Share
บทที่ 47 พระชายาน่าสงสารมาก
Related chapter
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 48 ไม่ต้องการให้เจ้ารับผิดชอบ
หลังจากฟังคำพูดของป้าหวังแล้ว หลิ่วเซิงเซิงก็มองไปในทิศทางนั้นอย่างจริงจังแน่นอนว่าตรงหน้าหนานมู่เจ๋อ พวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากท่านเสนาบดีและมู่หงใช่ไหม?"ท่านพี่เจ๋อ ข้าไม่ได้อยากทำให้ท่านลำบากใจ แต่ข้าไม่อยากกลายเป็นเรื่องตลกของเมืองหลวงจริง ๆ ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าข้าตกน้ําและถูกท่านช่วยชีวิตไว้..."มู่หงก้มศีรษะลงด้วยท่าทีที่โศกเศร้า ไม่หยิ่งผยองและครอบงำเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปท่านเสนาบดีถอนหายใจ "ฝ่าบาท นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ของเสี่ยวหง เห้อ... "การแสดงออกของหนานมู่เจ๋อดูน่าเกลียดอย่างไม่อาจอธิบายได้ แต่เสี่ยวเจียงที่อยู่ข้าง ๆ กลับมองออกไปไม่ไกลอย่างมีความหมาย"พระชายา..."ทันทีที่เขาพึมพำ ทุกคนก็สังเกตเห็นหลิ่วเซิงเซิงซึ่งอยู่ไม่ไกลนักหนานมู่เจ๋อไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ มองไปในทิศทางนั้นโดยไม่รู้ตัว กลับเห็นเพียง หลิ่วเซิงเซิงที่ถอนสายตาอย่างเย็นชาสายตานี้ของเธอคืออะไร?รังเกียจ?หนานมู่เจ๋อรู้สึกว่าตนเองคงเห็นผิดไป สายตาของหลิ่วเซิงเซิงจะรังเกียจได้อย่างไร?ก็ได้ยินท่านเสนาบดีพูดว่า: "ข้าก็ไม่อยากบังคับฝ่าบาท เพียงแต่ชื่อเสียงของผู้หญิงเป็นสิ่งสําคัญที่สุด
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 49 ในที่สุดอาหลินก็ฟื้นขึ้นมา
ใบหน้าของโม่เล่าเต็มไปด้วยความกังวล "แน่นอนว่าเป็นเรื่องของอาหลิน ข้าได้ยินมาว่าพระชายาทำร้ายอาหลิน ข้าก็เลยเข้าไปดู แต่เจ้าเดาสิว่าข้าเห็นอะไร? อาหลินฟื้นขึ้นมาแล้วจริง ๆ!"เมื่อได้ยินสิ่งที่โม่เล่าพูด เสี่ยวเจียงก็ประหลาดใจก่อน จากนั้นจึงคิดถึงสิ่งที่ พระชายากับป้าหวังพูดไม่คิดว่าพระชายาช่วยอาหลินจริง ๆ..."ท่านไม่ได้บอกว่าอาหลินช่วยกลับมาไม่ได้แล้วเหรอ? ทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลับมามีชีวิตอีกครั้ง?"เขายังคงไม่อยากจะเชื่อเลยโม่เล่าปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก "สิ่งที่ข้าตกใจก็คือเรื่องนี้แหละ! ไม่ใช่แค่ข้า ยังมีหมอหลวงในวังอีกด้วย แม้ว่าข้าจะไม่ได้เป็นหมอเทวดาอะไร แต่ข้าก็ไม่ได้แย่พอที่จะคิดว่าคนที่เป็นอะไรเป็นคนที่จะตาย ในเมื่อเราพูดว่าให้คนเตรียมงานศพ นั่นก็คือต้องเตรียมงานให้กับอาหลินจริง ๆ แล้ว แต่นี่..."ขณะพูด โม่เล่าถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า: "รีบไปรายงานท่านอ๋องดีกว่า!"หลังจากพูดจบโม่เล่าก็เดินจากไปด้วยก้าวใหญ่เสี่ยวเจียงมีสีหน้าหนักใจอยู่กับที่ ด้านหนึ่งไม่อยากเชื่อว่าพระชายามีทักษะทางการแพทย์ขนาดนี้ อีกด้านหนึ่งคือพระชายากําลังช่วยชีวิตคนจริง ๆ แต่พวกเขากลับ...พระชายาคงจะ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 50 ถึงแม้ว่าจะฆ่าทุกคน
