Share
บทที่ 340
Related chapters
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 341
ฉีเล่อฉี่สั่นไปทั่งตัวพร้อมกับมองมู่จิ่วซีอย่างไม่เชื่อ"ป้าสะใภ้รองของข้าลู่เวยหย่าได้มาหาเจ้าใช่ไหม? นางอยู่ไหน? เจ้าตอนนี้พูดออกมา ข้าสามารถรับประกันความปลอดภัยเจ้าได้ ถ้าหากเจ้ายังหลงผิดอยู่อีก คนที่ตายจะไม่ใช่แค่เจ้า ทั้งจวนฉีจะชิบหายไปพร้อมกับเจ้าด้วย!"ฉีเล่อฉี่ลุกขึ้นมาในทันที แต่ก็ไม่ได้เดินแม้แต่ก้าว นางกลับล้มพับไปกองกับพื้น เหงื่อได้ผุดออกมาจากตรงหน้าผากนาง สภาพของนางเหมือนจะตกใจกลัวมาก"เจ้าอย่ามาปฏิเสธ มีคนเห็นลู่เวยหย่าเข้าออกในจวน ถ้าไม่ใช่เจ้ากับนางติดต่อกัน งั้นในจวนฉีก็คงจะมีคนอื่นอีก เมื่อเป็นแบบนี้ทั้งจวนฉีก็จะได้รับโทษประหารเก้าชั่วโคตร" มู่จิ่วซียิ้มอย่างเย็นชากล่าวออกมาบรรดาสาวใช้ต่างกลัวจนไปหลบที่มุมห้อง ล้วนไม่มีใครกล้าเข้ามาพยุงฉีเล่อฉี่"ฉีเล่อฉี่ ข้าไม่ได้มีเวลามากนัก เจ้าไม่พูดข้าก็มีวิธีจับลู่เวยหย่า แต่โอกาสในการเอาชีวิตรอดของเจ้าก็คงจะไม่มีแล้ว"มู่จิ่วซีพอพูดจบก็เดินออกไปข้างนอก"ข้า..." ฉีเล่อฉี่สูดหายใจเฮือกใหญ่ ราวกับปลาที่กำลังจะตาย "มู่จิ่วซี ถ้าข้าพูด ข้าก็จะไม่ต้องตาย พี่ชายข้าก็จะไม่โดนหางเลขไปด้วยใช่ไหม?""ข้ามู่จิ่วซีพูดคำไหนคำนั้น โ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 342
ส่วนฉีเล่อฉี่ที่ตกใจจนไปนั่งกับพื้นก็ไม่รู้ว่าเพราะบังเอิญหรือไม่ เลยเป็นการเปิดโอกาสให้คนใต้เตียงได้ลอบโจมตีเข็มเงินปรากฎในมือและฝังตรงรอบคอ 4 จุด เลือดที่ไหลออกมาก็หยุดลงมู่จิ่วซีถอนหายใจและปาดเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากฉีหู่ซานตกใจกับเลือดที่นองพื้นและมีดบินซึ่งปักตรงคอของฉีเล่อฉี่ ผนวกกับที่ถูกมู่จิ่วซีตะคอกใส่ สภาพของเขาเลยดูโง่"มีโสมชั้นดีไหม เอาไปหั่นเป็นแว่นใส่นางปากนางประทังลมหายใจก่อน!" มู่จิ่วซีถาม"มี จะไปเอาให้เดี๋ยวนี้" ด้านหลังก็มีคนกล่าวออกมา มู่จิ่วซีก็ไม่รู้ว่าเป็นใครฉีหู่ซานคืนสติกลับมาและกล่าวอย่างร้อนลน : "คุณหนูใหญ่มู่ เล่อฉี่จะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?""ตอนนี้ประคองอาการไว้ได้ แต่ว่าใต้เท้าฉี เรื่องของน้องสาวท่านถือว่าเป็นเรื่องใหญ่แล้วจริงๆ" มู่จิ่วซีเหลือบมองฉีหู่ซานครู่หนึ่งฉีหู่ซานตกใจจนรีบคุกเข่าลงต่อหน้าของมู่จิ่วซีจนมีเสียงดัง "ตึก""คุณหนูใหญ่มู่ เจ้าช่วยข้าด้วยเถอะ ช่วยจวนฉีด้วยเถอะ ข้าไม่รู้อะทั้งนั้นจริงๆ เล่อฉี่ถูกข้าตามใจจนเสียคนจริงๆ" ฉีหู่ซานจะไม่รู้จักสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างไรมู่จิ่วซีไม่มีทางสังหารฉีเล่อฉี่ งั้นนางก็คงถูกฆ่าปิดปาก ใต้เตียงก็ถ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 343
