บทที่ 973

รังแกคนน้อยกว่าด้วยคนมากกว่า ไม่ใช่สไตล์การทำงานของเขาเลย

"ไอ้คนที่แซ่เซียว ไอ้เหี้ย!"

เว่ยตงคํารามด้วยความโกรธ ในที่สุดก็ทนไม่ไหว ถูกเซียวเฉินแทงที่หน้าอก และล้มลงบนพื้นอย่างไม่เต็มใจ

ในเวลาเพียงไม่กี่นาที สาวกของแก๊งซาไห่ก็ถูกฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ไปแล้ว

ไม่เหลือไว้แม้แต่คนเดียว

"แค่แก๊งโจร ยังกล้าท้าทายพวกเราด้วยเหรอ ไม่รู้ที่ตายจริง ๆ"

เซียวเฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา สะบัดดาบยาวและโรยเลือดจำนวนมาก

"เฮ่ย ทำไมนิกายปี้เสียของพวกคุณไม่ลงมือล่ะ"

พอเนี่ยหลงหันกลับ ก็เห็นว่าเสิ่นชงและคนของเขายืนเงียบ ๆ

บนร่างกายสะอาดมาก ไม่มีเลือดแม้แต่น้อยเลย เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เข้าร่วมในการต่อสู้

"แค่แก๊งซาไห่ มีพวกคุณสองนิกายใหญ่ก็พอแล้ว ย่อมไม่ต้องการให้พวกเราลงมือเลย" เสิ่นชงพูดเบาๆ

แม้ว่าจะเป็นการเล่าด้วยข้อเท็จจริง แต่ในหูของสองนิกายใหญ่ กลับมีรสชาติที่แสร้งทำเป็นสูงส่ง

"ดูพวกเราฆ่าคน พวกคุณกลับไม่ขยับเขยื้อน หรือว่าพวกคุณคิดจะเป็นชาวประมงตกปลา" เนี่ยหลงทำหน้าไม่ดี

"มันเป็นการเข้าใจผิดหรอก พวกเราไม่มีเจตนาแบบนั้นเด็ดขาด"

เสิ่นเหยาอธิบายทันทีว่า "เมื่อกี้จบเร็วเกินไป เรายังไม่ทันตอบสนอง คน