Share

บทที่ 463

ฉู่เชียนหลี “...”

อายุยี่สิบกว่าแล้ว ยังไม่กินยา?

สายตาที่เหลือบมองชายหนุ่มแฝงไปด้วยท่าทีรังเกียจพร้อมขมวดคิ้วท่าทางที่ดื้อรั้นยิ่ง เมื่อคิดถึงคำพูดที่แล้งน้ำใจเหล่านั้นก่อนหน้านี้ของเขา ในใจก็มีเพลิงโทสะลุกโชนขึ้นมา

ทันใดนั้น สายตาล้ำลึก เจตนาร้ายฉายแววออกมา

“เยว่เอ๋อร์ ไปเอาช้อนแกงมา”

เยว่เอ๋อร์ตอบรับ ไปหยิบมาด้วยความรวดเร็ว

ฉู่เชียนหลีโยนช้อนยาเล็กทิ้ง เปลี่ยนเป็นช้อนใหญ่ ตักยาสีดำสนิทขึ้นมาหนึ่งช้อนใหญ่ช้า ๆ บีบปากของชายหนุ่มให้อ้าออก แล้วเททั้งหมดลงไป

“อ่อก!”

ชายหนุ่มต่อต้านกำลังจะอ้วกออกมา มือของหญิงสาวรีบปิดคางของเขาทันที บีบจุดลมปราณบริเวณลำคอของเขา พยายามให้เขากลืนลงไป

ยาที่มีรสขมลงไปในท้อง ทำให้หว่างคิ้วของชายหนุ่มที่อยู่ในอาการหมดสติขมวดเข้าหากัน จนใบหน้าเหยเก

ฉู่เชียนหลีเห็นดังนั้น ยังไม่ทันจะได้สะใจ

ก็รีบตักขึ้นมาอีกช้อน แล้วพยายามเทลงไป

“อ่อก! อ่อก ๆ ...”

ชายหนุ่มนอนอยู่บนเตียง บริเวณท้องบาดเจ็บ ทำให้ขยับเขยื้อนไม่ได้ มีเพียงแค่แขนขาทั้งสี่ข้างที่สั่นระริกกำลังพยายามดิ้นรนอย่างดื้อรั้น...

เยว่เอ๋อร์ยืนอยู่ข้างเตียง เมื่อเห็นฉากนี้ ก็ตกใจจนใจสั่น

ท่านอ๋องเหม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status