ตระกูลเย่ตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะลั่นออกมา“หมอซ่ง อย่าล้อเล่นสิ เขาสุ่มจับร่างกายนายท่านของเราเพียงไม่กี่ครั้ง แล้วก็จะรักษาโรคหายเลยเหรอ? "“งั้นคงไม่ใช่หมอแล้ว แต่เป็นหมอเทวดา!”“ใช่ ให้ฉันทำยังได้เลย!”หมอซ่งขมวดคิ้วแล้วพูดว่า"ไม่ใช่ แม้จะเป็นการจับจุด ก็เป็นงานทางเทคนิคของการแพทย์แผนจีน มันไม่ง่ายขนาดนั้น..."เย่ซิงชางโบกมือและขัดจังหวะ“เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว หมอซ่ง ไปดื่มชาก่อนเถอะ! ตระกูลเย่ของฉันได้เก็บชาเถี่ยกวนอินที่ดีที่สุดไว้! "หมอซ่งไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ ช่างมันเถอะ ต่างอาชีพก็ห่างดั่งขุนเขากั้น พูดมากไปก็เหมือนสีซอให้ควายฟังหลังจากนั้นไม่นานคนของตระกูลเย่ก็ส่งหมอซ่งกลับเย่เจิ้งกั๋วพูดอย่างไม่พอใจ“ฉันดูแล้วหมอที่เก่งกาจในเมืองนี้ก็ไม่ได้เป็นดั่งที่ลือไว้ แม้แต่เด็กบ้าคนหนึ่งก็เห็นเป็นหมอเก่งกาจมีชื่อเสียงไปได้!”เย่ซิงชางก็ลูบหนวดเคราของเขาและกล่าวว่า“หมอซ่งยังไงก็ยังเป็นคนเริ่มมีอายุแล้ว อย่างไรเขาก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง คงจะแค่มองพลาดไปเท่านั้น”“พ่อ! เรื่องนี้พวกเราจะปล่อยผ่านไปแบบนี้เหรอ? วันนี้ผมโดนเด
ด้วยสายตาที่รวดเร็วและมือที่ว่องไว หลิงเฟิงก้าวไปข้างหน้าในทันทีและโจมตีเงาดำด้วยฝ่ามืออันหนักหน่วงแต่อีกฝ่ายถอยหลังไปเพียงเจ็ดหรือแปดก้าวเท่านั้นหลิงเฟิงรู้สึกประหลาดใจแม้ว่าฝ่ามือนี้จะใช้ทักษะของเขาเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้น แต่ในประเทศมังกรทั้งหมด มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้“มีฝีมือ เย่อวี่หลิวไปล่วงเกินใครเข้าแล้ว? โหดขนาดนี้?”ชายคนนั้นไม่วอแวกับหลิงเฟิงเลย เพียงแต่รีบขึ้นไปชั้นสองจู่ๆ หลิงเฟิงก็กังวลขึ้นมาทันที แย่แล้ว! ไม่สามารถปล่อยให้มันบุกเข้าไปบนชั้นสองได้ ไม่เช่นนั้น เย่อวี่หลิวจะต้องตายอย่างแน่นอน!แต่เขาก็เริ่มลังเล ไม่ใช่ว่าประธานเย่ไม่ให้เขาขึ้นไปชั้นสองหรอกเหรอ?ไม่สนใจมันแล้ว! ช่วยคนเป็นสิ่งสำคัญ!ถูกผู้หญิงคนนี้ด่าก็ด่าไปเถอะ!หัวใจของเขาเต้นรัว เขาพุ่งไปข้างหน้าราวกับสายฟ้าก็พบว่ามีเงาดำเข้าไปในห้องของเย่อวี่หลิวแล้ว“ประธานเย่! ระวังด้วย มีคนเข้ามาในห้องของคุณ!”หลิงเฟิงพังประตูเข้าไปและต้องตกใจกับภาพตรงหน้าเขาเย่อวี่หลิว กำลังเดินออกจากห้องน้ำ ผมของเธอเปียก และสวมแค่ผ้าเช็ดตัว รูปร่างที่ร้อนแรงและอวบอั๋นของเธอแทบจะบด