มู่จิ่วซีได้ยกถ้วยชาขึ้นมาจรดตรงริมฝีปาก กลิ่นหอมของชาผลไม้ก็กระทบเข้ากับจมูก แต่ทว่ากลับทำให้นางเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย"ช้าก่อน!" ฉีหู่ซานจู่ๆ ก็ตะโกนขึ้นมา เขาเอื้อมมือไปทางมู่จิ่วซีเพื่อห้ามมู่จิ่วซีดื่มชา"ซิวเซียง! นี่มันเรื่องอะไร? คุณหนูให้เจ้าเอาชามามอบให้คุณหนูใหญ่มู่งั้นหรือ?" ฉีหู่ซานพอเห็นซิวเซียง ทันใดนั้นก็รู้สึกท่าไม่ดีซิวเซียงตกใจจนหดเกร็งตัวสั่นและพูดติดๆ ขัดๆ : "คุณท่าน คุณหนูให้บ่าวเอาชามาให้ บอกว่าคุณหนูใหญ่มู่คงลำบากแย่ พวกเราคงไม่อาจทำเฉยได้ ดังนั้นเลยเรียกบ่าวเอาชาผลไม้ที่เพิ่งชงเสร็จไปให้คุณหนูเจ้าค่ะ"ฉีหู่ซานขมวดคิ้ว เขารู้สึกว่าลูกสาวของเขาเองเกลียดมู่จิ่วซีจะตายชัก ไม่มีทางเจตนาดีขนาดนี้ได้ เกรงว่าในชาผลไม้นี้คงจะเติมอะไรส่วนผสมอะไรลงไป"ข้าเองก็กระหายแล้ว คุณหนูใหญ่มู่ ให้ข้าได้ดื่มก่อนเถอะ" ขณะพูดก็ยื่นมือไปรับมู่จิ่วซีเลิกคิ้วและรู้สึกว่าคงจะมีอะไรสักอย่างเลยเอาถ้วยชาที่ยังไม่ได้ดื่มให้ฉีหู่ซาน จากนั้นก็เห็นใบหน้าของซิวเซียงซีดขาวในทันที ตอนฉีหู่ซานกำลังจะดื่ม ซิวเซียงก็คุกเข่าลงกับพื้นจนมีเสียงดัง "ตึก""คุณท่าน อย่าดื่มเจ้าค่ะ!" ซิวเซียงรีบพู
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 344
"เอาน้ำชานี้กรอกปากคุณหนูสามตระกูลฉีลงไป!" มู่จิ่วซีทันใดนั้นก็ออกคำสั่งขึ้นมา"กรี๊ด อย่า อย่าเข้ามา!" ทันใดนั้นฉีหงเย่ก็กรีดร้องขึ้นมาและรีบคลานถอยกลับไปแต่เย่ฮานตอนนี้กลับโกรธอย่างมาก เขารุดไปข้างหน้าและกดแขนของนางเอาไว้ เจ้าหน้าที่อีกคนก็ไปหยิบเอากาน้ำชาที่ซิวเซียงวางเอาไว้มาซิวเซียงคุกเข่ากับพื้นพร้อมกับอกสั่นขวัญแขวน ใบหน้าหวาดกลัวอย่างมากไม่คาดคิดว่ามู่จิ่วซีจะไม่รับรู้ถึงยาพิษ แต่กลับเป็นคุณท่านของนางเองที่มองออกนางรู้ซะที่ไหนว่าตอนมู่จิ่วซียกขึ้นมาจรดริมฝีปากก็รู้แล้วว่าในชาผลไม้มีบางอย่างผิดปกติ อีกอย่างท่าทางวิตกกังวลก่อนหน้านี้ของซิวเซียงก็ทำให้นางรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ"อย่านะ ข้าไม่เอา!" ฉีหงเย่ดิ้นรนสุดชีวิต "เป็น เป็นยาเบื่อหนู!"ทุกคนต่างตกลึง ไม่คาดคิดว่าฉีหงเย่จะชั่วร้ายได้ถึงขั้นนี้ ถึงขนาดเอายาเบื่อหนูให้มู่จิ่วซีดื่ม เป็นยาพิษที่เวลาออกฤทธิ์จะทรมานอย่างมาก โดยพื้นฐานแทบจะไม่มีทางช่วยให้รอดได้ฉีหู่ซานก็ล้มพับเหมือนว่าวสายป่านขาด ยังดีที่เจ้าหน้าที่ข้างๆ ได้คว้าพยุงเอาไว้ ไม่งั้นเขาก็คงล้มไปทั้งยืน"เจ้า เจ้ากล้าบังอาจ..." ฉีหู่ซานแทบจะหายใจไม่ทันและก
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 345
