บทที่ 366

“ปังปังปัง!”

นอกลานบ้านของเซี่ยเชียนฮวัน มีเสียงประทัดดังสนั่น

เสี่ยวตงโกรธมาก “เกินไปแล้ว พระชายา ซูอวี้เออร์จงใจแสดงอำนาจกับท่านอย่างชัดเจน!”

“ช่างเถอะ ปล่อยพวกเขาไป”

เซี่ยเชียนฮวันกําพู่กันแน่นเล็กน้อย

นางกําลังฝึกคัดลายมือ

เดิมที นางเป็นที่รู้จักกันในฐานะคุณหนูถุงฟาง ดังนั้นจึงไม่สำคัญว่าตัวอักษรจะสวยงามพอหรือไม่

แต่ตอนนี้นางต้องเขียนใบสั่งยาเป็นประจำ ลายมือบูดๆ เบี้ยวๆ น่าเกลียดเช่นนั้น คงกลายเป็นที่หัวเราะ

ดังนั้นเซี่ยเชียนฮวันจึงใช้เวลาฝึกคัดลายมือ

อย่างไรก็ตาม มีเสียงรบกวนจากข้างนอกตลอดเวลา เสียงนั่นทำให้สมาธิของนางไม่สงบ จนนางอยากจะถือไม้กวาดออกไปไล่ผู้คน

ซึ่งนั่นคงเป็นสิ่งที่ซูอวี้เออร์ต้องการ

ซูอวี้เออร์แค่อยากเห็นนางทำตัวหยาบคาย

นางแค่ต้องอดทนกับมันอย่างเงียบๆ และแสร้งทําเป็นว่าทุกอย่างปกติดี

ในที่สุด เสียงปะทัดก็หยุดลง

ด้านนอกมีคนมาเคาะประตู “พระชายา นายหญิงของข้าต้องการเชิญท่าน”

เสี่ยวตงได้ยินเสียงอวิ๋นซี ก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจ “ไสหัวไป!ถึงแม้นายหญิงเจ้าจะมาเชิญสักร้อยครั้ง พระชายาก็ไม่ให้หน้าหรอก!”

“นายหญิงมีเรื่องสำคัญอยากปรึกษาพระชายา เกี่ยวกับพระชายารองเ