เหอซิ่วฟางอยู่ด้านหลังด้วยใบหน้าอึดอัดใจ เห็นได้ชัดเลยว่าสองแม่ลูกบุกเข้ามาใบหน้าของหลิงเฟิงครึ้มขึ้น คนมีหน้า ต้นไม้มีเปลือก หญิงเลวเขาเคยเห็น แต่หญิงเลวขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เจอ!ถ้าเขาบอกว่าตนเองจับเย่อวี่หลิวได้แล้ว สองแม่ลูกคู่นี้ก็จะเข้ามาเลียแข็งเลียขาเขา เพื่อหวังจะเกาะภูเขาทองคำอย่างเย่อวี่หลิวไปด้วยเขาทำเพียงพูดจริงครึ่งเท็จครึ่ง“ทำให้ทุกคนผิดหวังแล้ว เย่อวี่หลิวเป็นเจ้านายของผม เธอมาหาผมเมื่อวานเพราะเรื่องงาน พูดคุยเรื่องงานเสร็จแล้วก็จากไป”เมื่อเฉินเหม่ยหลิงกับจางหลานฮวาได้ยินแบบนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันทีแล้วพูดว่า“อะไรนะ? ที่แท้เธอเป็นเจ้านายของแก ฉันก็น่าจะรู้ ผู้หญิงที่น่าภาคภูมิใจแบบเย่อวี่หลิวจะมาสนใจคนธรรมดาตัวเหม็นอย่างแกได้ยังไง?”“ทำให้พวกเราดีใจเก้อ! เฮงซวย!”พวกเธอด่าทอหยาบคาย แล้วจากไปโดยเอาของขวัญที่พวกเขาเอามาไปด้วยในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลิงเฟิงได้รับข้อความจากชิงหลง “ราชาแห่งความมืด ในบัตรประจำตัวของท่านถูกใส่ไปห้าพันล้านแล้ว ผู้น้อยทำนอกเหนือคำสั่ง ช่วยคุณซื้อหมู่บ้านเล็กๆ คุณสามารถใช้บัตรประจำตัวจัดแจงพื้นที่เหล่านั้นได้อย่างอิ
หลิงเฟิงไม่สนใจเสียงรอบข้างและพูดต่อ“ใช่ ผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพที่ผลิตโดยบริษัทหลี่ห่าว ชาบำรุงสุขภาพ ถูกต้องตามมาตรฐานการตรวจสอบคุณภาพระดับชาติ และผสมผสานกับยาจีนสมัยใหม่ การบริโภคในระยะยาวสามารถป้องกันโรคประสาทหลายชนิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ""คุณมีเวลาห้านาทีเพื่อทำยอดขายสองล้านให้ผม"ในเวลาเดียวกัน ทำเนียบรัฐบาลเมืองชางไห่จ้าวมู่จือผู้นำเมืองชางไห่ถือโทรศัพท์ของเขาอย่างตื่นเต้นและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า“เป็นราชาแห่งความมืด! เป็นราชาแห่งความมืดจริงๆ! เขายังไม่ลืมฉัน!”ในตอนนั้นจ้าวมู่จือเป็นเพียงพ่อครัวส่วนตัวที่ทำอาหารให้กับหลิงเฟิงในค่ายทหารมีวันหนึ่งหลิงเฟิงเห็นว่าเขาทำอาหารได้ไม่เลวเลย แล้วชมแบบไม่ได้คิดอะไร ทำให้เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งทันที!หลายปีผ่านมา เขาถูกย้ายไปเป็นผู้นำเมืองเมืองชางไห่โดยตรง และความเร็วในการเลื่อนตำแหน่งของเขานั้นเร็วมากหลิงเฟิงอาจลืมความเมตตานี้ไปแล้ว แต่จ้าวมู่จือจำได้ขึ้นใจ ดังนั้นเขาจึงให้ข้อมูลติดต่อแก่อีกฝ่ายก่อนจะจากมาไม่คาดคิดว่าราชาแห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่จะยังเก็บรักษาไว้จนถึงปัจจุบัน“เสี่ยวหลิว!” เมื่อคิดได้แบบนั้น เขา
