ความเข้าใจผิดของเธอต่อเขา เกรงว่าในชาตินี้คงไม่สามารถแก้ไขมันได้ “ฉินอันอัน วันนี้ลมแรงมาก คุณกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ!” หลังจากที่ฟู่สือถิงพูดแบบนั้น เขาก็เดินไปจากเธอ เธอยืนแข็งตัวอยู่กับที่ เธอไม่คิดว่าเขาจะไม่ทำอะไรเลย ไม่เถียงอะไรสักคำ เธอประเมินความสามารถในการควบคุมตัวเองของเขาต่ำเกินไป เธอประเมินระดับความยับยั้งชั่งใจของเขาในตอนนี้ต่ำไป บอดี้การ์ดเดินเข้ามาหาเธอแล้วพูดว่า “ประธานครับ ให้ผมพาคุณกลับเถอะ! วันนี้ลมค่อนข้างแรง คุณจะไม่สบายเอาได้” ฉินอันอันไม่รู้สึกว่าลมแรง ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนมีไฟอยู่ในใจ และมันก็ลุกไหม้ด้วยความตื่นตระหนก ...... เมื่อฟู่สือถิงเข้ามาในสำนักงาน โจวจื่ออี้ก็เดินตามเขาเข้ามาทันทีและเล่าให้เขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้นในฝ่ายประชาสัมพันธ์เมื่อเช้านี้ “ผมถามพนักงานในฝ่ายประชาสัมพันธ์ และพวกเขาบอกว่าไม่เพียงแต่ฉินอันอันคิดว่าผู้หญิงในวิดีโอคือ นั่วนั่วปลอมตัวเป็นเธอเท่านั้น แต่คนที่ควักตาของเสิ่นอวี๋ก็คือนั่วนั่วด้วยเหมือนกัน” เมื่อโจวจื่ออี้พูดด้วยความตกใจ เนื่องจากนั่วนั่วดูอ่อนโยนและประพฤติตนดี และน้ำเสียงการพูดของเธอก็เหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป
ที่โรงพยาบาล หลังจากที่นั่วนั่วเห็นถังเชี่ยน น้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด “พี่ถังเชี่ยน ฉินอันอันทำเกินไปแล้ว เธอกล้าตบฉันทั้ง ๆ ที่ไม่มีหลักฐาน! เธอไม่ได้กลัวพวกเราเลย!” ใบหน้าของนั่วนั่วถูกทายาจนทั่ว และตอนนี้เธอก็ดูตื่นตระหนกเป็นพิเศษ ถังเชี่ยนพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องลูกของสือถิง นั่นเป็นสาเหตุที่เธอกล้าทำอะไรกำเริบเสิบสานแบบนั้น” “เธอร้ายกาจกว่าที่พี่บอกไว้มาก! เธอทำจมูกฉันเบี้ยว” นั่วนั่วพูดอย่างทุกข์ทรมาน “ปฏิกิริยาของฟู่สือถิงเป็นยังไงบ้าง? แม้ว่าเขาจะไม่ช่วยฉัน ก็น่าจะตำหนิฉินอันอันเพราะเห็นแก่พี่ใช่รึเปล่า?” “เธอคิดอะไรอยู่?” ถังเชี่ยนรู้สึกขมขื่นในใจ “เขาบอกว่าเขาเกลียดเด็ก แต่เขารักเด็กที่ฉินอันอันจะคลอดให้เขามาก ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเขาก็ทนได้หมด ไม่มีขีดจำกัดเลย” “แล้วที่ฉันโดนตบนี่ก็เปล่าประโยชน์ทั้งหมดเลยเหรอ?” นั่วนั่วหยุดร้องไห้และถามด้วยความไม่เชื่อ “ฉันไม่มีทางปล่อยให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานโดยเปล่าประโยชน์แน่! อย่าไปมองว่าหล่อนตบเธอ จริง ๆ แล้วหล่อนกำลังเตือนฉันอยู่ต่างหาก!” ถังเชี่ยนจำสิ่งที่ฉินอันอันพูดได้และโกรธจนตัวชา ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของถ
