บทที่ 664

“เซิ่งเป่ย นี่คือเรื่องระหว่างฉันกับเขา” ฉินอันอันโกรธกับคำพูดของเขาและเตือนเขาเสียงดัง

เซิ่งเป่ยถามกลับ “ตอนที่หลีเสี่ยวเถียนมาหาพวกเราและตะโกนเหมือนคนปากร้ายเพราะคุณ ผมควรตอบเธอเหมือนคุณใช่ไหม?”

คำพูดของเซิ่งเป่ยทำให้มือและเท้าของฉินอันอันรู้สึกเย็นเฉียบ และตัวแข็งอยู่กับที่

วันนี้เธอมาที่นี่เพื่ออธิบายให้ฟู่สือถิงฟังว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นที่โรงแรม

ในความคิดเธอไม่ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่ เธอต้องบอกเขาเพื่อที่อย่างน้อยเธอก็จะได้ไม่รู้สึกเสียใจ

แต่ตอนนี้มันดูไร้สาระไปหน่อย

เธอลืมหลีเสี่ยวเถียนไปได้ยังไง?

เสี่ยวเถียนปกป้องเธอขนาดนั้น เธอคงบอกพวกเขาไปก่อนแล้วว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น

เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาตอนนี้ พวกเขาไม่เชื่อคำพูดของเสี่ยวเถียนอย่างแน่นอน

ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาอีกต่อไป

“ถ้าคุณคิดว่าผู้หญิงในวิดีโอคือฉัน อย่างนั้นก็เป็นฉันเอง!” เธอพูดอย่างเย็นชา “คิดเสียว่าฉันไม่เคยมาที่นี่แล้วกัน”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็หันหลังกลับ เตรียมจะจากไป

ฟู่สือถิงจับแขนของเธอ “ฉินอันอัน! ผมไม่ให้คุณไป!” เขาหายใจถี่ เสียงแข็งกร้าว “ผมอยากฟังคำอธิบายจาก