รอยยิ้มของซู่ฉวนแข็งค้างทันที และเขารู้สึกเหมือนถูกตบหนักจนเจ็บแสบ!ทั้งสถานที่ไม่มีแม้แต่เสียงอีกา!เซียวเหม่ยและต้าจ้วงดีใจกับเรื่องที่คาดไม่ถึง "พี่เฟิง สุดยอดมาก!"หลิงเฟิงหยักไหล่ จ้าวมู่จือคนนี้ที่แท้ก็เป็นคนฉลาด ให้เขาซื้อสองล้าน เขาดันเพิ่มจำนวนขึ้นเป็นสิบเท่าด้วยตัวเองเขาเดินไปหาซู่ฉวนที่หน้าซีดแล้วพูดว่า“ผู้อำนวยการซู่ ผมทำตามที่พูดได้แล้ว คุณควรรักษาสัญญาของคุณด้วยใช่มั้ย?"มุมปากของซู่ชวนกระตุก แต่เขารีบยิ้มอย่างดูถูกและพูดว่า“ไม่ใช่สิ! นายบอกอีกฝั่งของสายว่าสองล้าน แต่รัฐบาลเมืองสั่งยี่สิบล้าน! ฉันนับไม่ได้!"ต้าจ้วงพูดด้วยความโกรธ "ผู้อำนวยการซู่ คุณหมายความว่ายังไง? คุณอยากกลับคำ?"ซู่ฉวนตะคอกอย่างเย็นชา“ฉันสงสัยว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ หลิงเฟิงเป็นพนักงานใหม่ไร้ประสบการณ์ คงจะได้ยินข่าวที่ไหนสักแห่งว่ารัฐบาลเมืองจะสั่งซื้อชาบำรุงสุขภาพจากบริษัทเราก็เลยตัดสินใจเดิมพันกับฉัน!”แน่นอนเพราะได้ยินเรื่องนี้แล้วดังนั้นหลิงเฟิงเลยคิดคำนวณจำนวณเงินผิดเรื่องนี้ที่จริงแล้วอีกฝ่ายก็แค่แมวตาบอดเจอหนูตาย ต้องการเอาเครดิตไปเป็นของตัวเอง!ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา หลา
“เหยี่ยนเหยี่ยน เธอกำลังพูดเหลวไหลอะไรอยู่?”เย่อวี่หลิวกรอกตามองบนแล้วพูดเสียงเย็น“คนนี้เป็นคนที่ฉันเอามาเป็นโล่เรื่องงานแต่งงาน ฉันไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลยสักนิด”“ใช่เหรอ? แต่ทำไมฉันรู้สึกว่า เมื่อเธอพูดถึงเขา สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปล่ะ”ซูเหยี่ยนพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “นี่ไม่ใช่เย่อวี่หลิวฉายาภูเขาน้ำแข็งที่ฉันรู้จักเลยนะ!”จู่ๆ เย่อวี่หลิวก็จ้องมองอย่างเย็นชาราวกับแสงจันทร์ซูเหยี่ยนรีบแลบลิ้นออกมาแล้วพูด “หลิวหลิว ฉันล้อเล่นนะ!”เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่อวี่หลิวก็ปิดสมุดบันทึกและเล่นปากกาในมือ“ตอนเธอไปที่นั่น เขาทำอะไรอยู่เหรอ?”“เอ่อ ดูเหมือนเขาว่าจะทำร้ายหัวหน้างานนะ หากฉันไปไม่ทันเวลา เกรงว่าเขาคงจะถูกไล่ออกทันทีเลยล่ะ”“ฮึ คนบ้าบิ่นหุนหันพลันแล่น ใช้อารมณ์ทำงาน ยากจะทำเรื่องใหญ่ได้!”เย่อวี่หลิวเยาะเย้ยท่าทางของหลิงเฟิงดวงตาของซูเหยี่ยนสว่างราวกับคบเพลิง และเธอก็พูดว่า“แต่ทำไม่ฉันรู้สึกว่า คนๆ นี้ ยังมีความเป็นผู้ชายอยู่บ้างนะ...”เย่อวี่หลิวบีบจมูกของอีกฝ่าย“ให้มันน้อยๆ หน่อย! เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลซูในจังหวัด มาเป็นเลขาน้อยของฉันเพราะหนีเรื่องงา