เธอมีนัดตอนเที่ยง เมื่อคืนเธอนอนไม่หลับและคิดเรื่องนี้ทั้งคืน ถังเชี่ยนและนั่วนั่วร่วมมือกันเล่นงานเธอ ถ้าเธอไม่สู้กลับ พวกนั้นจะคิดว่าเธอรังแกได้ง่าย ๆ และพวกเธออาจทำสิ่งเลวร้ายมากกว่านี้ในอนาคต เธอไม่ต้องการเป็นฝ่ายถูกกระทำแบบนี้อีกต่อไป เรื่องวิดีโอนี้ เธอไม่เจอหลักฐานที่ชัดเจนที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอได้ในตอนนี้ แต่เธอสามารถสู้กลับด้วยวิธีอื่นได้! เธอไปร้านอาหารใกล้กับบริษัทของฟู่เย่เฉิน คนที่เธอนัดมาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฟู่เย่เฉิน ครั้งหนึ่งเธอเคยชื่นชมชายผู้นี้มากและรู้สึกว่าเขาสมบูรณ์แบบในทุก ๆ ด้าน สามารถเติมเต็มจินตนาการทั้งหมดของเธอราวกับเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาว แต่เมื่อภายนอกที่สวยงามนั้นถูกลอกออก ก็ตกใจเมื่อได้รู้ว่าชายคนนี้ไม่ได้ดีไปผู้ชายทั่วไปเลยด้วยซ้ำ ภายใต้หน้าตาที่หล่อเหลาของเขา เต็มไปด้วยความขี้ขลาดตาขาว ความอ่อนแอ ความเห็นแก่ตัว และความโลภที่เข้าปกคลุมจิตใจของเขาทั้งหมด ขณะที่เธอดื่มน้ำ ฟู่เย่เฉินก็เปิดประตูร้านอาหารเข้ามา “อันอัน ทำไมคุณอยากเจอผมล่ะ?” ฟู่เย่เฉินมองที่ท้องของเธอก่อนจะนั่งลงตรงข้ามเธอ “คุณใกล้คลอดแล้วสินะ?” “คุณคงไม่ชอบเด็กใช่ไ
“ฉันมาที่นี่เพื่อเสนอเงินให้คุณ” ฉินอันอันกล่าวต่อ “ฉันต้องการให้คุณทำอะไรบางอย่างให้ฉัน ตราบใดที่คุณทำ ฉันจะตกรางวัลให้คุณ และคุณจะเป็นคนกำหนดจำนวนด้วย” ฟู่เย่เฉินไม่คาดคิดว่าเขาจะมีประโยชน์กับเธอ “เงินเป็นเรื่องเล็ก จริง ๆ แล้วผมไม่มีส่วนเกี่ยวอะไรกับนั่วนั่วเลย ตอนนั้นผมคิดว่าเธอเป็นคุณ ก็เลยคุยกับเธอ...” แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะช่วยเธอหรือไม่ แต่น้ำเสียงของเขาก็ชัดเจนแล้ว “ปีที่แล้วบริษัทของคุณทำเงินได้เท่าไหร่?” ฉินอันอันถามอย่างสบาย ๆ ฟู่เย่เฉินเกาหัวด้วยความเขินอาย “สองสามล้าน! ผมรู้ว่าผมไม่มีความสามารถ เงินที่ผมทำได้ในหนึ่งปีนั้นไม่เทียบเท่าที่อาของผมหาได้ในหนึ่งวันหรอก” “ฟู่เย่เฉิน ฉันจะให้คุณสิบล้าน” ฉินอันอันพูดแทรก “ถ้าคุณยอมรับราคานี้ได้ เราก็คุยกันต่อได้” “อันอัน ด้วยมิตรภาพของเรา ถึงคุณจะไม่ให้เงินผม ผมก็จะช่วยคุณอยู่ดี!” ฟู่เย่เฉินดันแว่นตาบนสันจมูกของเขาเพื่อซ่อนความดีใจไว้ภายในใจ สิบล้าน ไม่รับไว้ก็น่าเสียดาย “ฉันไม่เคยลืมตอนที่คุณช่วยเสิ่นอวี๋ใส่ร้ายฉัน” ฉินอันอันเตือนเขาว่า “คราวนี้ถ้าคุณกล้าทรยศฉันละก็...” “อันอัน ผมก็ลำบากใจมากนะ! ตอนน
