บทที่ 41

ลั่วอู๋ฉางวางสาย สวมเสื้อผ้าสะอาดเรียบร้อย จากนั้นเตรียมลงไปที่ชั้นล่าง

ที่ชั้นล่าง รถเบนซ์สีดำขับเข้ามา พนักงานเปิดประตูจะเข้าไปเปิดประตู คนคนหนึ่งพุ่งเข้ามาก่อน "ฉันทำเอง!"

คนผู้นี้สวมชุดสูทสั่งตัดที่ราคาแพง หวีผมอย่างเนี๊ยบ เหมือนกับถูกหมาเลียมา

เขาก็คือหวังจื่อเฟิง ผู้ที่ตามจีบหยางหว่านอวี่

เมื่อสี่ปีก่อน ในตอนที่หัวของเขาถูกผ้าพันแผลพันไว้แล้วนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ตอนที่เห็นหยางหว่านอวี่ที่มาขอโทษ เขาตกตะลึง สายตาเหม่อลอยทันที!

หวังจื่อเฟิงให้อภัยครอบครัวหยางหว่านอวี่ทันที แต่สำหรับลั่วอู๋ฉาง กลับไม่มีความคิดที่จะปล่อยเขาไป

สี่ปีมานี้ หวังจื่อเฟิงแสดงความกระตือรือร้นต่อหยางหว่านอวี่ไม่หยุด ตอนฝันก็ยังอยากโอบกอดหญิงสาว ตอนนี้ก็คือการพิสูจน์ที่ดีที่สุด

"คุณชายหวัง ทำไมถึงเป็นคุณคะ? ไม่ได้นะคะ!" หยางหว่านอวี่ท่าทางตกใจเนื่องจากได้รับเมตตาเกินไป

หวังจื่อเฟิงตั้งใจทำเป็นยิ้มด้วยความหล่อเหลา พูดประจบ "ได้เปิดประตูเพื่อนางฟ้าหยาง เป็นเกียรติของผม"

หยางหว่านอวี่ก้าวขาสวยที่สวมถุงน่องออกมา ยิ้มแล้วพูดขึ้น "งั้นต้องขอบคุณคุณชายหวังมากนะคะ ทำไมคะคุณก็มีความสนใจต่องานเลี้ยงการกุศลในค