ในเวลาเดียวกัน จวนชิงหยุนหลังจากฟังรายงานของโม่เล่าแล้ว ในที่สุดใบหน้าของหนานมู่เจ๋อที่อยู่หน้าโต๊ะหนังสือก็มีสีหน้าเล็กน้อยโม่เล่าพูดสองสามคํา หลังจากเห็นท่านอ๋องไม่ตอบสนองก็ถอยกลับอย่างเงียบ ๆพอโม่เล่าถอยกลับ เสี่ยวเจียงก็พูดอย่างจริงจัง: "ท่านอ๋อง ครั้งนี้เราเข้าใจผิดพระชายาจริง ๆ เห็นท่าทางอ่อนแอของพระชายา คงใช้ความคิดอย่างมากในการช่วยอาหลิน"หลังจากเงียบไปชั่วครู่ก็กล่าวเสริมว่า "ไม่ว่าอย่างไร ครั้งนี้พระชายาก็ได้ช่วยอาหลินจริง ๆ คิดแล้วเธอก็คงเป็นผู้รู้จักตอบแทนบุญคุณ ช่วงนี้มา พระชายาก็ไม่ได้ทำอะไรเกินเลย บางทีเธออาจจะใจดีจริง ๆ"หนานมู่เจ๋อวางพู่กันในมือเบา ๆ "แล้วไงล่ะ?""คิดว่าตอนนี้พระชายาคงรอให้ท่านไปเยี่ยมเธอมาก...""ข้าไม่มีทางไป"เสี่ยวเจียงก้มศีรษะลงเล็กน้อย ไม่กล้าพูดอีกต่อไปจากนั้นก็ได้ยินหนานมู่เจ๋อพูดว่า: "ส่งเงินหนึ่งร้อยตำลึงไปให้ก็พอ"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เสี่ยวเจียงก็รู้สึกตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านอ๋องมอบรางวัลให้กับพระชายา!ครั้งนี้พระชายาคงจะมีความสุขมากอย่างแน่นอน!จวนเสนาบดี"ไม่ให้พ้น ออกไปให้พ้นหน้าข้าให้หมด! อ๊ายอ๊าย! ข้าโกรธจริง ๆ!"
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 51 แค่ข้ากับท่านที่หอชมดอกไม้
จวนอ๋องชาง จวนชิงเฟิงเมื่อได้ยินว่าหนานมู่เจ๋อให้รางวัลหลิ่วเซิงเซิงด้วยเงินหนึ่งร้อยตำลึง เสี่ยวถังมีความสุขมาก ล้อมรอบหลิ่วเซิงเซิงเฉลิมฉลองอย่างไม่หยุดหลิ่วเซิงเซิงกลับดูสงบมาก นั่งอยู่ข้างโต๊ะหนังสือ หยิบพู่กันและกระดาษ เขียนอะไรอย่างจริงจัง"ข้าน้อยรู้ว่าความพยายามของพระชายาจะได้รับการตอบแทนอย่างแน่นอน วันนี้ ท่านอ๋องตอบแทนพระชายาด้วยเงินหนึ่งร้อยตำลึง บางทีอีกไม่กี่วันท่านอ๋องก็จะยอมรับพระชายาจากก้นบึ้งของหัวใจ และต่อไปก็จะไม่หลบท่านอีกแล้ว การเข้าใจผิดก่อนหน้านี้มันคุ้มค่าจริง ๆ บางทีท่านอ๋องอาจจะรู้สึกผิดในใจ"หลิ่วเซิงเซิงฟังจนหูเป็นเสี้ยนแล้ว "เลิกฝันกลางวันได้ไหม? เขาจะรู้สึกผิด? เองคิดมากไปแล้ว""พระชายา พวกเราต้องคิดในแง่ดี ท่านดูสิหลายปีมานี้ ท่านอ๋องเคยให้รางวัลอะไรแก่ท่านที่ไหน?"เสี่ยวถังพูดอย่างมีความสุขและเดินไปหาหลิ่วเซิงเซิงอีกครั้ง "ท่านกำลังวางแผนที่จะเขียนจดหมายถึงท่านอ๋องเหรอ? อายที่จะแสดงความดีใจในใจใช่ไหม ดังนั้น..."ก่อนที่จะพูดจบก็เห็นตัวหนังสือใหญ่ "หย่า" และรอยยิ้มบนใบหน้าเสี่ยวถังก็แข็งทื่อทันที"พระชายา ทำไมท่านถึง...""ถึงอะไร? เจ้ายังคิดว่า
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 52 กำลังเล่นอะไรอยู่