“คำถามนี้ให้ลุงซือเหนียนตอบแล้วกัน” รุ่ยลาพูดอย่างแสบซน “คำตอบของหนูไม่นับค่ะ” พนักงานของรายการระเบิดเสียงหัวเราะ บนใบหน้าใสของจิ้นซือเหนียนปรากฏริ้วแดงระเรื่อ “แม่ของรุ่ยลาสวยมากจริง ๆ ครับ...ผมเคยบอกว่าเธอเป็นเทพธิดาของผม” ความคิดเห็นปะทุขึ้นอีกครั้ง - เทพธิดา? ฉินอันอันเหรอ?! แม่ของรุ่ยลาคือฉินอันอันเหรอ?! - โธ่เอ๊ย! ฉินอันอันถึงเป็นใครกัน? เธอไม่สมควรเป็นแม่ของรุ่ยลาเลย! - พอฉันเห็นคำว่าฉินอันอันสามคำนี้ ฉันนึกถึงวิดีโอนั้นเลย [อาเจียน] [อาเจียน] [อาเจียน] - มีแค่ฉันนคนเดียวเหรอที่อยากรู้ว่า ทำไมตอนนี้ซือเหนียนยังมองเธอเป็นเทพธิดาอยู่อีก? พิธีกรไม่คิดว่าจู่ ๆ จิ้นซือเหนียนจะพูดถึงฉินอันอัน จึงตกใจและตระหนกทันที “ซือเหนียน คุณเจอเทพธิดาของคุณอีกแล้วเหรอ?” จิ้นซือเหนียนส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดน้ำเสียงหนักแน่น “ผมมีเทพธิดาแค่คนเดียวเท่านั้น และเธอก็เป็นแม่ของรุ่ยลาครับ” เขาแทบจะพูดตรง ๆ ว่าแม่ของรุ่ยลาคือฉินอันอัน! หลังจากชื่อของฉินอันอันถูกหยิบยกขึ้นมา จิ้นซือเหนียนไม่ต้องการแอบซ่อน แต่เขากลับเริ่มพูดคุยเรื่องนี้กับทุกคน “แฟน ๆ หลายคนกังวลเกี่ยวกับความรู้สึกข
“เจ้านายครับ หลังจากที่ผมดูวิดีโออีกรอบแล้วผมก็ขยายภาพแล้วพิมพ์รูปสะดือของผู้หญิงคนนั้นออกมา!” โจวจื่ออี้หยิบกระดาษพิมพ์สีแผ่นหนึ่งมอบให้ฟู่สือถิง “คุณต้องรู้ว่าสะดือของฉินอันอันเป็นอย่างไรใช่ไหมครับ? คุณลองเปรียบเทียบดูสิครับ” ตอนที่พวกเขาดูวดีโอก่อนหน้านี้ ก็เอาแต่สนใจหน้าตาและน้ำเสียง รวมถึงท้องที่บวมเป่งของหญิงสาวในวิดีโอเท่านั้น ไม่มีใครสนใจรูปทรงของสะดือเธอเลย พวกเขาละเลยจุดนี้ไป สะดือของแต่ละคนมีรูปทรงที่ต่างกัน ฟู่สือถิงดูกระดาษพิมพ์สีที่โจวจื่ออี้มอบให้ แล้ววางลง “เจ้านาย เป็นอย่างไรบ้างครับ?” โจวจื่ออี้คิดว่าในใจของเขาคงได้คำตอบแล้ว ทว่าคิ้วสวยของเขาขมวดแล้วถามว่า “ทำไมนายถึงคิดว่าฉันจะจำได้ว่าสะดือของเธอหน้าตาเป็นยังไงล่ะ?” ถึงแม้ว่าเขาจะเคยนอนกับฉินอันอัน แต่ใครจะไปให้ความสนใจสะดือของอีกฝ่ายเป็นพิเศษกันล่ะ? “เธอมีแผลเป็นจากการผ่าคลอดที่หน้าท้อง” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งฟู่สือถิงก็พูดว่า “ฉันสนใจแผลนี้อยู่ตลอด ก็เลยไม่ได้ใส่ใจสะดือของเธอเลย” โจวจื่ออี้พยักหน้าเข้าใจ “น่าเสียดายที่สะดือของผู้หญิงในวิดีโอมีเงินสดบังไว้…แต่ว่า เจ้านายครับ คุณไปหาฉินอันอันแล้ว ดูด
