บทที่ 997

"อาจารย์จ้าว คุณก็อยากมาแบ่งปันเหมือนกันเหรอ"

เจี่ยงซิวเจินหรี่ตาลง ระมัดระวังเล็กน้อย

"ฮ่าฮ่า... ลูกปัดเทียนหลิงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของยุทธภพ สมบัติแบบนี้ ผมย่อมจะไม่พลาด"

จ้าวหงเสี้ยงหัวเราะเสียงดังโดยไม่ปกปิด

เมื่อมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือ สมบัติที่สามารถดึงดูดพวกเขาได้มีอยู่น้อยมาก แต่ลูกปัดเทียนหลิง ก็เป็นของดีที่สุดในนั้น

ด้วยลูกปัดเทียนหลิง พวกเขาก็จะมีโอกาสที่จะฝ่าวงล้อมอีกครั้ง และกลายเป็นปรมาจารย์ในการฝึกร่างขั้นจงซือ!

ถึงตอนนั้น ถึงจะยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกได้อย่างแท้จริง

"พระอมิตาภพุทธะ... อาตมาก็มาร่วมสนุกด้วย"

จังหวะนั้น เงาที่ส่องแสงสีทองเดินออกมาจากความมืดอย่างกะทันหัน

นั่นเป็นชายชราหัวโล้นที่มีรอยสักจุดหกจุดบนหัว

ชายชรามีรูปร่างอ้วน ใบหน้ามีความเมตตา สวมกาสาวพัสตร์ขนาดใหญ่บนตัว มีพระรัศมีแสงสว่างไสวเปล่งออกมา เต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์

แสงสีทองอ่อน ๆ ส่องลงบนร่างกายของเขา ให้ความรู้สึกสบายใจกับผู้คน

"เจ้าอาวาสของวัดต้าเปย - พระคุณเจ้าเจี้ยซิน!"

ทุกคนจ้องมองอย่างตั้งใจ และเกิดความโกลาหลอีกครั้ง

ไม่คิดว่าจะมานักสู้การฝึกร่างขั้นจงซืออีกคน

วันนี้เกิดอะไรขึ้