หนานมู่เจ๋อเหยียบซองจดหมายด้วยความรังเกียจและจากไป ขณะที่เสี่ยวเจียงเหงื่อออกจากความลำบากใจว่าแล้วพระชายาไม่สามารถเขียนอะไรดี ๆ ได้!อยู่ที่จวนอ๋องท่านอ๋องยังขี้เกียจจะไปเจอเธอ แล้วเขาจะไปพบเธอตามนัดที่หอชมดอกไม้ได้อย่างไร?วันนี้พระชายาคงไม่ได้โง่ไปแล้วใช่ไหม?หรือคิดว่าท่านอ๋องให้รางวัลเธอเป็นเงิน คือการยอมรับเธอแล้ว?แต่เมื่อคิดถึงว่าครั้งนี้พระชายาถูกทำให้เสียใจอย่างมาก เสี่ยวเจียงจึงตัดสินใจช่วยเธอพูดสองสามคำ"ท่านอ๋อง ครั้งนี้ข้าน้อยเข้าใจพระชายาผิดจริง ๆ ผลักเธอครั้งนั้น เธอต้องเจ็บมากแน่ ๆ ต่อมายังถูกขังอยู่ในจวนเย็นอีก ถูกทำให้เสียใจอย่างมาก เธอกลับมาขอโทษพวกเรา อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้พระชายาก็มีความจริงใจมาก"ฃหลังจากหยุดชั่วครู่หนึ่ง เขากล่าวเสริมอีกว่า: "คิดแล้วเนื่องจากพระชายาทรงช่วยชีวิตอาหลินไว้ มองออกว่าจิตใจของเธอไม่เลว บางที...""ข้าไม่จำเป็นต้องไปชอบคุณเธอเพื่อคนใช้คนหนึ่ง""ขอรับ เป็นอย่างนั้นจริง ๆ แต่ไม่รู้ว่าพระชายาทำได้อย่างไร..."เสี่ยวเจียงพูดด้วยสีหน้าจริงจังและพูดอีกว่า "ใช่แล้ว ได้ยินมาว่าคนจากแก๊งอู่ชิวปรากฏตัวที่หอชมดอกไม้บ่อย ๆ บางทีเราอาจสามารถ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 53 ความอัปยศอดสูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต
หนานมู่เจ๋อชงชาแก้วหนึ่งให้ตัวเองด้วยสีหน้าสงบ แต่ขณะที่ชง แต่น้ําในแก้วกลับล้นเต็มโต๊ะทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็น่าเกลียดมาก และมือที่ถือกาน้ำชาก็ไม่สามารถหยุดสั่นได้เสียงดัง "ปัง" เขาก็ทิ้งกาน้ำชาไปที่ทางเดินที่อยู่ห่างไกลรู้สึกร้อนไปทั้งตัว มือเท้าเริ่มอ่อนแรง และเวียนหัว...รู้สึกเหมือนโดนวางยา"หลิ่วเซิงเซิง เจ้ากล้าดีมาก!"เขาที่เคยถูกยามาครั้งหนึ่งแล้ว รู้ดีว่าตัวเองโดนวางยาจริง ๆเขาไม่เคยคิดเลยว่า รอดจากพิษร้ายแรง กลับไม่สามารถหลีกเลี่ยงยานี้ได้!ตอนนั้นเคยโดนวางยาที่จวนอ๋องครั้งหนึ่ง ตอนนี้ออกจากจวนอ๋อง คาดไม่ถึงว่าจะโดนวางยานี้อีก หนานมู่เจ๋อโกรธมาก!คิดว่าผู้หญิงคนนั้นเริ่มกลับตัวกลับใจ แต่ไม่คิดว่าเธอจะกล้า..."ท่านอ๋อง ตามไม่ทัน!"เสี่ยวเจียงกระโดดเข้ามาจากนอกหน้าต่างอย่างกระอักกระอ่วน แล้วเดินไปที่โต๊ะของเขาด้วยความหอบ"คนนั้นมีศิลปะการต่อสู้สูงมาก สันนิษฐานว่าเป็นคนของที่แก๊งอู่ชิวอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนนี้เขาวิ่งหนีไปอย่างกะทันหัน อาจเป็นเพราะคนที่พามาไม่พอ ไม่แน่ว่าอีกไม่นานอาจจะพาคนมา แต่ก็อาจจะเลิกแอบโจมตีหลังจากถูกพวกเราจับได้ หรือเรากลับไปก่อนดีไหม?"ขณ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 54 ดูซิว่าเธอจะขายหน้าแบบไหน
"พระชายายังกล้ามาอีก"เสี่ยวเจียงมองเธอด้วยความโกรธ พูดพลางเอื้อมมือไปผลักเธอไปข้าง ๆ ดูเหมือนจะรังเกียจเธอที่ขวางทางเมื่อมองดูท่าทางรังเกียจของเขา หลิ่วเซิงเซิงก็สับสน ทัศนคติของชายคนนี้เปลี่ยนไปเร็วเกินไปหรือเปล่า?เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว?ทำไมรู้สึกว่าตัวเองอยู่ดี ๆ ก็โดนรังเกียจ?เห็นเสี่ยวเจียงกำลังจะนั่งรถม้าออกไป หลิ่วเซิงเซิงก็พูดอย่างรวดเร็ว: "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าแค่อยากให้เจ้ามอบจดหมายนี้ให้กับท่านอ๋อง นี่คือ...""ท่านยังนิสัยแบบนี้ไม่เปลี่ยนเลยเหรอ?"