“หลิงเฟิง บอกฉันตรงๆ ว่าทั้งหมดนี้นายเป็นคนทำใช่หรือไม่? "เธอขมวดคิ้วถาม“ฉันรู้ว่าคุณไม่พอใจผู้จัดการเกาเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ แต่คุณไม่ควรใช้วิธีที่รุนแรงในการแก้ปัญหา”หลิงเฟิงอึ้ง เขาไม่คิดว่าเขาออกหน้าเพื่อเย่อวี่หลิว แต่สุดท้ายแล้วเขาจะถูกเธอเข้าใจผิดและเลือกที่จะเข้าข้างคนอื่น!ใจของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังอยู่ครู่หนึ่งและเขาก็ยิ้มเย้ยแล้วพูดว่า“พูดแบบนี้ คุณเองก็ไม่เชื่อผมแล้วสินะ? โอเค ในเมื่อประธานเย่คิดว่าผมเป็นคนทำ งั้นผมเป็นคนทำก็แล้วกัน!”ไม่ว่าเขาจะอธิบายอย่างไร คนเหล่านี้ก็ทำเป็นหูหนวกจู่ๆ หัวใจของเย่อวี่หลิวก็เต้นรัว “ฉันไม่ได้บอกว่านายเป็นคนทำ ฉันแค่กำลังถามนาย”“กล้าดีนัก! กล้าพูดกับประธานเย่แบบนี้ แกคิดว่าแกเป็นใคร? ประธานเย่ จะต้องไล่เจ้าแกะดำนี้ออกซะ!”ลิ่วล้อหลายคนของเย่เจิ้งหมิงตะโกนมาทันทีหลี่หู่ก็แสดงท่าทีดูถูกเหยียดหยาม“ประธานเย่ เรื่องนี้คุณต้องจัดการให้ผมนะ ผมไม่สามารถถูกใส่ร้ายอย่างไม่มีเหตุผลได้หรอกนะ?”เขายังแอบมองตาเกาหยิงเซียงแล้วยิ้มให้กัน เข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดใบหน้าเย็นชาของเย่อวี่หลิว ตกอยู่ในการต่อสู้ดิ้น
ทันทีที่คำพูดนี้โพล่งออกมาหินก้อนเดียวทำให้เกิดคลื่นนับพัน! ทุกคนเริ่มพูดคุยกันทันทีเจ้าของร้านถึงกับอึ้ง ความร้อนรนแวบขึ้นมาในดวงตาของเขา จ้องมองไปที่หลิงเฟิงอย่างเดือดดาลทันทีและกล่าวว่า“นายมาจากไหนห๊ะ! ไม่มีปัญญาซื้อก็ไสหัวไป! พูดเรื่องไร้สาระ ลิ้นจะขาดเอาได้!”หลิงเฟิงตอบอย่างใจเย็น“ผมก็แค่เสนอแนะเฉยๆ แบบลอยๆ จะเชื่อหรือไม่ ก็แล้วแต่พวกคุณ”ชายหัวล้านมองไปที่หลิงเฟิง และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าคนตรงหน้าดูคุ้นตา ดังนั้นเขาจึงหยุดเคลื่อนไหว“น้องชายท่านนี้ นายบอกว่าหินคุณภาพสูงนี้เป็นของปลอมงั้นเหรอ? แต่หินตรงหัวมุมอาจจะเป็นหินปะการังไฟได้? "หลิงเฟิงมองดูหินตรงมุมอีกครั้งแล้วพูดอย่างมั่นใจ“ไม่ใช่อาจจะ แต่ร้อยเปอร์เซ็นต์เลยล่ะ”เมื่อก่อนเขาอยู่ในเป่ยเจียงก็มีสามลัทธิเก้าอาชีพแผ่ล้นหลาม พวกสมบัติของฮวงจุ้ย วิชาแห่งความลึกลับฉี่เหมินอะไรพวกนี้เขาเห็นบ่อยจนชินตาแล้วการประมูลหินเป็นเรื่องเด็กๆ สำหรับเขาไปแล้วทันใดนั้นทุกคนก็หัวเราะแล้วแย่งกันพูด“ไม่ใช่หรอกมั้ง? หินตรงมุมก้อนนั้น หากพิจารณาจากองค์ประกอบนั้นไม่ใช่หินคุณภาพต่ำด้วยซ้ำ มันเป็นขยะในหมู่ขยะ ความน่า