บทที่ 196

อวิ๋นซูถึงกับจิบน้ำไปหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้ช่วยดับแรงความปรารถนาที่เอ่อล้นอยู่ในลำคอของเธอให้เย็นลงได้

เฮ่อเยียนสือลูบไล้คอของเธอแล้วถามอย่างจงใจว่า "เป็นอะไรเหรอ?"

อวิ๋นซูกรอกตามองเขาด้วยความหงุดหงิด: “ฉันจะออกไปสูดอากาศ”

หลังจากพูดจบ เธอก็รีบหนีจากเงื้อมมือของเฮ่อเยียนสือ และออกไปข้างนอก เพื่อโทรศัพท์คุยหลินเหมียวเหมียวว่าจะไปเก็บสตรอเบอร์รี่ที่สวนไหน

แต่ทุกครั้งที่พูดถึงสตรอเบอร์รี่ อวิ๋นซูก็รู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัว

เฮ่อเยียนสือมองดูเธอด้านหลังด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ในแววตา

ทันใดนั้น ข้อความของหลี่ชวนก็แจ้งเตือนขึ้นมา

【ท่านครับ ตระกูลเมิ่งกำลังสืบสวนคุณหนูไต้】

ดวงตาของเฮ่อเยียนสือหรี่ลงเล็กน้อย ขณะที่แตะพิมพ์ข้อความลงไป

【ปล่อยให้พวกเขาสืบสวนไป】

ห้านาทีต่อมา หลี่ชวนก็ส่งข้อความอีกหนึ่งข้อความ

【นายน้อยเหอเหมือนกำลังสืบสวนอยู่เหมือนกัน และทั้งสองฝ่ายกำลังสืบสวนอยู่ รวมตระกูลเมิ่งกำลังสืบสวนนายหญิงเข้าไปอีก ผมกังวลว่าพวกเราอาจมีกำลังคนไม่เพียงพอที่นี่】

เฮ่อเยียนสือครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง:【ไม่ต้องห่วง ตระกูลเมิ่งจะหยุดสร้างความรำคาญให้นายหญิงในอีกไม่ช้า】

หลังจากส่งข้อความแล้ว เฮ่อเ