บทที่ 1023

ราชายาเฉียวอันไท่ถอนหายใจเบา ๆ "ตอนนี้มีเพียงดอกฮิกันบานะสีดำและสะกดนกฟีนิกซ์ที่สามารถช่วยเธอได้ ถ้าผู้อาวุโสลู่สามารถนํายาวิเศษกลับมาได้ทันเวลา งั้นยังมีโอกาสอีกมาก ในเมื่อเวลาถ่วงไปนานเกินไป ความหวังก็จะยิ่งน้อยลง"

"ลู่เฉิน คุณหายไปไหนกันแน่ ทำไมยังไม่กลับมาอีกล่ะ" ฉาวอานอานทำหน้าเศร้า และพึมพำกับตัวเอง

เรื่องนี้ เธอยังไม่ได้บอกพ่อแม่ของเธอเลย เธอกลัวว่าพ่อแม่จะทนไม่ไหวจริง ๆ

"ปัง!"

เวลานี้ ประตูห้องถูกชนให้เปิดอย่างกะทันหัน

จากนั้น ลู่เฉินที่เปื้อนเลือดเต็มหน้าก็วิ่งโซซัดโซเซเข้ามา

เขาดูค่อนข้างอึดอัด

"ผู้อาวุโสราชายา เจอแล้ว ยาวิเศษหาเจอแล้ว"

ลู่เฉินเปิดเสื้อผ้าออก และหยิบดอกไม้สีดำที่ส่องแสงแปลกๆออกมาอย่างระมัดระวัง

"เจอแล้วหรือ?"

เฉียวอันไท่มองอย่างละเอียด สีหน้าก็ดีใจขึ้นทันที "เป็นดอกฮิกันบานะสีดำจริง ๆ ดีๆๆ...เยี่ยมไปเลย"

"ผู้อาวุโสราชายา ด้วยดอกฮิกันบานะสีดำนี้ ซวนเฟยน่าจะรอดได้แล้วใช่ไหม" สีหน้าของลู่เฉินเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ยาวิเศษนี้ เกือบจะแลกด้วยชีวิต

"ช่วยได้ แต่ผมยังต้องการเลือดของคุณด้วย"

เฉียวอันไท่อธิบายว่า “หลังจากการรักษาก่อนหน้านี้ ในเลือดของคุณได้