มู่จิ่วซีพริบตาก็ทะยานตัวออกไป ทุกคนที่เดินใกล้มาถึงห้องโถงใหญ่รู้สึกเหมือนความเร็วของลมพัดผ่าน เห็นเพียงมู่จิ่วซียืนอยู่ตรงหน้าของจี๋เฟิง"คุณหนูใหญ่ จับลู่เวยหย่าและผู้ร่วมขบวนการได้อีกคนหนึ่งแล้วขอรับ แต่ว่าใต้เท้าเย่ได้รับบาดเจ็บ""อะไรนะ! เขาอยู่ไหน!" มู่จิ่วซีรีบถาม "เย่ฮาน"เย่ฮานซึ่งอยู่ข้างหลังนางก็รีบวิ่งตามจี๋เฟิงไปมู่เทียนซิงก็รีบกระโจนวิ่งตามไปเช่นกันจนพอออกมาถึงประตูใหญ่ของจวนฉีก็มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก ภายในเรือนเคหะสถานหลังเล็กแห่งหนึ่งห่างออกไประมาณ 50 เมตร มู่จิ่วซีได้เห็นเย่อู่เหิงมีคราบเลือดเป็นดวงๆ บนเสื้อสีขาวของเขาเย่อู่เหิงนั่งพิงตรงกำแพงของเรือน ใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษพร้อมกับหันมองมู่จิ่วซีพร้อมกับเผยรอยยิ้มจางๆ และกล่าว : "โชคดียังไม่ตาย"มู่จิ่วซีก้มหน้ามอง เขาได้รับบาดเจ็บตรงต้นขาบริเวณเป้า เลือดสดๆ ได้ไหลออกมา ทำให้รู้สึกเหมือนกับขันทีถูกตอนก่อนจะเข้าไปในวังอย่างใดอย่างนั้นมีดบินเล่มหนึ่งยังคงปักอยู่ แต่มู่จิ่วซีกลับถอนหายใจออกมาเพราะว่าไม่โดนอวัยวะสำคัญ ไม่งั้นเย่อู่เหิงชาตินี้คงไม่ได้มีผู้สืบสกุลแน่ ส่วนนางเองก็รู้สึกผิดอย่างมากในใจ"จี๋เฟิ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 346
เย่ฮานก็รีบรับคำและออกไป"คุณหนูใหญ่ หลังจากนี้มันจะส่งผลกระทบกับเขา..." จี๋เฟิงรู้สึกโหวงๆ ตรงหว่างขา"เรื่องทายาทสืบสกุลน่ะหรอ?" มู่จิ่วซีกล่าว"อืม" จี๋เฟิงส่งเสียงอืมออกไปอย่างเขินๆ"คงไม่หรอก ห่างออกไปตั้งเป็นคืบ แต่ว่าอันตรายมากจริงๆ จี๋เฟิง นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่?" มู่จิ่วซีฝังเข็มลงบนขาของเย่อู่เหิงพร้อมกับถามจี๋เฟิงก็กล่าว : "ลู่เวยหย่าและชายคนนั้นได้โผล่ออกมาจากหลุมตรงพื้น แต่ว่าเย่อู่เหิงได้รับบาดเจ็บ แต่ยังดีที่เขาทนความเจ็บปวดไว้ได้ ตอนวิ่งออกมาเลยตะโกนเสียงดัง พวกลูกน้องบังเอิญว่าอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยรีบให้ทุกคนจับเอาไว้ 10 คนต่อ 2 คนเลยจับกุมไว้ได้""ลู่เวยหย่ามีวรยุทธหรอ?" มู่จิ่วซีถาม"ขอรับ วรยุทธถึงแม้จะไม่ได้สูงล้ำ แต่ก็ไม่ได้อ่อนด้อย ที่น่ากลัวสุดก็คืออาวุธลับ มีดบินของนางร้ายกาจมาก ใต้เท้าเย่จะถูกนางแอบลอบโจมตีเข้า"บรรยากาศรอบตัวมู่จิ่วซีก็ยิ่งเย็นเยือกมากขึ้นและถามขึ้นอีกครั้ง : "ชายคนนั้นล่ะ?""ชายคนนั้นวรยุทธสูงกว่าลู่เวยหย่าเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อกรของข้าน้อยเลย" จี๋เฟิงในใจก็คิดว่าตนเองก่อนหน้านี้ถูกคุณหนูใหญ่สั่งสอน คราวนี้ก็เลยสามารถจับกุมไ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 347
