเป็นผู้ใหญ่กัน
"หรงเยว่ไป๋ชอบเซี่ยชิงเฉิน คุณไม่สามารถยั่วยวนเขาได้" เฟิงป๋อเหยียนพูดอย่างเย็นชาว่า "เผยเหยียนยวี่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแต่งงานกับคุณ คุณหยุดฝันได้แล้ว""บางที ด้วยหน้าตามันจะเป็นไปได้ก็ไม่แน่นะ" เย่ซิงหยวี่เอียงหัว ทันใดนั้นก็ยิ้มอย่างรุนแรง"คุณหัวเราะอะไร?""ฉันหัวเราะเยาะคุณที่บริสุทธิ์ไง ประธานของเฟิงหัวกรุ๊ปที่สง่างาม ทำไมจะบริสุทธิ์ขนาดนั้นล่ะ ก็เหมือนกับที่ฉันร่วมมือกับเผยเหยียนยวี่ ฉันจะเสียหายอะไรไปได้ล่ะ อย่างมากก็คือเขาอยากนอนกับฉันสิ งั้นฉันก็แสร้งทำเป็นสาวบริสุทธิ์ดีกว่า ถ้าราบรื่น ฉันจะเป็นนักออกแบบนานาชาติในไม่ช้า ถึงตอนนั้นฉันก็กลายเป็นคนดังแล้ว ถ้าแย่สุด ฉันก็จะได้รับความโปรดปรานและเงินไม่น้อย สำหรับฉัน ไม่มีอะไรเสียหายหรอก""คุณบ้าไปแล้วเหรอ" เฟิงป๋อเหยียนใจเย็นลง ไม่เข้าใจพฤติกรรมของเธอเลย "ผมได้บอกคุณแล้ว รออีกสองปี ผมก็จะสนับสนุนให้คุณเป็นนักออกแบบนานาชาติ""ฉันไม่ต้องการอีกสองปี" เย่ซิงหยวี่ขัดจังหวะเขา "ฉันต้องการตอนนี้ ถ้าคุณให้ไม่ได้ คนอื่นให้ได้ ทำไมฉันต้องรอคุณด้วย เฟิงป๋อเหยียน ฉันโตขึ้นแล้ว จะไม่เชื่อฟังคำสัญญาลมๆของคุณอีกแล้ว"เฟิงป๋อเหยียนตกตะลึง ในด