เสี่ยวเจียงอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างโกรธเคืองว่า: "พระชายา ไม่ใช่ว่าข้าน้อยไม่ไว้หน้าท่าน ท่านไม่รู้ความจริง ๆ ไร้ยางอายเกินไป ทุกอย่างต้องทําซ้ำแล้วซ้ำอีก ท่านไม่คิดว่าท่านปัญญาอ่อนมากและไร้ความปราณีเกินไปเหรอ?""ข้าทำอะไรอีก?""ท่านรู้อยู่แก่ใจ ข้าน้อยก็ไม่มีสิทธิ์พูดเยอะ ขอให้พระชายาโชคดีเถอะ!"พูดจบรถม้าก็มุ่งไปข้างหน้าหลิ่วเซิงเซิงถูกด่าจนสีหน้างงงวย เดินไปที่รถม้าก็ตะโกนว่า: "เห้ย ไม่จําเป็นมั้ง? พูดให้ชัดเจนสิ!""ไปให้พ้น!"เสียงของหนานมู่เจ๋อดังมาจากภายในรถม้า เสียงที่เย็นชาและโกรธเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าเมื่อเห็น
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 55 จะคิดยังไงก็แล้วแต่
หลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนภูมิใจมาก "ชู่ เจ้าเบาเสียงหน่อย วันนี้ละครใหญ่ต้องหาคนมาดูเพิ่มถึงจะสนุก ก็ให้เธอกลับไปทําตัวอัปลักษณ์ก่อน ข้าจะไปตามท่านพ่อมาด้วย ดูว่าหลังจากพ่อรู้ด้านที่น่าเกลียดของเธอแล้ว ยังจะตามใจเธอขนาดนั้นไหม""..."จริง ๆ แล้วหลิ่วเซิงเซิงสามารถเปิดเผยแผนการสมคบคิดของพวกเขาได้ในตอนนี้ เนื่องจากคนรอบข้างจํานวนมากเป็นพยานและสามารถพิสูจน์ได้ว่าคนในหอชมดอกไม้ถูกชายสองคนฆ่าแต่เธอกลับขี้เล่นและอยากจะทำให้ชะตากรรมของคนสองคนนี้แย่ลงเมื่อพวกเธอรู้ว่าแผนการที่จะเล่นงานตัวเองไปเล่นงานหนานมู่เจ๋อแทน ไม่รู้ว่าจะยังยิ้มออกไหมรอหนานมู่เจ๋อเห็นหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนมาฟ้อง ไม่รู้ว่าจะมีหน้าแบบไหนเพื่อที่จะทำให้พวกหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนเชื่อว่าเธอถูกวางยา หลิ่วเซิงเซิงจึงแอบปัดแก้มบนใบหน้าเล็กน้อย แต่หลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนทั้งสองไม่ได้ตามมาทันที เห็นได้ชัดว่าพวกเธอไปหาคนมาดูความน่าเกลียดของเธอมากขึ้นดีมากหลิ่วเซิงเซิงก็ไม่ได้ห้าม ตนกลับไปช่วยล้างหนานมู่เจ๋อก่อน ไม่งั้นถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับหนานมู่เจ๋อ ฉากนี้คงไม่น่าตื่นเต้นหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนมั่นใจในชัยชนะในครั้งนี้ เนื่องจากหลิ่วเซิงเซิงถูกวางย
Latest chapter
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 297 เรียกข้าว่าหมอหลิ่วก็ได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 296 อาจเป็นโรคระบาดจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 295 สงครามครั้งนี้ยังไม่สามารถรบได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 294 เจ้าจะตบข้าได้ยังไง
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 293 กลับมาเป็นเหมือนเดิมภายในไม่กี่วัน
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 292 ทำตัวเองจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 291 ไม่กล้าออกไปพบปะผู้คนอีก
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 290 พูดแล้วก็เป็นความเข้าใจผิด
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 289 อ๋องชางเชิญท่านไปงานเลี้ยง
