บทที่ 971

จากนั้นก็เร่งความเร็วไปข้างหน้าทันที และตรงไปยังแหล่งกําเนิดเสียง

"ทุกคนตามให้ทัน อย่าตกอยู่หลัง!"

เสิ่นเหยาตะโกนเสียงหนึ่งและรีบตามไป

เธอกลัวว่าลู่เฉินจะวู่วาม และตกหลุมพรางของศัตรู

ทุกคนเดินอย่างรวดเร็วตลอดทาง เดินไปประมาณสิบนาที ในที่สุดก็เห็นพื้นที่เปิดโล่งแห่งหนึ่ง

มันเป็นพื้นที่โล่งกว้างใหญ่เหมือนสนามฟุตบอล

บนพื้นที่เปิดโล่งไม่มีหญ้าเลย เต็มไปด้วยดินและหิน ไม่มีสิ่งมีชีวิตใด ๆ

ตรงกลางสุดมีถ้ำหลุมฝังศพที่ทอดยาวลงมา

หลุมฝังศพมืดสนิท ลึกจนมองไม่แห็นก้นบึ้ง ไม่มีใครรู้ว่าข้างในมีอะไรบ้าง

ในขณะนี้ รอบ ๆ หลุมฝังศพ มีกลุ่มนักสู้ที่แข็งแกร่งยืนอยู่แล้ว

นักสู้กลุ่มนี้เฝ้าหลุมฝังศพอยู่ มองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง ระวังตลอดเวลาว่าจะมีคนเข้ามาใกล้

"หรือนั่นคือสุสานของกู่ชิงเหมย?"

เสิ่นชงซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ มองไปที่ถ้ำสุสานที่มืดมิดในระยะไกล ก็ตื่นเต้นขึ้นมา

เขายังคิดว่าจะต้องอยู่ที่นี่เป็นสิบวันหรือครึ่งเดือน โดยไม่คิดว่าในเวลาเพียงครึ่งวัน ก็เจอที่ตั้งสมบัติแล้ว

สวรรค์โปรดปรานจริง ๆ

"ดูสถานการณ์นี้ ไม่น่าจะเป็นเท็จ แค่มีคนเข้าไปก่อนแล้ว และเป็นศิษย์ของนิกายจิงกางด้วย"

เสิ่น