“ผมขอโทษ” จิ้นซือเหนียนขอโทษอีกครั้ง “อันอัน ผมแค่อยากทำในสิ่งที่ผมสามารถทำได้ ด้วยชื่อเสียงของรุ่ยลาในตอนนี้ ผู้คนจะต้องขุดคุ้ยข้อมูลครอบครัวของเธอแน่นอน แทนที่จะปล่อยให้เธอรู้เรื่องนี้จากคนอื่นทีหลัง สู้ชี้แจงในตอนนี้เลยดีกว่า” ฉินอันอันรู้สึกเหมือนมีก้อนเนื้อติดอยู่ที่คอ เธอพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว “ไลฟ์สดใกล้จะจบแล้ว เดี๋ยวผมจะไปส่งเธอกลับบ้าน พวกเราเจอกันแล้วค่อยคุยนะครับ” จิ้นซือเหนียนพูดจบแล้วก็วางสายไปฉินอันอันถือโทรศัพท์ นั่งลงบนโซฟา สิ่งที่รุ่ยลาพูดในห้องถ่ายทอดสดดังก้องอยู่ในใจเธอ หลังจากที่ท้องของเธอบวมขึ้น รุ่ยลาก็ชอบนอนคว่ำฟังเสียงเคลื่อนไหวที่อยู่ด้านใน และยังชอบพูดคุยกับน้องชายในท้องของเธอด้วย ดังนั้นรุ่ยลาจึงคุ้นเคยกับรูปร่างสะดือของเธอเป็นอย่างมาก ตรงกันข้าม เธอไม่ได้สังเกตตัวเองเลย เธอเองย่อมไม่ได้สนใจสะดือของผู้หญิงในวิดีโออยู่แล้ว เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว รีบเดินกลับไปที่ห้องชั้นบน สองชั่วโมงต่อมา จิ้นซือเหนียนส่งรุ่ยลากลับถึงบ้าน ไมค์และหลีเสี่ยวเถียนก็อยู่ที่นั่นทั้งคู่ “ลุงไมค์ ทำไมคุณลุงไม่ไปทำงานล่ะคะ?” รุ่ยลาเอ่ยถามพร้อมกับยิ้มหวานให้
นี่คือสิ่งที่เธอตัดสินใจทำ หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว หลีเสี่ยวเถียนยอมรับการตัดสินใจของเธออย่างรวดเร็ว “อันอัน ฉันสนับสนุนเธอ ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงอายที่จะเปิดเสื้อตัวเองให้คนแปลกหน้าดูแน่ เห็น ๆ กันอยู่ว่าเรื่องนี้เธอไม่ผิด แล้วทำไมเธอต้องพิสูจน์ด้วย?” หลีเสี่ยวเถียนกล่าว “แต่ว่าเธอสามารถแจ้งตำรวจได้ ให้ตำรวจช่วยชี้แจง” ฉินอันอันยอมรับคำแนะนำของเธอ ช่วงเย็น ตำรวจได้โพสต์รายงานคดีในเว่ยปั๋ว ระบุว่าหลังการสอบสวนของตำรวจ ผู้หญิงในวิดีโอที่กำลังเป็นประเด็นของฉินอันอันเมื่อไม่นานมานี้ ไม่ใช่ฉินอันอัน ขณะนี้คดีอยู่ในระหว่างสอบสวนเพิ่มเติม หลังจากที่ทางตำรวจโพสต์เว่ยปั๋ว จิ้นซือเหนียนรีบแชร์ต่อทันที : อินเทอร์เน็ตไม่ใช่สถานที่อันอยู่เหนือกฎหมาย ความจริงต้องได้รับการเผยแพร่! แฟน ๆ ของเขารีบแชร์โพสต์บนเว่ยปั๋วอย่างรวดเร็ว ทำให้ความจริงถูกเผยแพร่ออกไปกองภูเขาแห่งความคิดเห็นของประชาชนที่กดทับฉินอันอันไว้ พังทลายลงในพริบตาถังเชี่ยนเลื่อนดูเว่ยปั๋ว เมื่อเห็นคนบนอินเทอร์เน็ตจำนวนไม่น้อยที่เคยโพสต์ด่าฉินอันอันรีบโพสต์ขอโทษเธอ ในใจก็ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่! น่ารังเกียจ! แผนการที่เธอ