ทั้งสามคนพุ่งตัวออกไปดู ก็เห็นชายคนนั้นโดนธนูยิงตรงหน้าอกตายคาที่ ทหารมังกรดำตกใจและรีบเอาตัวไปขวางตรงด้านหน้าของลู่เวยหย่า"ตามไป!" จี๋เฟิงออกคำสั่ง ทหารมังกรดำทั้งสี่ก็ทะยานตามออกไปมู่จิ่วซีมองไปยังดอกธนูครึ่งดอกซึ่งโผล่ปักคาตรงอกด้านหน้าอีกทั้งยังเป็นตำแหน่งหัวใจและตายในทันที นายไม่สามารถช่วยชีวิตได้นางโกรธจนเข็ดฟัน เลยเดินเข้าไปและกระชากลูกธนูออกมาพอเห็นธนูดอกนั้นดวงตาของนางก็หรี่เล็กลงทันที ธนูดอกนี้เป็นธนูดอกเดียวกันกับที่ยิงโม่จุนในตอนนั้นมกุฎราชกุมารแคว้นเป่ยจิ้น เซวียนหยวนเชา!มู่จิ่วซีไม่กล้ายืนยัน แต่ก่อนหน้านี้โม่จุนเคยสงสัยเซวียนหยวนเชา ทักาะการยิงธนูและความเร็วนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นคนๆ เดียวกันงั้นถ้าหากเป็นมกุฎราชกุมารเซวียนหยวนเชา แบนนั้นก็สามารถยืนยันได้ว่าเขาอยู่ในพระนครของแคว้นเกาอวิ๋นไม่แปลกใจที่บอกว่าหลังจากนี้คณะเจรจาของแคว้นเป่ยจิ้น มกุฎราชกุมารก็จะเสด็จมาด้วย เห็นได้ชัดว่าเขามาอยู่ในพระนครตั้งนานแล้วงั้นหากสามารถจับมกุฎราชกุมารเซวียนหยวนเชาทั้งเป็นได้ก่อนการเจรจา แบบนั้นก็คงจะน่าสนใจแต่ว่ามู่จิ่วซีก็อดไม่ได้จะนับถือยกย่องมกุฎราชกุมารคนนี้มีฐาน
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 348
"ซีเอ๋อร์ โชคดีที่ลูกโตแล้ว" มู่เทียนซิงพอคิดไปคิดมา แต่ละเรื่องเหมือนกับต่างเกี่ยวข้องกับลูกสาวของเขา เป็นความจริงที่ลูกสาวของเขาได้ทำลายความมืดมิดในแคว้นเกาอวิ๋น"ท่านพ่อ ท่านคือแม่ทัพใหญ่ของแคว้นเกาอวิ๋น หลังจากนี้ยังคงต้องออกไปสู้ในสนามรบ จากนี้ไปพวกเราจะต้องทำให้แคว้นซีเย่ว์และแคว้นเป่ยจิ้นยอมศิโรราบให้จงได้ ดังนั้นท่านอย่าไปคิดมาเด็ดขาด คนบางคนก็เลวยันในไขกระดูก ไม่มีความจำเป็นต้องเห็นใจ แต่ว่าควรจะใส่ใจคนตรงหน้าในปัจจุบันมากกว่า"มู่เทียนซิงมองลูกสาวของตน ทันใดนั้นน้ำตาก็เอ่อล้น จากนั้นก็พยักหน้าและกล่าว : "พ่อเข้าใจแล้ว เจ้าวางใจเถอะ พ่อเองก็ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น""ใช่แล้วล่ะ ลุงไป๋ยังยืนหยัดขึ้นมาได้เลย ท่านพ่อตะไปแพ้เขาได้ยังไง" มู่จิ่วซียั่วยุให้ฮึกเหิม"ใช่ พ่อจะไปสู้กับไอแก่นั่นไม่ได้ได้ยังไง" มู่เทียนซิงฮึกเหิมลุกโชนเหมือนที่คาดไว้ "เอาล่ะ พ่อจะกลับก่อน แม่ของเจ้าคงจะกระวนกระวายแล้ว เจ้าเสร็จธุระแล้วก็กลับไปกินข้าวที่บ้านล่ะ""ค่ะ" มู่จิ่วซีกล่าวรับคำและมองเขาขึ้นมากลับไปภายในจวนฉี ฉีหู่ซานได้ฟื้นขึ้นมา เขาถูกคนพยุงให้มายังห้องของฉีเล่อฉี่ พอเห็นน้องสาวตนเองที่ยังหล
Latest chapter
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 355
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 354
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 353
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 352
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 351
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 350
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 349
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 348
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 347
