บทที่ 23

เขาสลัดมือของเธอออกด้วยสีหน้ารังเกียจและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉินอันอัน การไว้ชีวิตคุณถือเป็นการแสดงความเมตตาครั้งยิ่งใหญ่ หุบปากแล้วอย่าทำให้ผมโมโหอีก!”

ฉินอันอันมองใบหน้าที่ไร้หัวใจของเขาและกล้ำกลืนความเจ็บปวด

ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะพูดหรือทำอะไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้

เธอซุกตัวอยู่ที่เบาะนั่ง และมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยดวงตาเศร้าหมอง

โรงพยาบาล

หลังจากที่รถจอด ฉินอันอันก็ถูกบอดี้การ์ดลากตัวออกจากรถ และพาไปที่คลินิกสูตินรีเวช

ฟู่ซื่อถิงไม่ได้ลงจากรถ เขานั่งสูบบุหรี่อยู่ในรถ

ตอนที่ฉินอันอันถูกนำตัวออกไป เบ้าตาที่มีน้ำตาคลอและสายตาที่โกรธเกรี้ยวที่เธอมองเขา ยังคงติดอยู่ในใจของเขา

เขาจะไม่รู้สึกเจ็บปวดใจกับเธออีกต่อไป!

คนที่ทรยศเขาจบไม่สวยแน่นอน

หลังจากที่ฉินอันอันถูกพาตัวเข้าไปในห้องผ่าตัดอันเยือกเย็น ประตูห้องผ่าตัดก็ปิดลงอย่างช้า ๆ

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูห้องผ่าตัดก็ถูกผลักให้เปิดออก

หมอออกมาพูดกับบอดี้การ์ดว่า “ผ่าตัดเสร็จแล้ว แต่ต้องเฝ้าดูอาการผู้ป่วยอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงค่ะ”

ภารกิจของบอดี้การ์ดคือพาฉินอันอันไปทำแท้ง เมื่อทารกในครรภ์ทำแท้งแล้ว ภารกิจของ