บทที่ 665

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้ทำแบบนั้น และเธอก็ตกเป็นเหยื่อ แต่เธอถูกบังคับให้ต้องรับแรงกดดันดังกล่าวเนื่องจากกระแสสังคม

เธอโทรหาหลีเสี่ยวเถียน

“อันอัน ทำไมเธอกลับมาเร็วขนาดนี้?” หลีเสี่ยวเถียนสับสนเล็กน้อย “ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะเที่ยวที่ประเทศบีสักพัก ไม่ใช่ว่าฉันกลัวหรอกนะ แต่คนในประเทศบางคนน่ารังเกียจเกินไป”

“การหนีปัญหาช่วยแก้อะไรไม่ได้ ฉันได้เจอกับพวกเขาแล้ว” เธอพูดอย่างใจเย็น “เสี่ยวเถียน ฉันได้ยินมาว่าเธอไปหาพวกเขาเพราะเรื่องของฉัน ขอบคุณมากนะที่เชื่อใจฉัน”

“ขอบคุณฉันทำไม? จะว่าไปแล้ว เป็นฉันเองที่ทำร้ายเธอ ถ้าฉันเก็บโทรศัพท์ไว้ให้ปลอดภัย ขโมยก็คงเอาไปไม่ได้ ถ้าขโมยเอาโทรศัพท์ของฉันไปไม่ได้ แล้วพวกเขาจะเอาอะไรไปหลอกให้เธอไปที่โรงแรมล่ะ?” หลีเสี่ยวเถียนพูดด้วยความโกรธ

“ถึงพวกเขาจะขโมยโทรศัพท์ของเธอไม่ได้ แต่พวกเขาก็หาวิธีอื่นมาหลอกให้ฉันไปที่โรงแรมได้อยู่ดี” ฉินอันอันมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างแล้วพูดว่า “อากาศเริ่มหนาวแล้ว ไปชอปปิงกันเถอะ!”

เธอต้องซื้อเสื้อผ้าสำหรับฤดูใบไม้ร่วงให้เด็ก ๆ

เด็ก ๆ เติบโตอย่างรวดเร็วและจำเป็นต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่ทุกปี

ทั้งสองนัดพบกันที่ห้างสรรพสินค้