บทที่ 972

"ฟิ้วววว!"

เมื่อเว่ยตงเอ่ยปากแล้ว สายตาของทุกคนก็มองมา

ต่างมีสายตาไม่เป็นมิตร จ้องมองอย่างละโมบ

มีผู้เก่งในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนหลายคนอยู่ และไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ที่ภายในระยะร้อยเมตรจะหลบหูพวกเขาไปได้

"ถูกค้นพบแล้ว!"

ตาของหานอี้กระตุก "ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่สอง ตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะ"

"ตื่นตระหนกอะไร มีผมอยู่ จะรักษาพวกคุณให้ปลอดภัย ตามผมไป!"

เสิ่นชงตบฝุ่นบนเสื้อผ้า และเดินออกไปอย่างเชิดหน้าชูตา

แม้ว่ากองกําลังทั้งสามฝ่ายจะมีผู้ยอดฝีมือมากมาย แต่นิกายปี้เสียก็ไม่ได้ได้รับชื่อเสียงจอมปลอม

ในสถานการณ์การต่อสู้เดี่ยว เขามีความมั่นใจที่จะเอาชนะฝูงชน!

"ไป ไปพบกับพวกเขาหน่อย"

เสิ่นเหยาทำท่ามือและปรากฏตัวอย่างสงบพร้อมกับกลุ่มศิษย์น้อง

เดิมทีตั้งใจจะนั่งบนภูดูเสือกัด ไม่คิดว่าจะถูกพบเร็วขนาดนี้

"เอาล่ะ มาครบแล้ว ตอนนี้ควรจัดการอย่างไรดี"

เว่ยตงแบกดาบไว้ รอยยิ้มเหมือนมีความหมายลึกซึ้ง

"ด้วยความคิดของผม สู้ทุกคนจะเป็นพันธมิตรกันชั่วคราวดีกว่า เมื่อได้สมบัติมาแล้วค่อยแบ่งเท่า ๆ กัน จะมีความสุขได้แต่ละฝ่าย!" เสิ่นชงเสนออย่างกะทันหัน

เขาไม่โลภเลย แบ่งสมบัติได้ส่วนหนึ่งก็พอ

"พี่เ