บทที่ 663

เขาไม่สามารถพูดเรื่องนี้กับแม่ตรง ๆ ได้ ไม่อย่างนั้นแม่จะไม่เห็นด้วย

สายตาของเขามุ่งมั่น น้ำเสียงของเขาจริงจัง พร้อมกับแต่งเรื่องโกหกขึ้นมา “ผมเหนื่อยกับการเข้าค่ายฤดูร้อนครั้งนี้มาก”

ฉินอันอันรับปากเขาอย่างสงสาร “ลูกรัก ต่อไปถ้าเรียนหนักหรือกดดันมาก ลูกต้องบอกแม่นะ ถึงแม้การเรียนจะสำคัญ แต่สุขภาพสำคัญกว่า”

เสี่ยวหานพยักหน้า

ประเทศเอ

บ้านตระกูลฟู่ เวลาสองทุ่ม

เซิ่งเป่ยรินไวน์ให้ฟู่สือถิง แต่ฟู่สือถิงปฏิเสธ

“ฉันดื่มไม่ไหวแล้ว” เขาเพิ่งดื่มไปสองแก้ว และตอนนี้ผิวหนังและดวงตาของเขาแดงเพราะความเมา

พรุ่งนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับฉินอันอัน หากคืนนี้เขาดื่มมากเกินไป จะส่งผลต่อสภาพของเขาในวันพรุ่งนี้

“ก็ได้ ฉันดื่มเอง” เซิ่งเป่ยหยิบแก้วไวน์ของเขาขึ้นมาแล้วดื่มทันที

“นายดื่มให้น้อย ๆ หน่อย” ฟู่สือถิงเงยหน้าขึ้นมองเขา “ฉันรู้ว่านายทำเพื่อฉัน แต่…”

“แต่อะไร? นายคงไม่ทำให้ฉินอันอันอับอายใช่ไหม? นายโหดร้ายกับเธอไม่ได้ก็เพราะลูก” เซิ่งเป่ยวางแก้วไวน์ของเขาลง “ฉันแค่อยากจะเตือนนาย นายมีแต่จะต้องเสียเงินไปกับเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ ถ้านายไม่ออกมาตั้งแต่ตอนนี้ ฉันเกรงว่านายจะไม่มีโอกาสอีกแ